Part-63

3.5K 452 5
                                    

Chapter 63

သောက်ရသည်ကို ငြီးငွေ့သွားသောအခါ  ဂျပန်စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်သို့ဝင်ပြီး ဆာရှီမီစား‌ကြသည်။

သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲ၌ အများရှေ့တွင် coming-outလိုက်သော ဟယ်ကျစ်ယွမ်က အားလုံး၏စကားဝိုင်းထဲ မပါမဖြစ် ဖြစ်နေသည်။ စားပွဲပေါ်တွင် တင်ထားသည့်ဖုန်းမြည်လာသည့်အခါ ဟယ်ကျစ်ယွမ်က တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ဖုန်းကိုင်ရန် အပြင်ထွက်လိုက်သည်။ သူ၏ ဝန်ထမ်းများက သူထွက်ပြေးသွားပြီဟုထင်၍ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် နှောင့်ယှက်ကြတော့သည်။

သူ ရှင်းပြရန်မှလွဲ၍ ရွေးချယ်စရာမရှိတော့ပေ။

" ငါ့ချစ်သူဖုန်းဆက်လို့ပါ..."

အင်ဂျင်နီယာများက ချက်ချင်းမီးစိမ်းပြလိုက်ကြပြီး အော်ဟစ်အားပေးကာ လမ်းဖယ်ပေးလိုက်ကြသည်။

ဤဆိုင်က လမ်းကို မျက်နှာမူထားပြီး အနောက်ဘက်တွင်မူ တံတားအသေးလေး၊ ဝါးပင်လေးများ၊ ကျောက်တုံးများနှင့် ရေများစီးဆင်းနေကာ ပတ်ဝန်းကျင်က အလွန်စိတ်ငြိမ်သည့် ဂျပန်စတိုင် ခြံဝန်းငယ်လေးတစ်ခုရှိသည်။ ဟယ်ကျစ်ယွမ်က တိုင်ကိုမှီလိုက်ပြီး အိတ်ကပ်ထဲ လက်ထည့်ကာ ဖုန်းပြန်ဖြေလိုက်သည်။ အနီးအနညးမှ စက္ကူမီးအိတ်လေးက လေနှင့်အတူ ယိမ်းနွဲ့နေသည်။

" စုန့်ရန် မင်းကိုယ့်ကို စိတ်မဆိုးတော့ဘူးလား..."

" အင်း..."

စုန့်ရန် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။

သူ ဘယ်လိုလုပ် စိတ်ဆိုးနိုင်တော့မှာလဲ... တစ်ဖက်လူရှေ့မှာ အာသာဖြေမိရုံမကဘူး... သူclimaxရောက်အောင် စကားချိုချိုလေးတွေ ပြောခိုင်းမိသေးတယ်... 'အရှက်မဲ့တယ်'ဆိုတဲ့ စကားကိုပါ သုံးမိသွားတာလေ... သူ့သိက္ခာတွေ ရေစုန်မျောသွားပြီ...

သူ့စကားကိုကြားသည့်အခါ ဟယ်ကျစ်ယွမ် စိတ်အေးသွားသည်။ သို့ရာတွင် သူက တည်ကြည်ဟန်ဆောင်ပြီး ပြောလိုက်သည်။

" ဒါပေမဲ့ ကိုယ်ကတော့ တော်တော်စိတ်ဆိုးတယ်... ကိုယ် တစ်နေ့လည်ခင်းလုံး တော်တော်ခက်ခက်ခဲခဲနဲ့ ဖြတ်သန်းလိုက်ရတယ်..."

နူးညံ့ရောင်ခြယ်(Completed)Where stories live. Discover now