Biyolojik Ailem

Tanışma

1560 kelime
☘️İyi Okumalar☘️

    Başımda adımın seslenilmesi ile gözlerimi açtım. Yağız bana sesleniyordu.
"Ne var?"
"Kahvaltı yapacağız seni bekliyoruz. Abimler de geldi." Başımı sallamam ile odadan çıktı. Yatağımdan kalkıp banyoya girdim. İşlerimi hallettikten sonra giyinme odasına geçtim. Gri eşofman ve kırmızı kısa kollu baskılı sweat giyindim.

    Ayağıma beyaz spor ayakkabılarımı giyindikten sonra odama girdim. Odadaki aynadan kendime baktım. Gayet güzel gözüküyordum. Makyaj masama oturup saçlarımı tarayıp düzleştirdim. Kısa olduğu için bağlama gereği duymadım. Odamdan çıktım.

Merdivenlere yöneldim. Aşağı indiğimde yemek odasına girdim. Masanın başına Tarık Bey oturmuş. Sağ tarafına tanımadığım ama bana çok benzeyen bir adam oturmuştu. Onun yanında ise 3 tane çok yakışıklı adam oturuyordu.

    Tarık Bey'in sol tarafında ise Burçin Hanım, Burçin Hanım'ın yanında ise Yağız vardı. Hemen Yağız'ın yanına oturdum.
"Günaydın. Geç kalmamışımdır umarım."
"Yok kızım, bizde yeni oturduk sayılır." Burçin Hanım'ın sesi ile gülümsedim.

Tarık Bey en sonunda sessizliği bozdu.
"Damla, abilerin geldi. Bu birinci abin Akın..." diyip hemen sağındaki adamı gösterdi. Adama baktığımda çatık kaşları ile bana baktığını gördüm. Tarık Bey, Akın'ın yanındaki adamı gösterdi.
"İkinci abin Baran..." bu adam biraz daha ifadeli bakıyordu. Ama beni seviyor gibi değildi.

"Dördüncü abin Poyraz..." hemen başımı ona çevirdim. Nefret gözlerinde yer edinmişti. İfadesine karşılık gözlerimi devirdim. Diğer adamı gösterdiğinde onunda bana kötü bir şekilde baktığını gördüm.
"Üçüncü abin Kutay." başımı ona doğru çevirdiğimde oda ifadesiz bir şekilde bana bakıyordu. Tarık Bey bu sefer beni gösterip konuştu.
"Kardeşiniz Damla."

    Poyraz hışımla yerinden kalktı.
"Baba bu kızın kardeşimiz olma ihtimali yok. Yaşadıklarımızdan sonra onu nasıl bu eve alırsınız. Pelin gibi işte." Bu sefer gözlerini bana çevirdi. Ben ise o surada tabağımdaki patates kızartmasından birini iki parmağımın arasına alıp ağzıma yaklaştırdım. Yarısını ısırdım. Bunları yaparken bir yandanda gözlerimi Poyraz'ın gözlerinden çekmemiştim.
Benim olayı umursama seviyem.

    "Bu evde durmanı istemiyorum. Git kimin yatağına girdiysen onun evinde kal. Biz sürtüklere bakmıyoruz." Gözlerim söyledikleri ile kısılırken bir yandanda tabağımın yanındaki peçete ile elimi sildim. Oturduğum yerde iyice yayıldım. Kollarımı göğsümün altında birleştirdim.
"Önelikle bende sizinle kardeş olmaya hevesli değilim. Bilmeni isterimki senin ne isteyip istememen benim zerre umurumda değil. Ayrıca sürtük olmadığımı size kanıtlamak zorunda değilim. Ben istediğim gibi düşünüyorsam sende düşünebilirsin. Yani benimle ilgili düşüncelerin sadece bir çift gereksiz laf."

Sinirle ağzını açıp konuşacağı sırada Tarık Bey'in sesi duyuldu.
"Poyraz, yeter artık. Damla bu eve yeni geldi. Ve hiçbir şey yapmadı. Pelin'in yaptıklarından Damla'yı sorumlu tutamazsın. Şimdi otur yerine daha fazla gerginlik çıkarma."
Poyraz bir şey demeden yerine oturunca ben kahvaltımı yapmaya başladım.
☘️☘️☘️☘️☘️☘️
    Şu an salonda oturuyorduk. Kahvaltıda çok konuşulmamıştı. Ama abi olacak beyler bana ikide bir kötü bakışlarını gönderiyorlardı. Tarık Bey'in konuşması ile ona döndü tüm bakışlar.

    "Kızım abilerin ile daha detaylı tanışmanı isteriz. Mesela ne iş yaptıkları ile ilgili. Sonra da sen bize kendinden bahsedersin." Başımı salladım.
"Akın abin 28 yaşında. Bizim şirkette çalışıyor. Baran abin 26 yaşında, doktor. Kutay abin 23 yaşında, mimar. Poyraz abin ise 21 yaşında hukuk okuyor. Şimdide sen bize kendini tanıtır mısın?"