Ayrılık Senfonisi | Texting (+18) (Ara Verildi)

1.3

Selam!

Nasılsınız?

Bölüm Şarkısı
Yalnızlığın Çaresini Bulmuşlar - Gripin

İyi okumalar💖

[25 Aralık 2023]

Derin bir nefes alıp odamın kapısını açtım. Kendi kapısının önünde beni bekleyen İlkay'ın bakışları anında beni buldu. "İpek'im, istersen biz ayrı gidebiliriz."

Başımı iki yana salladım gülümseyerek. "Sorun yok İlkay." Çok büyük bir sorun var. "Hem sürekli ayrı ayrı olamayız ki yani aynı arkadaş grubunda illaki bir araya geleceğiz." Dayanabilirsem tabii.

Bugün pazartesiydi ve normal olarak okula gidecektik. Ama şöyle bir sorun vardı ki Kaan dönmüştü ve bizimle gelecekti. Önceden el ele yürüdüğümüz yollardan ayrıyken geçecektik ve ben hissedeceklerimden çok korkuyordum.

O yokken bir şeyleri kabul etmiştim, içimde yaşamayı öğrenmiştim ama o varken bunları yapabilir miydim emin değildim. Üstelik ne kadar gizlemeye çalışsam da o beni anlardı, bunu bilmek geriyordu.

İlkay kolunu omzuma atıp ilerlemeye başladığında merdivenlerden indik. Mutfaktan gelen seslerle annemin kahvaltı yaptığını anlamıştık. İlkay çıktığımızı seslendiğinde ben kapıyı açmış, ayakkabılarımı giyiyordum.

Bağcıklarımı bağlayıp ayağa kalktığımda karşı evin bahçesinden çıkan bedeni gördüm. 1 aydır görmediğim, özlediğim kişi karşımdayken hiçbir şey yapmadım. Göz göze geldiğimizde ağlayacağımı hissedip bakışlarımı İlkay'a çevirdim. Bendeki gözleri ona baktığımda hareket etmesine sebep oldu. Kolunu omzuma sarıp ilerlemeye başladı.

"Günaydın." İlk adımı İlkay atarken Kaan da cevap verdi. Bense bir şey demedim.

Saçma bir şekilde içimde oluşan bir güdüyle konuşmak istemiyordum. Sesimi duysun istemiyordum. Madem ayrılmak istemişti, benden mahrum kalsın istiyordum. Özlesin istiyordum.

Tuhaf ortam Zeynep ve Rümeysa geldiğinde az da olsa dağılmıştı. Demir ve Rıfat geldiğinde neşeli bir hale büründü. Ben sussam da gerginliğim az da olsa geçmiş en azından esprilere güler hale gelmiştim.

Okula geldiğimizde bahçede birkaç gözün bize döndüğünü hissettim. Normalde el ele gelen Kaan ve benim aramda 5 kişi vardı. Bu buruk bir şekilde gülmeme neden oldu. Aynı zamanda bahçede bir bankta sınıftan birkaç kızla oturan Oya'yı gördüğümde bize bakarak onlara bir şeyler demesi kaşlarımı çatmama sebep oldu. Kim bilir ne diyordu yine!

"Ben su alacağım."
"Ben su alacağım."

Kaan'la aynı anda kurduğumuz cümleler konuşan Rıfat'ın bile susmasına sebep olurken Zeynep girdi direkt konuşmaya. "Biz kızlarla su alalım. Size de alırız."

İlkay'ın kolunun altından çıkıp yanıma gelen Rümeysa'nın koluna girdim. Üçümüz kantine geçtiğimizde Rümeysa destek olmak adına yaptığı hareketini yaptı, başını omzuma yasladı. Gülümseyip su alan Zeynep'e döndüm. O da bize bakıp öpücük attı.

Dört su aldığında birini bana verdi. Üçü onda kalırken ilerlemeye başladık. Bu sırada içeri giren Oyalarla denk gelirken yanındaki kızlardan sarışın olan, Duru, bana kendince küçümser bir bakış attı. "Kaan'la ayrılmışsınız."

Küçük bir detay vermem gerekiyor ki Duru, Kaan'ın geçen seneki flörtüydü ve beni kıskandığı için kavga edip bitirmişlerdi.

Aslında tam olarak ilişkileri bozan yakın kız arkadaş bendim. Sonrasında da çocukla sevgili olmuştum ama tek farkım ben bunu düşünülenin aksine isteyerek yapmıyordum. Bizim aramızda da hoşlanıp adım atan ilk kişi Kaan'dı zaten. İlişkiyi o başlattı, o bitirdi.