Chapter 54
ဖန်ချန်းလောင်က ပြောချင်ရာပြောပြီး သေချင်ယောင်ဆောင်နေလေတော့ ဤကိစ္စကို ကာဖို့ရာ ဟန်ချောင်တစ်ယောက် အလျင်အမြန် ကြားဖြတ်ဝင်ပြောရတော့သည်။
ဟန်ချောင်: ရှောင်တိ၊ မင်း စစ်ရေးလေ့ကျင့်တယ်ဆိုတာ ပြီးသွားပြီလား။ ငါတို့ မင်းဆီကို ဘယ်တော့လာလည်လို့ရမလဲ။
ရှောင်တိ: စစ်ရေးလေ့ကျင့်တာက ပြီးသွားပါပြီ။
ထိုနှစ်ယောက် သူ့ကိုတစ်ခုခုဖုံးကွယ်ထားသည်ဟု မော့တိ၏စိတ်ထဲတွင် သိနေသော်လည်း တစ်ချက်စဉ်းစားလိုက်ပြီးနောက် အတင်းအကြပ် မေးခွန်းထုတ်ဖို့ မလိုသည့်အတွက် ဤအတိုင်း လွှတ်ထားလိုက်ရန်သာ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
ရှောင်တိ: မင်းတို့ လာချင်တဲ့အချိန်ကိုသာ ပြော။ ဂိတ်ဝမှာ လာကြိုမယ်။
ဟန်ချောင်: မလိုပါဘူးကွာ။ ငါတို့ လာလည်ရင်လည်း ကျောင်းစာကြည့်တိုက်တို့ ကျောင်းကန်တင်းတို့ကိုပဲ တန်းသွားမှာပါ။ မင်း အဲဒီမှာ လာတွေ့ပေါ့။ ငါကြားတာတော့ မင်းရဲ့ ကျောင်းအချိန်ဇယားက အတန်းချိန် အပြည့်ပဲဆို တော်တော်လေးလည်းကြပ်တယ်တဲ့ ဟုတ်လား။
မော့တိက သူ၏ကြပ်ကြပ်တည်းတည်း အချိန်ဇယားကို ပြန်စဉ်းစားကြည့်ပြီး စကားပြန်လိုက်သည်။
မော့တိ: ကြပ်တော့ကြပ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ အဆင်ပြေပါတယ် ။ ဒါနဲ့ မင်းတို့တွေ စက်တင်ဘာလထဲမှာ ဘာတွေလုပ်ဖို့ စဉ်းစားထားကြလဲ။
ဟန်ချောင်: ငါလည်း အတန်းတက်ရပါတယ်။ တက္ကသိုလ် တတိယနှစ်လေ။ ငါကမှ မင်းထက် ပိုပြီးပေါ့ပေါ့ပါးပါး ရှိသေးတယ်။
မော့တိ: မင်းတို့ကို ကာရိုက်တာဒီဇိုင်းအသစ်တွေ ပို့လိုက်မယ်။ အဲဒီ ဒီဇိုင်းတွေရဲ့ ကိုယ်နေဟန်ထားနဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေကို စက်တင်ဘာလထဲမှာ လက်စသတ်ပေးရမယ်။ ပထမအကြော့ရှုံးထွက်ပွဲစဉ်မှာ အဆင်ပြေသွားပေမဲ့ နောက်တစ်ကြော့အတွက် ပိုပြီးကောင်းမွန်တဲ့ပုံစံကို တင်ပြနိုင်ရမယ်။
ဟန်ချောင်: အေးပါ။ ကိစ္စမရှိပါဘူး။
ထိုအချိန်တွင်မှ ဖန်ချန်းလောင်တစ်ယောက် သေရာမှပြန်ရှင်လာပြီး အမောတကော စကားရောဖောရော ဝင်လုပ်သည်။
