Kimsin Sen?

7. Bölüm- Bazı gerçekler

İyi okumalar~~~

~~~

Alarmın çalmasıyla yatakta doğruldum. Banyoya doğru adımlayıp elimi yüzümü yıkadım. Artık kendime gelmem lazımdı. Hızlı bir duş alıp çıktım. Etrafa bakındım şükür ki gelmemişti. Rahatça bir oh çekip yatak odasına geçtim. Yatakta ki kanı gördükçe daha çok irkildiğim için çarşafı toplayıp makineye attım. Odaya geri dönüp gardıroptan bir kaç şey alıp üstüme geçirdim. Çıkardığım çarşafın yerine başka bir çarşaf takıp yatağı düzelttim. Etrafı da topladıktan sonra daha temiz olmuştu.

Sonunda rahatlamıştım. Telefonu elime alıp konuşunca en çok rahatladığım kişiyi aramaya başladım. -Bade'm-

Telefon biraz çaldıktan sonra hemen açıldı. Ve o mükemmel çığlık

"Hemen anlatıyorsun! Nasıldı?!"

Anlamaz bir şekilde sordum

"Ne nasıldı?"

Cilveli sesi beni benden alıyordu.

"Ya şey işte kızım... Ya anla işte be!"

Sonunda anlamıştım ve anladığım gibide utanmam bir oldu. Gerçi neden olmayan bir şeye utandım ki? Tabi ki yine de olmayan bir şeyi olmuş gibi göstermeliydim değil mi?

"Böyle utandırıcı sorular sorma!... Bilirsin işte.."

Bir anda ses tonu değişti.

"Ben nerden biliyim kızım! Evli olan sensin"

Bir kahkaha kopardım

"Neyse bu konuyu sonra anlatmak zorundasın!"

Yalandan onaylayarak onu daha da çıldırtmıştım.

Biraz daha havadan sudan konuştuktan sonra yarın okulda buluşuruz deyip kapattık. Evet yarın okullar başlıyordu. Evde yaşadıklarım yetmiyormuş gibi bir de okulda aynı şeyleri yaşıyordum. Ben bunları düşünürken kapı zilinin çalmasıyla aşağı indim. Görünürde kimse yoktu. Hizmetliler neredeydi acaba? Kapı kolunu tutup açacakken bir an geri çekildim.

"Ya oysa?"

Zil ısrarla çalmaya devam edince korkuyla açtım. O değildi. Ama annesi gelmişti. Yine o sert mizaç. Bana tiksinir gibi bakması ben daha çok tedirgin ediyordu. Bakışları beni baştan aşağı süzüyordu. Elindeki çantaları sallamasıyla gözlerimi çantalara indirdim.

"Kapıda mı bekleyeceğim?"

Şimdi de iyi gelin rolü.

Hemen çantaları elime alıp dolabın içine yerleştirdim. Üstündeki kabanını da alıp askılığa astım.

"Buyurun"

Arkasında 2 tane de üniformalı kadın gelmişti. İkisi de put gibiydi. Yüzlerinde hiç bir mimik oynamaksızın sert ve disiplinli.

Merdivenlerden yukarıya doğru çıkıp yatak odasına adımladılar. Bende hızlıca arkalarından adımlıyordum. Allahtan odayı toplamıştım. Bide dağınık olsaydı işitmediğim laf kalmazdı. Odanın kapısını sertçe açıp içeriye girdi. Etrafa göz gezdirip bana döndü.

"Kocan nerede?"

Bilmiyordum ki.

"Bir işi çıkınca hızlıca evden ayrıldı."

Tek kaşı havada konuşmaya başladı bu sefer.

"Yani gece birlikteydiniz öylemi?"

"Evet"

Ve içinden mırıldanmaya başladı.

"Bakalım sevgili oğulcuğumla gerçekten evli misiniz"

Bir anda yatak yorganını kendine çekip çarşafa baktı.