Chapter 70
မော့တိက မော့စန်းကျစ်၏လျှို့ဝှက်အကောင့်အား ဟက်လိုက်ပြီး စကားပြောမှတ်တမ်းကို ကောင်းမွန်စွာ ပြန်လည်ရယူခဲ့သည်။ နောက်ထပ်အနေနှင့် မော့တိက ကျောက်ချွန်းချန်နှင့်မော့စန်းကျစ်တို့၏ လျှို့ဝှက်အကောင့်များပါဝင်သည့် IPလိပ်စာ၊ သူတို့၏စကားပြောမှတ်တမ်းတို့ကို ပေါင်းလိုက်ပြီး မုထျန်းဟန်ထံ ပို့လိုက်သည်။
သူက မုထျန်းဟန်အား သူတွေ့သမျှကို အကြောင်းကြားမည်ဟု ကတိပေးခဲ့သောကြောင့် သူ့အနေဖြင့် သဘာဝအတိုင်း လိုက်နာလုပ်ဆောင်မည်ပင်။ ပို၍အရေးကြီးသည်မှာ မုထျန်းဟန်က ကော်မရှင်နာဝမ်နှင့် ရင်းနှီးသည်။
ခိုင်လုံသည့်အထောက်အထားကို ဖြောင့်မတ်သည့်ကော်မရှင်နာထံ လွှဲပေးခြင်းဖြင့် ရလဒ်ကောင်းရနိုင်ရုံသာမက ထိုအထောက်အထားတို့အား ဟက်ပြီးရလာခြင်းဟူသည့်အကြောင်းကိုလည်း ဖုံးကွယ်ပြီးဖြစ်သွားလိမ့်မည်။
ဖိုင်တွေ ပို့ပြီးနောက် မော့တိက သူ့အိပ်ရာ ကန့်လန့်ကာကို ဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။ သူ့အခန်းဖော်သုံးဦးက သူ့အားအောက်မှနေ၍ စိုက်ကြည့်နေသည်ကိုမြင်လျှင် သူအိမ်သာသွားချင်သွား၏။
မော့တိ ခေတ္တမျှ လန့်သွားသည်။
“မင်းတို့ကောင်တွေ... မင်းတို့ဘာလုပ်နေတာလဲ ”
“ရှောင်တိ မင်းပစ္စည်းတွေကို ဘူးထဲသိမ်းမထားသင့်ဘူး(တစ်ယောက်တည်းခံစားမနေသင့်ဘူး)၊ မကြောက်ပါနဲ့ ၊မင်းငိုချင်နေရင် ငိုသာငိုချလိုက်၊ ငါတို့ညီအစ်ကိုတွေမင်းကို မရယ်ပါဘူး၊ ငါတို့မင်းကို ကာကွယ်ပေးမှာပါ၊ မင်းကိုယ်မင်း အိပ်ယာထဲမှာ ပိတ်လှောင်မထားပါနဲ့ .” ရှန်ယွီချောင်က စစ်မှန်လှသည့်အမူအယာဖြင့် ဆိုလာသည်။
“ရှောင်တိ၊ ရဲစခန်းမှာတုန်းက မင်းတော်တော် တည်ငြိမ်နေတယ်လို့ ငါထင်ခဲ့ပေမယ် မင်းကြောက်နေဦးမယ်လို့ မထင်ခဲ့မိဘူး၊ မကြောက်ပါနဲ့ ၊ မင်းကို ထိခိုက်စေတဲ့ဘယ်သူ့ကိုမဆို ငါသူတို့အပေါ် တက်ထိုင်ပြီးရိုက်ပစ်မယ် ...”
လင်ကျွင်းဖုန်က အားမာန်အပြည့်ဖြင့် ကြွေးကြော်လိုက်သည်။ “တစ်ကယ်လို့ အဲဒါက တစ်ယောက်ထဲဆို ငါအဲ့တစ်ယောက်ပေါ် တက်ထိုင်ပစ်မယ်၊ နှစ်ယောက်ဆို အဲ့နှစ်ယောက်လုံးကို ရိုက်ပစ်မယ်၊ ဒီဖေဖေက အခုကစပြီး မင်းကိုကာကွယ်ပေးမယ် ”
