Part-41

3.4K 485 23
                                    

Chapter 41

ဒါက အကျိုးအကြောင်းသင့်တဲ့ဖြေရှင်းချက်ပဲ...ဒါဆို စောစောက အဖျားကြီးနေတာနဲ့ သူအဓိပ္ပါယ်မရှိတာတွေကို လျှောက်တွေးနေခဲ့မိတာပေါ့...

“ဘာမှ...ဘာမှမဟုတ်ဖူး...” သူက ကိုယ်ပူကြီးနေသည့်ကြားမှ အပြင်းအထန်ကြိုးစား၍ ဆန့်ကျင်လိုက်သည်။

“အဲ့ဒီ့လိုဆို ခင်ဗျားအခုကျဘာလို့ကျွန်တော့်ကိုခေါ်တာလဲ...”

ဟယ်ကျစ်ယွမ် ပြုံးလိုက်မိသည်။

“မင်း အိပ်မနေမှာစိုးလို့ပါ...”

စုန့်ရန် : “… ဟမ်”

“မင်းကိုယ်ဖုန်းခေါ်တာစောင့်နေမှာစိုးလို့လေ...ဖုန်းပြောချိန်ကိုစောင့်နေတဲ့လူက မင်းတစ်ယောက်ထဲတော့မဟုတ်ပါဘူး...”

ဟယ်ကျစ်ယွမ်က နွေးထွေးစွာပြောလေသည်။

“စုန့်ရန်...ကိုယ်တို့တစ်နေကုန်ဖုန်းမပြောရသေးဘူးလေ...ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား...”

သူ၏ပြုံးယောင်စွက်သောအသံက ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်သောခံစားချင်ကိုပေးစွမ်းလျှက် မရေရာသောအလွှာတစ်ခုအား ဖောက်ထွင်းလုဆဲဆဲဖြစ်နေခဲ့သည်။ ထိုအချိန်၌ စုန့်ရန်၏ကာကွယ်မှုက အလွန်လျော့ကျသွားခဲ့ကာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ပင်သတိမပြုမိပဲ တစ်ဖက်လူ၏ကျီစယ်ခြင်းခံလိုက်ရ၏။ သူ၏အရိုးများအတွင်း တဆစ်ဆစ်ဖြစ်လာကာ ပါးပြင်များသည်လည်း ပူနွေးလာပြီး ဇနီးလေးတစ်ဦးသဖွယ် ခြင်သံကဲ့သို့တိုးညှင်းသည့်အသံလေးကို ထုတ်လွှတ်လိုက်မိလေသည်။

 

အရမ်း....အရမ်းရှက်ဖို့ကောင်းတာပဲ...

ဟယ်ကျစ်ယွမ်သူ့အား နေပြန်ကောင်းဖို့်လိုသေးလားဟု မေးသည့်အခါ စုန့်ရန်တစ်ယောက် ရီဝေဝေဖြစ်လာသည်အထိ ပျော်ရွှင်သွားခဲ့ပြီး အိပ်ရာခင်းကိုဆုပ်ကိုင်လျှက် ရှေ့နောက်အကြိမ်အနည်းငယ်လိမ့်လိုက်လေသည်။ သူ၏ကိုယ်အပူချိန်မှာ ၃၈ ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်မှမကျဆင်းသေးသော်လည်း အမြန်နေပြန်ကောင်းတော့မှာဖြစ်ကြောင်း၊ စကြဝဠာထဲတွင်အမြန်ဆုံးအရှိန်ဖြင့် နေပြန်ကောင်းမှာဖြစ်ကြောင်း၊ မနက်ဖြန်ဆိုလျှင်တစ်ကီလိုမီတာပြေးနိုင်မှာကို အာမခံနိုင်ကြောင်း အစရှိသည်ဖြင့် စကားကြီးစကားကျယ်များ ပြောဆိုလေတော့သည်။

နူးညံ့ရောင်ခြယ်(Completed)Where stories live. Discover now