Chapter 69
မော့တိက ထိုခေါင်းလျှော်ရည်ပုလင်းကို လွှင့်ပစ်မည်ဟု ပြောတာကြားပြီး ကျောက်ချွန်းချန် သိသိသာသာ စိတ်သက်သာရာ ရသွားသော်လည်း သူ့ပစ္စည်းများကို ချန်ထားခဲ့ရသဖြင့် သူ့မျက်လုံးများက ထိတ်လန့်နေတုန်းပင်။
ကျောက်ချွန်းချန်မှာ ရေချိုးရန် စိတ်မပါတော့ပေ။ သူက အဆောင်သို့ ပြန်သွားကာ ထိုလူကို သတင်းပို့ရန် ပြင်ဆင်သည်။
အရာရာက ထိန်းချုပ်မှုအောက်မှ မည်သို့ လွတ်သွားသည်အား သူနားမလည်ပေ။ သူ့အကြံအစည်က အမှားအယွင်းကင်းပြီး သူသည်လည်း အမြဲတမ်း အသေးစိတ် ဂရုတစိုက် သူ လုပ်ခဲ့သည်။
ရေချိုးပြီးပါက သူ့လက်ဗွေရာတွေ ပျက်သွားမည်ကို သိနေသော်ငြား ပုလင်းများကို ကိုင်တွယ်သည့်အခါ သူ လက်အိတ်တွေကို ၀တ်ထားဆဲပင်။ ပုလင်းများကို လဲခဲ့သောသူက သူဆိုသည်ကို သူတို့ ခြေရာခံဖို့ နည်းလမ်းမရှိပေ။ မော့တိ ယင်းကို ရဲတွေထံ ယူသွားလျှင်ပင် သူ့ကို အပြစ်တင်စွပ်စွဲ၍ မရပေ။
အဆိုးဆုံးဖြစ်ရပ်အနေနှင့် ခေါင်းလျှော်ရည်ပုလင်းက သူ့ဟာဖြစ်ကြောင်း ရဲတွေသိသွားလျှင် မော့တိကသာ သူတို့ပုလင်းတွေကို မှားယူသွားတဲ့သူဖြစ်ကြောင်း ပြောလိမ့်မည်။ အထဲရှိ ဆာလဖျူရစ်အက်ဆစ်နှင့် ပတ်သတ်ပြီး တစ်ယောက်ယောက်က သူ့ကို ထိခိုက်စေဖို့ ကြိုးစားတယ်ဟုသာ သဘောထားလိမ့်မည်။
ရဲတွေက သူ့ထွက်ဆိုချက်အား စစ်ဆေးပါက ကျင်းသာ့မှာ ကျောင်းတက်နေသည့် ဓာတုဗေဒ အတန်းဖော်ဟောင်း လုတင်းကျိုးနှင့် အဆက်မပြတ် ရန်ဖြစ်နေခဲ့သည်ကို ရှာတွေ့ကြလိမ့်မည်။ သူ လုတင်းကျိုးကို ဒုက္ခရောက်အောင် ဆွဲခေါ်ဖို့ ဤအခြေအနေကို အခွင့်ကောင်း ယူ၍လည်း ရသေးသည်။ သင့်လျော်စွာပင် လုတင်းကျိုးသည် ဓာတုဗေဒဘာသာရပ်ကိုလည်း သင်ယူခဲ့သဖြင့် ဓာတုပစ္စည်းများကို လွယ်ကူစွာ သုံးစွဲနိုင်သည်။ ထို့အပြင် သူက ယနေ့နံနက်၌ သူ့အဆောင်သို့ လာတွေ့ပြီး သူတို့နှစ်ဦး ဒေါသတကြီး ငြင်းခုံခဲ့ကြရသည်။
ယင်းက ခဲတစ်လုံးတည်းနှင့် ငှက်နှစ်ကောင်ပစ်ခြင်းပင်!
မည်သည့်ကိစ္စပင်ရှိရှိ သူက သံသယ ကင်းရှင်းလိမ့်မည်။ ယခုတစ်ကြိမ်တွင် မော့တိက ဒဏ်ရာအနာတရမရှိ လွတ်မြောက်သွားပြီး အနာဂါတ်၌ သူက ပိုမိုသတိရှိနေမှာပင်။။ ဒါကို ...ကြိုမပြောနိုင်ပေ!
