Sue Xing Nway
Chapter 99
၎င်းမှာ ကုရန်ကျွီက အံကြိတ်လျှက် ဆိုလာခြင်းဖြစ်သည်။
မော့တိက သူ့ကိုရိုက်ပြီး ရှောင်ထွက်သွားခဲ့တာလေ...ခုကျ ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလိုမျိုး စားသောက်နေနိုင်တယ်ပေါ့...
သူ အရင်ဘဝက မော့တိကို ကြွေးတင်ခဲ့လို့လား...မဟုတ်ရင် မော့တိက ဘာလို့ သူ့ကိုဒီလောက်ထိ အထင်လွဲနေမှာလဲ...
အကယ်၍ မော့တိသာ သူတွေးနေသည်ကိုသိပါက သေချာပေါက် သဘောတူစွာဖြင့် ခေါင်းညိတ်ပြမှာဖြစ်သည်။
လက်ရှိတွင်မူ မော့တိက သူ့အားရိုက်ထုတ်ချင်နေ၏။
“ကုရန်ကျွီ...မင်းရူးနေပြီလား...”
“မင်း သာရူးနေတာ...မော့တိ...မင်းဘာလို့ ငါ့ကိုမသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာလဲ...မင်း အခုလေးတင် ငါ့ကိုလက်ပါသွားခဲ့တယ်လေ...ပြီးတော့ လက်ကိုဖုန်ခါပြီး ဘာမှမဟုတ်သလို ထွက်သွားလိုက်သေးတယ်...မင်းဘယ်လိုတောင် လုပ်ရက်တာလဲ...”
ကုရန်ကျွီ ထအော်လိုက်သည်။
မော့တိ စိတ်ဆိုးဆိုးဖြင့် ရယ်လိုက်မိ၏။ သူက အင်္ကျီလက်က်ု ခေါက်တင်လိုက်ကာ
“ငါမင်းကို ဘာလုပ်လို့လဲ...မင်းကသာ အကျိုးအကြောင်းမသင့်တဲ့လူ မဟုတ်ဘူးလား...ကုရန်ကျွီ...မင်းက အခုထိမင်းအမေနို့စို့နေတုန်းလား...”
အရင်ဘဝတွင်သာမက ယခုဘဝတွင်လည်း ကုရန်ကျွီမှာ ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကူးစက်ခံနေရဆဲဖြစ်သည်။
“အစကတည်းက ငါမင်းအတွက် လူနာတင်ယာဥ်ခေါ်မပေးရကောင်းလားဆိုပြီး မင်းစိတ်ဆိုးခဲ့တယ်...ငါ့ကိုတောင် ရိုက်ချင်ခဲ့သေးတယ်...ငါဘွဲ့ရပြီး အပြင်မှာပြန်တွေ့တော့လည်း မင်းကငါနဲ့တိုက်ခိုက်ချင်တုန်းပဲ...မင်းနဲ့တိုက်ခိုက်ဖို့ငြင်းတော မင်းစိတ်ဆိုးပြန်ရော...ငါမင်းကိုလျစ်လျူရှုမိတာနဲ့ မင်းက ငါအမှားကြီးကျူးလွန်ခဲ့သလိုမျိုး ပြောနေတာပဲ...အားလုံးက မင်းစခဲ့တဲ့ ဇာတ်လမ်းပဲမဟုတ်ဘူးလား...”
“မင်း...မင်း...ငါ….”
ကုရန်ကျွီ ကြောင်အသွားခဲ့သည်။
