Süreyya Tanya, hayatı boyunca girmek için çabaladığı bale okuluna kabul edildiğinde on sekiz yaşındaydı. Rusya'nın soğuk topraklarına adımı bastığında küçük bir kızdı.
Hayata dair en kötü şeyleri unutmak için gittiği bu şehirde, kaderin onun için d...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- The Weeknd / Try Me
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❄️
Keyifli okumalar, lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. 🤍
❄️
Bölüm 4:Kırılan Bez Bebek
İnsanların ne kadar canavarlaşabileceğini tahmin bile edemezdiniz.
Çıkarlar. İşte bunlardan ibarettik, hepimiz. Kimsenin bu konuda bir diğerinden bir farkı yoktu. Umutsuz birer vakaydık. Yine de herkes, sivri köşelerini törpüleyebilirdi. Huyları törpülemek insanın etini kesmesine benzerdi, sancılı ve can yakıcı bir süreçti ancak üstesinden gelebilmiştim. Bir şekilde kendi hırslarımı kontrol edebiliyordum.
Elde ettiklerim ile mutlu olmayı öğrenmiştim. Elbette gözüm hep yüksekteydi ancak bunu kimsenin üzerine basarak yapmayacaktım. Ben o merdivenleri kendim çıkacaktım.
Okulun kapısını iterek içeri girdiğimizde Anna ile soğuktan donmuştuk. Bir an önce ısınma hareketlerine geçerek kendimizi ısıtmak ve rahatlamak istiyorduk. Hızlıca merdivenleri tırmanırken herkesin hararetli bir şekilde bir şeyler konuştuğunu fark ettim. Anna da bunu fark etmişti. Ela gözleri etrafı şüpheyle süzerken bir yandan da kumral saçlarını topluyordu.
Anna çok güzel bir kadındı. Saçları, gözleri, mükemmel fiziği ile bir bütündü. Öte yandan başarıları ile geldiği yerde adından sık sık söz ettiren bir kadındı. Benimle yaşıttı, bu yüzden kafalarımız daha iyi uyuşuyordu.
İkinci kata çıktığımızda salonun önünde bekleyen Sofya'yı fark ettim. Sofya bir Rus'tu, buradaki en sert mizaçlı dansçılardan birisiydi. İfadesini yumuşatmakta Victoria ile gerçekten çatışıyorlardı ama çatışmaları pek sonuç vermiyordu. Fakat şimdi, yüzünde son derece hüzünlü bir ifade vardı. Koyu gözleri bizi bulduğunda yaslandığı yerden ayrıldı.
"Selam," dedi elini kaldırdığında.
Kaşlarımı kaldırdım. Onunla pek sohbetimizi yoktu. Günaydın, kolay gelsin, iyi akşamlar gibi standart selamlaşmaların dışına çıkmıyorduk. "Selam Sofya," dedim ellerimi üzerimdeki poların ceplerine sokarken.
