Biyolojik Ailem

Sürpriz

1530 kelime
☘️İyi Okumalar☘️
           "Sen?"şaşkınlıkla mırıldandığımda karşımdaki kişiye bakıyordum. Bu aynı asansörde karşılaştığım çocuktu. O da beni gördüğü için şaşkın görünüyordu. Ama onun şaşkınlığı kısa sürdü. Hakikaten ben neden şaşırıyorum? Sonuçta aynı otelde kalıyoruz. Otelin restoranında karşılaşmamız gayet normal. Şaşkınlığımı sonunda üzerimden atarken çocuk beni dikkatle izliyordu.
"Pardon."hafifçe başını salladı.
"Önemli değil. Ben özür dilerim."oğlum bu çocuk çok nazik. Bir şey demeyip geçmek için adım attım. Hemen önümden çekildi. Başımı sallayıp yanından ayrıldım.

      Masaya geldiğimde herkes yemeğini bitirmişti neredeyse. Hemen yerime oturdum. Diğerleride kısa süre içerisinde yemeğini bitirdiğinde garsonlar masayı toplamaya başlamışlardı. Tatlı siparişlerimizide verdiğimizde herkes bireysel sürede ne yaptığından bahsediyordu.
"Damla, sen ne yaptın?"annemin sorduğu soru ile ona döndüm.
"Ben dün karşılaştığımız arkadaşlarımla buluştum."
"Nerede buluştunuz?"Yağız'da bir soru yöneltince ona döndüm.
"Otelin çıkışında bir tane kafe varya orada buluştuk."
"Güzel miydi?"
"Evet, ben çok beğendim."başını salladı.

      Tatlılarımız geldiğinde sohbete fazla katılmadan tatlımı yiyordum. Herkes tatlısını yediğinde restorandan çıktık. Çoğu kişi yorgun olduğundan dolayı gezmeyip odalarımıza geçtik. Önce elbisemi çıkartıp ardından banyoya girdim. Hızlı bir şekilde makyajımıda çıkardıktan sonra mutfağa gittim. Dolabı açtığımda karşılaştığım limonata ile gülümsedim. Hemen bir bardağa doldurdum. Pipetide bardağın içine koyduktan sonra balkona çıktım. Balkondaki sandalyeye oturup karşımdaki deniz manzarasını izlemeye başladım. Manzara büyüleyiciydi. Limonatam bittiğinde kalkıp odama gittim. Telefonumu alıp yatağa uzandım. Bugün çekildiğim fotoğraflardan güzel olanları ınstagramda paylaştım.

Birazda telefonda gezindim. Sıkıldığımda telefonu kapatıp yatağa uzandım. Yemeğe gitmeden önce dinlendiğim için uykum çok yoktu. Belki uyurum diye yatmıştım. Yatakta bir o tarafa bir bu tarafa dönüp durdum. Ama uyuyamadım. Yataktan kalkıp üzerime uzun hırkamı alarak odadan çıktım. Sanırım dışarı çıkacaktım. Akın uyuyordur diye haber vermedim. Kalının hemen yanında duran anahtarı aldım. Ayağıma terliklerimi giyindikten sonra telefonumuda alarak odadan çıktım. Asansöre binip aşağı kata indim. Yine bir kaç görevli vardı. Fazla oyalanmadan otelden çıkıp otelin sahiline ilerledim. Sahile geldiğimde kimsenin olmaması beni mutlu etmişti. Kumların üzerine oturduktan sonra ayaklarımdaki terliğide çıkarıp ayaklarımı uzattım. Gözlerim denizi izlerken hafiften esen rüzgar insanı mayıştırıyordu.

Bir süre sonra sonra kumun üzerindeki ayak seslerini duyunca sönüp kimin olduğuna baktım. Bu hem asansörde hem de restoranda karşılaştığım çocuktu. Şaşkınlıkla ona bakarken o yanımda durdu.
"Oturabilir miyim?"eliyle yanımı gösterdi.
"Tabiiki de oturabilirsin."yanıma oturduğunda ben bakışlarımı denize çevirmiştim. Sessiz bir şekilde oturuyorduk.
"Uyku tutmadı herhalde."sessiz bekleyişimizi o böldü.
"Evet. Senide mi uyku tutmadı?"
"Sayılır."kısa cevabı ile yine sessizliğe boğulmuştuk.

"Bu arada ben Damla."
"Bende Buğra "başımı salladım. Havanın esintisi hafiften beni titretmişti. Gözleri kısa bir an bana döndü.
"Üşüyorsun sanırım."yok abi eğlencesine titredim.
"Biraz ama çok değil."
"İstersen içeri gidelim."
"Hayır, gerek yok. Ama eğer sen istiyorsan gidebilirsin. Oturmak zorunda değilsin."
"Böyle iyi."bir şey demeyip başımı salladım.
                              ☘️☘️☘️☘️☘️☘️
      "Görüşürüz, iyi geceler."
"Sanada."asansörden inip odaya ilerlerken odanın anahtarınıda cebimden çıkardım. Sessiz bir şekilde kapıyı açıp içeri girdim. Kapıyı kapatırken anahtarıda yanda duran ayakkabılığın üzerine bıraktım. Arkamı döndüğümde karanlıkta gördüğüm beden ile çığlık attım. Işık yandığında karşımdakinin Akın olduğunu gördüm. Kolları göğsünde kaşları çatık beni izliyordu. Benim elim kalbimde korkuyla ona bakıyordum. Derin nefesler alıp sakinleştikten sonra sorarcasına baktım.