Just A Fan Of Yours (Fan Series #1)

Chapter 22

Chapter 22

I woke up feeling so light and happy as the sun slowly peeks at my window. Everything seems so beautiful. I'm starting to like this feeling again. The feeling of being loved and treasured in this precious lifetime.

As I roamed my eyes around the room, I knew already that I was the only one left. Ate Issey and Izy's shadows were nowhere to be found. But I've expected it already. The Go siblings are really into healthy lifestyle or fitness. I know that right at this moment, they're up for a jog or a moment in the gym.

I did a few stretchings before I head to the bathroom and do my morning rituals. Habang naliligo ako ay naalala ko na binigyan din kami ng day off pagbalik na lang daw namin sa Monday malalaman ang resulta. Probably, they will finally announce the official leading lady.

As the thought of it crossed my mind, I can't explain why I don't feel bad or sad anymore. I just know that no matter what would be the outcome, I enjoyed every single moment of it.

I wore a powder blue maxi dress and a white cardigan paired with beige sandals and a brown bum bag.

I am planning to tour around the town plaza of Clarins. Bibili na rin ako ng souvenirs para kila Mama pag-uwi ko.

Matapos kong maubos ang tinimpla kong kape ay 'agad na akong lumabas ng kwarto. Until a realization dawned on me. Hindi ko nga pala alam ang mga pasikot-sikot dito sa Clarins! Tapos... hindi rin ako marunong mag-drive. Huhu.

"What's with that face, yeobo?"

"H-Hay shutacca!" sigaw ko sa gulat nang bigla ay nasa tapat ko na si Harvin. Ilang dipa na lang din ang layo ng mukha namin sa isa't isa.

"Good morning, yeobo..." bulong niya sa napakalambing na tono.

Natahimik ako ng ilang segundo. Para bang ang tagal rumehistro sa isipan ko ng sinabi niya. Ngunit ang totoo niyan ay hindi ko talaga alam kung paano ko siya pakikiharapan. Sige na, ako na iyong matagal maka-move on. Pero 'di pa talaga ako nakaka-get over sa ginawa niya!

Pero boyfriend mo naman siya, 'di ba? Sabi ng boses sa isipan ko.

Kung tutuusin may katwiran naman. Pero argh! Ewan ko ba rito sa sarili ko.

"Annyeong, Sam!" he greeted with a bright smile.

Naagaw ang atensyon ko nang papalapit na Kenzo. He was skipping happily towards my direction. Kamuntik na nga akong matawa nang bahagya niyang inusog si Harvin. Malawak ang ngiti niya nang inangkla niya ang kanyang braso sa akin.

"Pahiram naman ako saglit, Harvin hyung!" tawa niya sabay hila niya sa akin palabas na ng bahay.

Napahagikhik na lang kaming dalawa nang makita naming nakatanga si Harvin sa kinatatayuan niya. Ang bilis ng pangyayari, sa isang iglap ay nandito na kami sa Town Plaza ng Clarins. Sobrang saya ko talaga. Ikaw ba naman bukod sa nakalibre na sa pamasahe—free ride on the van e ang saya naman kasama ni Kenzo.

"Where should we start, Sam?" masigla niyang tanong pagkababa namin ng sasakyan.

Hindi ko alam na ganito pala kaganda ang Clarins. Kung ang Suredale kasi ay kilala sa mga buhay na buhay nitong mga maliliit na burol at bundok sa pag-hiking, kaiba naman ang Clarins. Masasabi ko na tila isa sa ipinagmamalaki nila ay ang kanilang man-made lake sa gitna ng Town Plaza. Iyon 'agad ang napansin ko dahil sa maraming nagb-boating.

"Would you like to go there, Sam?" saad naman ni Kenzo. Mukhang nasundan niya ang pagsulyap ko roon.

Nakangiti akong umiling sa kanya.