Bölüm 12: Tendeki Görünmez İzler

24K 2K 1.3K
                                    

-Amy Winehouse / You Know I'm No Good

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

-Amy Winehouse / You Know I'm No Good

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen 🤍Keyifli okumalar dilerim💖

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen 🤍
Keyifli okumalar dilerim💖

Sizi bölümle baş başa bırakmadan önce hemen ekleyeyim;

Eğer siz de bölümün erkenden gelmesini istiyorsanız küçük bir sınır belirleyelim yine bu bölüm için de. Geçerseniz bölüm erken gelir, geçilmezse de her zamanki gününde.

Sadece yorum sınırı olacak.
10.000 kelimelik bir bölüm için 1000 yorum adil göründü bana. Ama dediğim gibi zorunda değilsiniz. Tek isteğim yorumların sırf sınır geçilsin diye sayılardan geri sayım yapılması gibi tuhaf şeylerin yapılmaması ya da sırf sınır geçilsin diye yüzlerce random atılmaması sahne komik bile değilken.

Zorunda değilsiniz, sınır geçilse de geçilmese de bölüm haftaya cumartesi gelecek zaten.
Size keyifli okumalar dilerim, oy sınırı yok🩰

Bölüm 12:Tendeki Görünmez İzler

Bazen güneş doğsun isterdi insan, bazen de karanlıkta kalmak.

Karanlıktan korkuyordum, geceler her daim yaralarımın nedenlerini hatırlatan uğursuz fısıltıları üzerine taşırdı. Kapım hep geceleri çalardı, o ince gıcırtı kulaklarıma dolduğunda saat hep gecenin en kör saatini vuruyor olurdu. Bir gece kapım çalmasa bile her akşam o yatağa kalbimde büyüttüğüm bir korkuyla girerdim. O korku içimde öyle dallanıp budaklanırdı ki bazen nefes borumu bile tıkardı.

Bir gün en karanlık gece geldi çattı. Kalbimin tam ortasına çattı, öylesine sert bir acıyla çattı ki bana o en karanlık gece bir daha hiç güneş doğmayacak sandım. Bedenimde onlarca izle uyandığım o sabah güneş doğdu. Güneş doğduğunda ve yataktan çıkacak o cesareti bulduğumda aynaya bakmak bir ölüm, adeta bir zulümdü.

Bedenimde onlarca iz vardı. Kalçalarımda, göğüslerimde, bacaklarımın arasında, belinde... Bir yabancının ama bir o kadar yakın bir adamın ellerinin izleri bedenimin her yerindeydi. Elleri kordanmış gibi yanık izleri bırakmıştı bana, hayatım boyunca hiç o kadar kötü kalpli birisiyle daha karşılaşmadım. Asla. O en karanlık geceden bile daha karanlık bir kalbi vardı. Aynaya bakacak cesareti bulduğumda görebildiğim şey onun kordan ellerinin izleri değildi.

MADALYON CEMİYETİ -1: KIŞ GÜNEŞİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin