နူးညံ့ရောင်ခြယ်(Completed)

Part-52

Chapter 52

ပုပုက ပုံကြမ်းကိုဆုံးရှုံးလိုက်ရသည့်အတွက် ပုခုံးလေးငိုက်ကျသွားလေသည်။

ဘာလို့လဲ...

ဘာလို့လဲဆိုတော့ စုန့်ရန် ခေတ္တမျှတုံ့ဆိုင်းနေပြီးနောက် ရှင်းပြလာ၏။

ဘာလို့ဆို ကိုကြီးက ဒီပုံကိုအရမ်းသဘောကျတာလေ...အဲဲ့ဒါကြောင့် သားကိုမပေးတာပါ...

ပုပု၏နှုတ်ခမ်းလေးတင်းသွား၏။ သူက ချွဲနွဲ့ဟန်ဖြင့်မေးလိုက်ပြန်သည်။

ကိုကြီး သူများကိုမပေးဘူးပေါ့နော်...သားကိုတောင်မပေးဘူးလား...

ပြီးတော့ အဲ့ဒါသားဖေဖေလေ...

စုန့်ရန်က ကလေးငယ်၏ ထူးဆန်းပြီးခေါင်းမာသောအမူအရာကိုကြည့်ကာ ရုတ်တရက်ဘယ်လို့ပြန်ပြောရမှန်းမသိတော့ချေ။ 

ပုပု...ကိုကြီးကမပေးချင်တာမဟုတ်ပါဘူး...သားရဲ့ပါပါးဒါကိုတွေ့မှာစိုးလို့ပါ...ကိုကြီး သားကိုပေးလိုက်ရင် သားကဒီပုံကိုအခန်းထဲထည့်ထားမှာမဟုတ်လား...မကြာခင် သားရဲ့ပါပါးရှာတွေ့သွားလိမ့်မယ်လေ...အဲ့လိုဆို ကိုကြီးပြသနာတက်မှာ...

ဘာလို့ ပါပါးကဒါကိုတွေ့လို့မရတာလဲ... ပုပုက နားမလည်နိုင်ဖြစ်နေ၏။

ကိုကြီးတို့နှစ်ယောက်က...အိုး...

သူ၏ဦးနှောက်ပိစိကလေးက အကြိမ်အနည်းငယ်လည်ပတ်ပြီးသည့်နောက် အဓိကအချက်ကိုဖမ်းဆုပ်လိုက်မိဟန်တူ၏။ ပုပုက ခေါင်းလေးတညှိတ်ညှိတ်ဖြင့်ရယ်မောလျှက် စုန့်ရန်ကိုလက်ညှိုးထိုးကာပြောလိုက်သည်။

ကိုကြီးက ရှက်နေတာပဲ...

ကိုကြီးက ပါပါးရဲ့ပုံကိုတိတ်တိတ်လေးခိုးဆွဲပြီး ဘယ်သူမှမသိအောင်ဖွက်ထားပေမယ့် အရမ်းတော်တဲ့ပုပုလေးဆီမှာမိသွားတာပေါ့...အိုး ရှက်စရာပဲ...

ဒီလိုပဲဖြစ်ရမယ်...

ကလေး၏ရေရွတ်သံကြောင့် စုန့်ရန် သူ့နဖူးသူပြန်ရိုက်လိုက်မိသည်။

မဟုတ်တာ...ကိုကြီးကဘာလို့ရှက်ရမှာလဲ...

သူက အပြစ်မကင်းသလိုခံစားနေရခြင်းသာဖြစ်သည်။