Biyolojik Ailem

Yeni Hayat

Merhaba, kısa bir bilgilendirme yapacağım. Kitabın başları sıkıcı olabilir henüz abileri ile tanışmadığı için başlarda fazla macera yok. Ama ilerki bölümler için aynı şeyi diyemem.
     Bu bölümü MirayE18 adlı okuyucuma armağan ediyorum.

Benim tek dostum, göz yaşlarımı akıttığım gecelerdi.

1350 kelime
☘️İyi Okumalar☘️

"Damla, güzel kızım. Kalk yerine yat. Burada üşürsün."Burçin Hanım'ın sesini duymam ile olduğum yere daha çok yayıldım. Burçin Hanım benim uyanmayacağımı anlamış olmalı ki yanımdan ayrıldı.

Yanıma yaklaşan adım seslerini duydum.
"Tarık, Damla'yı alıp odasına götürür müsün"kalkacağı yok baksana hala uyanmadı."
"Tamam Burçin'im merak etme ben götürürüm."birinin beni kucağına aldığını hissettiğimde başımı omzuna yaslayıp göğsüne sindim. Kulağıma gülme sesleri geldi.
"Baksana güzelim, aynı senin gibi uykusuna düşkün. Hemen kıvrıldı göğsüme."
"Tabii kimin kızı ."daha fazla dinlemeden kendimi derin bir uykunun kollarına bıraktım.
                            ☘️☘️☘️☘️☘️☘️
"Kızım, uyan hadi akşam oldu yemek yiyeceğiz."Burçin Hanım'ın sesi ile gözlerimi açtığımda yatağımın kenarında oturduğunu gördüm. Yerimde dikleştim.
"Hadi kalk bakalım uykucu. Yemek yiyelim acıkmışsındır sende."başımı salladığımda daha fazla beklemeden odadan çıktı.

Yatağımdan kalkıp banyoya girdim. İşlerimi hallettikten sonra odamdan çıkıp merdivenleri inmeye başladım. Aşağıya geldiğimde salona girdim kimseyi göremeyince oradan çıkıp diğer odalara bakacağım sırada Asiye Teyze'nin sesi ile ona döndüm.

    "Kızım annenler yemek odasında. Gel ben seni götüreyim."başımı sallayıp onu takip ettim. Büyük bir odaya girdiğimizde uzun yemek masasının en başında oturan Tarık Bey beni gördüğünde gülümsedi. Bende hafif bir tebessüm ettim.
"Hoşgeldin kızım. İyi uyudun mu?"
"Evet Tarık Bey gayet iyi uyudum." Yanı boş olan Yağız'ın yanına oturdum. Bana bakmadan önüne bakmaya devam etti. Onu umursamadan önüne döndüm. Hizmetli ablalar çoktan servis yapmaya başlamışlardı. Önüne konan çorbaya baktım şehriye çorbasıydı.
En sevdiğim.

     Yemeğe başladığımızdan beri kimse konuşmamıştı. Tarık Bey'in sesi ile ona döndüm.
"Kızım, abinler 2 gün sonra gelicekler. Az önce haber verdiler. Belki sana karşı ön yargılı olabilirler ama sen onları umursama lütfen. Onların senin kalbini kırmalarına izin verme."gülümseyerek başımı salladım.
"Asla öyle bir şeyin olmasına izin vermem zaten."
"İyi sevindim."yemeğe geri döndüğümüzde hızlı bir şekilde çorbayı bitirdim. Yemek tabakları konduğunda gözlerimi yemeklerde gezdirdim. Üç çeşit yemek vardı.

    Hemen yemeye başladım. Açtım zaten. Sabahtan beri doğru düzgün bir şey yememiştim. Tabağımı bitirdiğimde karnım doymuştu.
"Tarık Bey ben kalkabilir miyim?"başını salladığında yerimden kalkıp yemek odasından çıktım. Merdivenlere ilerlediğim zaman koridorun sonunda asansör olduğunu gördüm. Gözlerim şaşkınlıkla açılırken o tarafa doğru ilerledim.

    Asansöre binip odamın olduğu kata çıktım. Odama girdiğimde kitaplarım yanımda olmadığı için oturup kitap yazmaya başladım. Gelecekteki en büyük hayalim yazar olmaktı.

    Hemen kitabımı kaldığım yerden yazmaya başladım.
☘️☘️☘️☘️☘️☘️
Odamın kapısının tıklatılması ile başımı defterimden kaldırdım.
"Gelebilirsiniz."odamın kapısının açılması ile içeriye Yağız girdi. Soran bakışlarım ile ona bakarken. Gözlerini odamda gezdirdi.
"Annem seni çağırıyor."kafamı salladığımda daha fazla beklemeden odadan çıktı. Defteri kapatıp sandalyeden kalktım. Odamın kapısını açtım. Merdivenlere doğru yönelirken bir yandanda saçımdaki tokayı çıkarıp bileğime taktım.