Afra bunca yıllık iş hayatında ilk defa işlere yetişemiyordu. Uzun bir süre Leyla gibi gezince işler birikmişti ve şimdi hangisini önce yapacağını kestiremiyordu.
Sabah da genel müdürüne rapor diye basit bir excel dosyası göndermişti. Detaycılığı ve işkolikliğine bilinen Afra fena dağılmıştı. Birde susmayan iş telefonuyla delirmesine ramak vardı.
"Efendim" diye bıkkınlıkla açtı telefonu.
"Afra hanım, Mert bey çekime gelmiyor"
"Ne çekimi?"
Gerçekten Afra ipin ucunu baya kaçırmıştı. Kanalda ne olup bittiğini bile bilmiyordu.
"Yıl dönümü çekimi"
Çalıştıkları kanal bu sene 20.yılına giriyor ve kanalda çekilen tüm dizi,show, yarışma programı varsa orada yer alan ünlüler ile birlikte bir klip çekiliyordu. Hepsi 10'ar saniye ekranda kalacak ve kanalı öven basit sözler söyleyecekti bu kadar.
"Niye gelmiyormuş?"
"Bu aptal çekime katılmam diyormuş. Menajerini aradık ama ben ne yapayım dedi kapattı yüzüme"
Zaten o menajer bozuntusu yaşlı moruk süs diye vardı ortada. Hiçbir halta yaramıyordu.
"Konsepti anlatmadınız mı ona?"
"Anlattığımız için gelmiyor zaten"
Afra sinirle ofladı ve karşı hattaki kişiye halledeceğini söyleyip kapattı ama hangi birini halledecekti kendi de bilmiyordu. Önce birkaç maile daha cevap verdi ve sonra çıktı odasından. Mert gerçekten şu an bunu yapmak zorunda mıydı?
Ayakları ile yeri döve döve ilerledi koridorlar arasında ve odasının bulunduğu kata geldi. Kapı felan çalmadan daldı odasına ve direk başladı sitemlerine.
"Neden hala burada olduğunu sorabilir miyim?" diye kollarını göğsünde çaprazlayarak sordu. Sinirli ve gergin olduğu ses tonundan belli oluyordu.
"Nerede olmam gerekiyordu?" diye sorusuna soruyla karşılık verip ona doğru yaklaştı Mert.
"Çekimde! İnsanlar seni bekliyor! Sıra sende!"
"O aptal şeyi asla yapmam" diye iyice sokuldu Afra'nın dudaklarına çok hafif bir öpücük kondurdu.
"Bunu daha önce konuştuk Mert!"
"Ama ben asla yapacağım demedim ki"
Afra'nın kavgacı tonuna karşılık, Mert gayet sakindi ve dudaklarını bu defa Afra'nın boynuna indirmişti.
"Nasıl yapmayacaksın ya?! Herkes yaparken sen nasıl yapmayacaksın! İnsanlar ne düşünür sen olmayınca!"
" Aptal olmadığımı"
Mert'in elleri, ağzından daha çok çalışıyor ve Afra'nın üzerindeki beyaz ipek gömleğin düğmelerini yavaş yavaş çözüyordu. Afra kavga modunda iken Mert ekmeğinin peşindeydi.
"Neden çıkıp iki kelime söylemek aptalca olsun!"
"Tarzım değil çünkü"
Elleri Afra'nın göğsünü okşarken, ağzı yeniden boynundaydı. Mert artık Afra'yı nerede görse ellerine hakim olamıyordu. Bu konuda Afra'dan ciddi birkaç uyarı almasına rağmen, görüldüğü üzere Afra'nın siniri onda etkili olmuyordu.
"Bak lütfen" dedi Afra dokunuşlardan etkilenmemeye çalışarak.
"İnsanlar seni bekliyor, çekim için herşey hazır. Sadece 5 dakikanı alacak"
Mert bu defa cevap vermeden odasındaki geniş koltuğa oturmuş ve Afra'yı kucağına çekmişti. Artık işiyle o kadar meşguldü ki cevap bile vermiyordu Afra'ya.
