Kaan Bebisim : Ben artık daha fazla yapabileceğimizi düşünmüyorum İpek
Kaan Bebisim : Ayrılmamız gerekiyor
İpek Pınar & Kaan Han
Yazıma Başlandığı Tarih : 9 Temmuz 2023
İlk Bölüm Yayın Tarihi : 9 Temmuz 2023
Kapının önüne geldiğimde uzanıp zile bastım. Birkaç saniye içinde kapı İlkay tarafından açılırken gülümseyip direkt kollarına atladım. "Sürpriz!"
İpek'ten evde ve boş olduğunun haberini aldıktan sonra ona sürpriz yapmak istemiştim. Gülüp belime sıkıca sarıldığında boynumu öptü. "Hoş geldin bebeğim."
"Hoş buldum!" Geri çekilip kocaman gülümsedim. "Seni götürmeye geldim yakışıklı."
Arkamdaki kapıyı uzanıp kapattıktan sonra elimden tutup odasına çıkardı. Bu sırada banyodan çıkan İpek'le selamlaştık. İpek'in odasından da Kaan çıkarken dörtlü olarak koridorda kaldık. "Biz dışarı çıkıyoruz."
İpek, İlkay'a konuşurken İlkay da başını sallayıp Kaan'a döndü. "Dikkatli olun."
İpek ve Kaan evden çıkarken biz de el ele İlkay'ın odasına geçtik. İlk defa geldiğim odasını süzmeye başladığımda arkamdan sarılıp omzuma bastırdı dudaklarını. Hafifçe başımı ona çevirdiğimde dudaklarımızı birleştirdi.
Boylarımız yakın olduğundan rahatlıkla öpüşüne karşılık verdim. Alt dudağımı ısırıp çekildiğinde yutkundum. "Sen otur, ben hazırlanıp geleyim."
Başımı salladığımda son kez dudağımı öpüp çekildi. Hızlıca dolaptan kıyafetlerini alıp çıktığında ben de odada gördüğüm pufa oturup beklemeye başladım.
-
Elini tutmuş bir halde İlkay'ı peşimden sürüklerken söylenmeye devam ediyordu. "Hayır yani madem yemek yiyeceğiz neden ta buralara çıktık?" Göz devirip sustum. "Evde bile yiyebilirdik."
"Of, İlkay!" Sinirle arkamı dönüp parmağımı salladım. "Biraz daha söylenmeye devam edersen o yemeği tek başına yersin!"
Yutkunup elini belime sardı. Beni göğsüne doğru çekerken burnunu yanağıma sürttü. "Tamam hayatım, sen ne dersen."
Yanağına ufak bir öpücük bırakıp önüme döndüm. İlerlemeye devam ettiğimizde kısa süre içinde restauranta gelmiştik. İlkay'dan beğendiğine dair birkaç mırıltı gelirken içeri girdik. Kapıdaki garson eğilip selam verdi. "Hoş geldiniz Lavi Hanım."
Gülümseyip başımı salladım. Sonrasında beraber garsonun gösterdiği masaya geçip oturduk. Siparişlerimizi de verdiğimizde İlkay bana doğru eğildi. "Lavi Hanım?"
Gülüp omuz silktim. "Dayımın yeri burası. Tanıyorlar beni."
Başını sallayıp yeniden doğrulduğunda yemekler gelene kadar ufak ufak sohbet ettik. Yemek geldiğinde de sessizce yiyip bitirdik. Sonrasında istediğim şaraplarla beraber koyu bir sohbete başladık.
7.ayımızdaydık şu an ve oldukça güzel gidiyordu her şey. Yine de hâlâ birbirimiz hakkında bir şeyler öğreniyor, kendimizin bile bilmediği özelliklerimizi keşfediyorduk.
İlkay bilmiyordu ama bugün ona aşık olduğum gündü. Tam bir sene önce bugün buraya gelmişlerdi babasıyla. Hatırlamaması normaldi çünkü dayım ondan sonra iç dizaynını değiştirmişti. Yine de içimden bir ses hep o gün beni görmüş müydü acaba diye merak edecekti.
Bugün ona aşık oluşumun birinci yıldönümüydü.
💖
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
