ZİNCİR | TEXTİNG

3.0

Selamlaarrrr!!

Bölüme geçmeden önce oy verirseniz sevinirim.

Satır aralarına da yorumlarınızı yapabilirsinizz.

Keyifli okumalar<3

Yine ben ve yine mutfaktayım. Çikolatalı hangi tariflerim varsa hepsini yapmaya yemin etmiş gibi sabahtandır mutfaktan çıkmıyordum. Dün gece abim geldikten sonra uyumuş ve sabah onlar daha uyanmadan kalkmış çok güzel bir kahvaltı sofrası yapmıştım. Şu an yaptığım sofrayla bakışıyordum, saat öğlene gelmek üzereydi ama henüz uyanmamışlardı. Kahvaltıya Turan abiyi ve Mirza'yı da çağırmak isterdim ama abimin iyi niyetini fazla harcamak istemiyordum, sonra lazım olacaktı.

"Günaydın Mila. Bugün niye erken kalktın?"

"Planlarım var. Babam da uyandı mı?"

"Ne planıymış." Esneyerek yanımda doğru geldi ve beni kolunun altına çekerek salona götürdü.

"Planlar işte abi, ne yapacaksın sen?"

"Bu planlarının içinde umarım benim askerim yoktur." Planın tamamı askerinden oluşuyordu aslında.

"Var biraz." Kafasını iki yana sallamayıp izin vermeyeceğini sözsüz dile getiriyordu. "Abi azıcık! Azıcık!"

"Olmaz abicim. Eğitimimiz var bizim bugün." Eğitim olsa öğlene kadar yatmazdı, yani yoktu.

"Eğitimlere sabah gidiyorsunuz kandırma beni."

"Seninle eğitimimiz var belki?"

"Ne eğitimi?"

"Ben sana ilaç göstereceğim sende onların ismini 1 dakika geçmeden bileceksin. Alıştırma bunlar abicim." Sırtıma bir tane vurup beni öne doğru savurduğunda afalladım.

"Şaka yapıyorsun değil mi?"

"Neden geleceğin için şaka yapayım? Tüm hayatını evde yatarak mı geçirmeyi mi düşünüyorsun?"

Abim bir yandan da haklıydı artık mesleğimi yapmam gerekiyordu. Bazı eczanelerde görüşmüştüm ama bulunduğumuz yerin eczanesinde çalışan sınırı olduğu için girememiştim.

"Ben bir eczane ile görüştüm. Çalışan sınırları dolduğu için alamadılar."

(Bu bilgiyi teyzemden aldım arkadaşlar, bazı eczanelerde çalışan sınırı varmış. O şekilde düşünerek okursanız sevinirim eğer ben yanlış biliyorsam da uyarın lütfen.)

"Başka bir yerle görüşmedin mi?"

"Gitmek istediğim bir orası vardı oraya da sordum."

"Babam uyanmadı di mi?"

"Ne yapacaksın babamı?"

"Seni şikayet edicem," yan yan bakıp dolaptan kendisine su aldı. "seni askeriyeye aldırıcam."

"Gerçekten mi?"

"Daha fazla evde boş boş yatma diye. Sakın aklından başka şeyler geçirme." Çok geç. Aklımdan çok fazla şey geçirmiştim bile.

"Sadece iş."

"Evet canım kardeşim, sadece iş için. Ben babamı uyandırıyorum sende zaten hazırlamışsın masayı, hadi geç."

Askeriye de çalışmaya başlarsam Mirza'yı daha çok görecektim ama abimi ve babamı da daha çok görmeye başlayacaktım. Abim her şeyden haberdar olduğu için bizi pek rahat bırakacağını düşünmüyordum. Sandalyelerden birine geçip abimin, babamı uyandırmasını beklerken telefonumu çıkarıp Mirza'ya yazmaya başladım.