pandora , GAY

Zaafı öldür ∘ 35

P.O.V ARES

Beş gün, Nkys ile evleneli tam beş gün olmuştu. Rüya gibiydi fakat gerçekti. Şimdi onun yanında onun uyuyuşunu izliyordum. Elimi saçlarına koyduğum anda gözlerini açmıştı. "Günaydın avcı."

"Günaydın gecem." Ağırlığımı sol koluma verip kendimi biraz yukarıya çektim. "Uykunu iyi alabildin mi? Dün çok geç yattın."

"Aldım." diyerek başını göğsüme yasladı ve tek koluyla bedenime sıkıca sarıldı. "Sen de beni bekledin, uyumadın."

"Moralin bozuk olunca." Dilimle dudağımı nemlendirip onun saçlarına bir öpücük bıraktım. "Dün o şekilde sormak istemedim ama şimdi konuşmak istersen dinlemeyi çok isterim."

Nkys başını göğsümden çekip yatağın başlığına yaslandı ve bana baktı. "Biliyorsun, babam hasta." dedi üzüntüyle, elimle onun elini tutup hafifçe sıktım. "Taht konuşması yaptı."

"Biliyorum, bu konu çok yıpratıcı ama baban haklı sevgilim. Taht senin olacak. Töreni bir an önce yapmak istiyor."

"Buna hazır hissetmiyorum." diyerek kafasını iki yana salladı Nkys. "Krallık... Bilmiyorum Ares. Babam mantığını ve duygularını çok iyi dengeliyor fakat bunu ben yapamam. Duygularım her zaman mantığıma ağır basıyor. Ben bu koskoca krallığı nasıl yöneteceğim?"

"O zaman şimdi sana birkaç soru soracağım ve doğruyu söyleyeceksin tamam mı?" diyerek iki kaşımı kaldırdım. Nkys kafasını salladığında oturur pozisyona geçtim. "Diyelim ki başka bir krallık sana savaş açtı. İlk yapacağın şey?"

"Toplantı." dedi. "Bana savaş açan krallığın kralı ile."

Kafamı iki yana salladı. "Ne diyeceksin? Askerlerin ülkemi işgal ediyor ama olsun, gel biz toplantı yapalım mı?"

"Hayır, yani -"

"Sen de savaş açacaksın." diyerek iki kaşımı kaldırdım. "Nkys. Merhamet güzeldir evet ama her merhamet iyi değildir. Merhametin fazlası merhamet değil aptallıktır."

"İşte bu yüzden kral olamam diyorum zaten."

"Diyelim ki krallığın ve benim aramda seçim yapmak zorunda kaldın. Ne yapacaksın?"

Nkys hafifçe gözlerini kıstı. "Bu mantıkla vereceğim cevaba kızarsın."

"Sakın." diyerek iki kaşımı kaldırım. "Sakın seni kurtarırım deme bana."

"Tamam, demem." diyerek sessiz kaldı.

"Gecem." Yumuşak bir sesle konuşmaya özen gösterdim. "Benim merhametli sevgilim."  İki elimle onun yüzünü tutup yanağını okşamaya başladım. "Yapamazsın. Krallığın; benden, annenden, babandan ya da herhangi birinden daha önemli. Her durumda krallığı seçmen lazım."

"Yapamam. Benden bunu isteme." diyerek kafasını iki yana salladı.

"Eğer beni seçip de krallığı riske atarsan bununla yaşayamam." dedim, her cümlemde samimiydim. "Bana söz ver. Eğer krallık ve benim aramda kalırsan seçeceğin krallık olacak."

"Ares -"

"Söz ver."

Birkaç saniye gözlerime baktıktan sonra usulca kafasını salladı.

"Duymak istiyorum Nkys. Söz ver. Hiçbir zaman bu konuda zaafın olmayacağım."

"Tamam!" diyerek bağırdı. "Krallığı seçeceğim, söz. Mutlu musun?" Başka bir şey demeden yataktan indi ve sert adımlarla bende uzaklaştı.