Ayrılık Senfonisi | Texting (+18) (Ara Verildi)

1.9

Selam!

Nasılsınız?

İyi okumalar💖

[3 Ocak 2024]

Önümdeki soruları çözmeye çalıştığım uzun maceram kitabımın üstüne bırakılan kekle son bulurken yanıma kurulan İlkay'a teşekkür için öpücük attım. Gülümseyip kendi kekini yemeye başladığı sırada sınıfa Zeynep ve Lavi girdi.

İlkay'ın yanımda dikleştiğini gördüğümde Zeyneplere baktım. Zeynep de fark etmiş olacak ki gülmemek için kendini tutuyordu. Yanımıza geldiklerinde Lavi utangaç bir şekilde gülümseyip ikimize baktı.

Elimi kaldırıp hafifçe parmaklarımı salladım. "Merhaba, İpek ben."

Gülümseyip başını yana doğru eğdi. "Merhaba, Lavi ben de." İlkay'a kısa bir bakış atıp yeniden bana döndü. "Oturabilir miyim?"

"Otur kızım, otur." Zeynep'in ittirmesi ve benim onaylamamla Lavi benim, Zeynep de İlkay'ın önüne oturdu.

Zeynep ve Lavi'nin uzaktan bir akrabalığı olduğunu biliyordum ama bir konuşmuşlukları yoktu. Muhtemelen İlkay olayından sonra Zeynep gidip konuşmuştu. Yanımıza da getirmesinden anladığım üzere aralarını yapmaya çalışıyordu.

Okula geldiğimiz ilk zamanlarda İlkay'dan hoşlanan her kıza bir şeyler yapıp uzak tutuyordum bebeğimden. Bu yüzden kızlar biraz çekinerek yaklaşıyorlardı. Bir yere kadar konuşsalar bile benimle tanıştıklarında asla elektrik alamıyorduk ve bu biraz sorun yaratıyordu. Ama genel olarak Lavi'nin verdiği enerjiyi sevmiştim. Üstelik benden fiziksel olarak biraz daha büyük duruyordu. Mevzu kilosu falan değildi, uzun biriydi ve kısacık, minyon İpek biraz daha ufalıyordu. Ayrıca çok güzeldi. İlkay'ıma yakışacak biriydi. Sadece Zeynep bizden 1 yaş büyük olduğunu söylemişti. Hatta ay olarak hesaplarsak bizimle arasında 16 ay vardı. İlkay için bunun sorun olacağını bilsem de bir şey dememiştim. Kızı tanırsa sorun etmez diye düşünüyordum.

Bakışlarımı masadan çekip sessizce duran Lavi'ye çevirdim. Kimse konuşmuyordu ve bu, ortamı yumuşat İpek herkes senin tepkini bekliyor demekti. İlkay'ın ayağıma vurması da bunu desteklerken tebessüm ettim. "Sen A sınıfındaydın değil mi?"

Mükemmel girişim Zeynep ve İlkay'ın diken üstünde durmasına sebep oldu. Ne var yani önceki sevgilisiyle İlkay'a bağırdığı için saç baş kavga ettiysem, ona açılan kızları tehdit edip uzaklaştırdıysam? Artık o kadar şımarık değildim. Kaan'la bir ilişkim olunca bu konulara olgun yaklaşmaya başlamıştım.

Lavi beni başını sallayarak onayladı. İlkay benim anlayacağım sahte bir gülüş attı ortaya. "Senin de orada bir arkadaşın vardı değil mi İpek?"

Ortaya attığı yalana göz devirdim. A sınıfında kim var onu bile bilmiyordum. Yine de aynı şekilde gülüp başımı salladım. Sonrasında yeniden bir soru sormam gerektiğine karar verdim. "Senin yanında hep bir kız oluyordu, renkli saçlı. Yok mu o?"

Suratı asılırken omuz silkti. "Konuşmuyoruz artık."

Kaşlarımı havaya kaldırdım. Ben dedikodulardan iyice uzak kalmışım... Ulan Rümeysa! Kesin bilip de anlatmamıştı. "Özel değilse neden?"

Dudaklarını ıslatıp rahat bir şekilde kollarını masaya koydu. Böylelikle odağı tamamen bana çevrilmişti. "Hoşlandığı bir çocuk vardı ama çocuk onunla ilgilenmiyordu. Ben de voleybol takımındayım, belki biliyorsundur. Çocuk da voleybolcu olunca amtrenmanlardan falan arkadaş olduk. Beni zorladı işte çocuğu ikna etmem için. Bir kere gittim hani ağzını aradım, konuştum ama çocuk başkasını seviyormuş. Öyle olunca ne yapabilirim ki? Söyledim kıza böyle böyle diye ama birden çirkinleşti. Çocukta benim gözümün olduğunu falan söyledi. Öyle olunca da ben arkadaşlığımızı bitirdim. Arkadaş grubumuz da sallantıdaydı zaten, hiçbiriyle konuşmuyorum şu an."