MAYSA (bxb)

4

Maysa'dan

Mahallenin sonundaki binaya doğru ilerlerken koştuğum için sıklaşan nefesimi düzene sokmaya çalışıyordum. Ekranını parlattığım saat henüz dört buçuğu gösteriyordu. Miran abi mekanı erken kapatacağını söylediği için arkadaşımın yanında fazla oturamamış, bir kahve içmemin hemen ardından apar topar yola çıkmıştım. O tokayı bugün Miran abiden alıp yarın okulda takmam gerekiyordu. Okul sitesi için çekim yapacaklardı yarın. Güzel gözükmem gerekiyordu. 

Görüş alanıma giren abim ve Miran abi, binanın önündeki masalardan birinde oturuyorlardı. Yanlarına yaklaştığım sırada ikisinin de bakışları beni buldu. 

" Selamlar, " diyerek yanlarındaki boş sandalyelerden birine çöktüm. 

" Lan bu ne hal böyle? Koştun mu sen? " 

Soruyu soran abime parmağımla bir dakika işareti yaptıktan sonra nefesimi dizginlemeye çalıştım. Dilim damağım kurumuştu. 

" Yetişeyim diye koşmak zorunda kaldım biraz. " 

" Neye yetişmek için? " 

" Miran abi mekanı erken kapatacağım dedi de ondan hemen tokamı almaya geldim. " 

Abim Miran abiye bir bakış atıp sırıttığında Miran abi yerinde rahatsızca kıpırdandı. 

" Biz bugün mekanı erken mi kapatacağız Miran? " 

Abimin sorduğu soruyla geldiğimden beri ağzını açmayan Miran abi bana kısa bir bakış attı. 

" Hani malzeme almaya gideceğiz ya Deniz, erkenden kapatırız diye düşünmüştüm. " 

Abimin yüzündeki gülümseme büyürken sırtımdaki çantayı çıkarıp boş sandalyelerden birine bıraktım. 

" Yemek yedin mi sen? " 

" Hayır. " 

" Neden? " 

" Canım pek bir şey çekmiyor. " 

" İlaçlarını içmen lazım ama. " 

" Eve gidince yerim bir şeyler, " dediğimde kafasını aşağı yukarı sallayarak onaylamıştı abim beni. Bakışlarımı masanın üzerinden çekerek karşımdaki sandalyede oturan Miran abiye çevirdim. Göz göze geldik. 

" Nasılsın Miran abi? " 

Konuşmadan önce oturduğu yerde bir kez daha kıpırdandı. 

" İyiyim Maysa sen nasılsın? " 

" İyiyim bende abi. " 

Bir süre sessiz kaldık. Abimin bakışları ben ve Miran abi üzerinde gezerken sürekli sırıtıyordu. Sebebini anlamamıştım ama her zamanki huyu olduğundan çok da umursamamıştım. 

" Enes öğleden sonra gelmedi okula. " 

" Doktor randevusu vardı ondan gelmedi. " 

" Ne randevusu? " 

" Şiddetli baş ağrısı var da onun için şey etti. " 

Abim sandalyesini geriye itip ayağa kalkarken dudakları arasından kısık sesli bir kıkırtı koptu. Binaya girmeden önce söylediği son şey de, çocuğun önünde konuşmayı bile unutuyor aptal herif olmuştu. Miran abi ona gözlerini devirerek masanın üzerine kollarını bıraktı. 

" Okul nasıldı? " 

" Yorucu, " dediğimde kafasını aşağı yukarı salladı. 

" Arkadaşınla nereye gittiniz? "