Karanlığın cehenneme çizdiği yol kalpten geçer.
Hayatlar dağılır etrafa,
Hareler ve içinde saklı mazi gerçekleri koyar ortaya.
Artık ihanet seni yaşatan hayatının ta kendisiydi.
Hayatın sana ihanet ederken ruhunun bile vicdanından bir parça kesilmed...
Merhabalar. Bu bölümün başında söylemek istediğim önemli bir şey var. Doğa'nın anlatımına geçmeden önce, kitabın asıl kaynağını ve konusunu oluşturan olay örgüsünü okuyacaksınız. Doğa'nın neden vazgeçilen olduğunu bu bölüm anlatıyor.
Kitabın ana bölümüdür bu bölüm.
Yani ilk başı dikkatli okumanızı tavsiye ederim... İyi okumalaar ❤️
Ruelle: Game Of Survival.
10. Bölüm: Matemle saklanan acılar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
''Cılız ve armış bedenden çıkan acılı haykırış, doğanın bile matemle çiçek açmasına neden doğurmuştu.''
Bak küçük; O acı, bu acı. Nefesini boğazına dizen, senden vazgeçen evrenin acısı. İzle, hayatın bir kez daha sana tokat atacağı o günü. Çünkü kader karardığında, her şey için geç olacak.
16 Nisan 1997
Hava kasvetiyle boğuluyordu gecenin karanlığında. Aile kokusu dolu şehir evlerinden ise hep aynı sesli betimlemeler yükseliyordu. Bir vardı, bir yoktu;
Anlatılmayan masalların başında gelen, efsane ve hikayelerden oluşandı onlar. Başrollerinde prens ve cücelerin olmadığı bir gerçekti.
Nefesinin acı dolu ızdırap çektirdiği ciğerlerle yaşayacak olan bir kadın vardı. Hayatları boyunca insan olamamış, dışlanmış ve hor görülmüş bir topluluktaydı, o tek kalandı. Ama güçleri paha biçilemez, düşmanları ise, insanların göz ucuyla bile bakamadığı bir soya aitti.
Tueller ve Armanlar.
Geçmiş nesilleri boyunca, güçlerinin eşitliklerini bir türlü kabullenememiş, hep bir karmaşıklığın sebebine neden olmuşlardı.
İyi ve kötü yoktu bu karmaşıklıkta, sadece içlerindeki sayılı kişilerde eşitliği kabullenemeyen kibirlilik vardı. Nesiller boyunca araları iyi olmamıştı, iki toplumda eşitliliği kabullenemeyen kişiler, diğerlerinin zihinlerini yıkamıştı ve bu sayede eşitlik düşmanlığa dönüşmüştü.
Arman Köşkü'nün karanlık atmosferinin ülkede yeterince ünü varken, tuellerin tek harfi bile bilinmezdi.
Armanlar. Onlar her bir hareketiyle farklı bir efsane doğuruyordu insanlara. Yüzyıllardan beri eskimeyen tehditti onlar. Yüzyıllardır aralarında büyüyen bu kudret savaşı, bu gecenin kasvetiyle daha da büyüyecekti. Zira Ay, ışığını bile dünyadan esirgemeye çalışırken, evren de şimdiden duyacağı çığlıkların yasına kendini hazırlamıştı.
