Bölüm 2: Camdan Hayaller

30.3K 2.1K 381
                                    

-Sia / Courage to Change

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

-Sia / Courage to Change

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen.
Keyifli okumalar 🤍🦢

❄️

Bölüm 2:Camdan Hayaller

14 Eylül 2022

Bir balo salonunun içerisinde küçük bir kız çocuğunun mücadelesi yatardı.

Küçük bir bedenin acılar içerisinde verdiği tutku dolu bir mücadeleydi bu. Bir yandan umut vaat ederdi, aynı çatlamış bir tohum gibi kocaman bir ağaç olup yeşermeye eğilimliydi. Kendi gölgesinde büyüyen bir kız çocuğunun bir kadına serpilmesini izlemek için bir köşe bulup izlemeniz yeterdi.

Kendimi bildim bileli içinde bulunduğum bu mücadelenin bütün sivri köşelerinden nasibimi almış olsam da artık olmak istediğim yerdeydim. Tam olarak olmayı hayal ettiğim basamakta değildim ancak o evin içindeydim, o evin içine girdikten sonra basamakları zamanla tırmanırdım.

Bedenim sarsılırken, üzerinde yürüdüğüm o ipin sallandığını hissediyordum. Bazen ölüm, düşündüğümüzden daha yakın olurdu. O kadar yakın olurdu ki içinizde filizlenen küfleri bile hissettirmeden sizden alacağını alıp giderdi. Her şey ellerimin altından kayarken gözlerimi yumarak öğürdüm.

Titriyordum. Biraz daha dayanırsam bitecekti, az kalmıştı. Yanaklarımdan süzülen yaşlar çeneme akarken midem öğlen yediğim her şeyi atmaya başladı. Korku ve endişe üzerimde bir örümcek gibi geziniyor, kabuslarımı tetikliyordu. Kustuğum şey sadece yemekler değildi. Bazı geceler inançlarımı da kusardım, güvenimi de kusardım.

Hayatımı kusmak isterdim. Kendi pençelerimden kendimi kurtarmak isterdim ama aynaya baktığımda kolumdaki izlerden görürdüm kendimi nasıl sıkı tuttuğumu.

Nefes nefese geri çekildiğimde banyonun kapısı tıklandı. Titreyen parmaklarım sifonu zar zor yakaladı. Büyükannemin sesini duyabiliyordum, bastonu kapıya çarptıkça zihnimin içinde bir kırbaç gibi şaklıyordu. Elimin tersiyle ağzımı sildikten sonra derin bir nefes alarak ayağa kalktım. Dengemi hemen yakalamam kolay olmadı ama birkaç dengesiz adımdan sonra başarabildim ve aynadaki aksime bakmayı reddederek hızlıca yüzümü yıkadım.

MADALYON CEMİYETİ -1: KIŞ GÜNEŞİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin