4.0 !FİNAL!

8.5K 291 32
                                    

Selamlaarrrr!! Son bölümle karşınızdayım :(

Bölüme geçmeden önce oy verirseniz sevinirim.

Satır aralarına da yorumlarınızı yapabilirsinizz.

Keyifli okumalar<3

1 Yıl Sonra

"Küçük bir düğün salonu seçemeyiz hayatım oraya anca bizim arkadaşlarımız sığar. Hem sizin taraf hem bizim taraf kabalık zaten." 

Beni ikna etmeye çalışan nişanlıma doğru döndüm. Evet artık nişanlımdı, 8 ay önce nişanlanmıştık ve kendi aramızda küçük bir kutlama yapmıştık. Ben düğünümün de öyle olmasını istiyordum fakat tek isteyen bendim işte. Canım nişanlımın da dediği gibi ikimizin tarafları da kabalık olduğu için sığamayacaktık, bende mecbur kabul edecektim.

"Düğün yapmasak mı o zaman?"

"Saçmalamaya başlıyorsun."

"Neden? Herkes düğün yapmak zorunda mı?"

"Biz yapmak zorundayız. Ben seni gelinlik içinde görmek istiyorum."

"Bu bence geçerli bir neden değil."

"Düğünü falan boş ver şimdi sen, niye benden uzakta duruyorsun?"

Başka koltukta oturuyor olmamıza rağmen ondan daha da uzaklaştığımda kaşlarını çatmıştı, nişanlandıktan sonra arsızlığı uçmuştu.

"Daha evlenmedik yaklaşma bana."

"Nişanlıyız."

"Evli değiliz."

Kendi koltuğundan kalkıp yanıma doğru geldiğinde kaçmaya vakit bile bulamadan beni kucaklamıştı, yalandan nazlansam da hoşuma gidiyordu. Yatak odasına doğru ilerlediğini görünce kucağından inmeye çalıştım.

"Ne yapıyorsun?"

"Odamıza gidiyoruz güzelim."

"Niye?"

"Babanlara gidecektik balım, unuttun mu?"

"Yok, yok unutmadım hadi hazırlanalım."

Odanın ortasına beni bıraktığında dolabıma doğru ilerledim ve günlük bir siyah triko elbise seçtim, üzerimi giyinip makyajımı da yaptığımda salona geçtim ve Mirza'nın koltukta beni beklediğini gördüm.

"Hazırsan çıkalım mı?" Onu onaylayarak dış kapıyı açtım ve ayakkabılarımı giyerek arabaya bindim.

"Bir gün böyle olacağımızı tahmin edemezdim." Dediğinde ona doğru dönüp göz kırptım.

"Ben sana yazarken bir gün böyle olacağımızı biliyordum."

"Ya sana cevap vermeseydim?"

"Sana ilk mesajlar da da söylediğim gibi, anonim işin aksiyonlu ve keyifli tarafıydı."

"O gün beni kullandığını düşünmüştüm." Söylediği şeyle şaşkınlıkla ona doğru döndüm. Acaba ne söylemiştim de böyle hissetmişti?

"Nasıl? Sana öyle mi hissettiriyordum?"

"Bana aksiyon arıyorum dediğinde öyle hissetmiştim ama sonra anladım zaten, problem olmadı."

"Seni seviyorum, bana sapık teyze dediğinde bile seviyordum." dediğimde kıkırtısını işittim.

Yerimde doğrularak onun olduğu tarafa kaydım ve başımı omzuna yasladım, ışıklarda durduğunda saçlarımın üzerine bir öpücük bırakmıştı.

Sürekli temas halinde olalım, Mirza'nın yanından hiç ayrılmayayım hayatım çok daha güzel olacaktı. Hemen onu evime damat yapmalıydım.

"Ne düşünüyorsun?"

"Seni evime damat olarak getirmeyi." Gür kahkasını duyduğumda gözlerimi devirdim, komik olan bir şey yoktu ki.

"Komik olan ne acaba sevgili nişanlım?"

"Şu cümleleri evde bilerek kurmuyorsun değil mi? Çünkü ne yapacağımı biliyorsun."

"Evet üstüme atlarsın."

"Nasıl seviyorsun beni kudurtmayı."

"Sen kudurmaya müsaitsen benim bir suçum yok sevgili nişanlım."

Evin olduğu sokağa girdiğimizde arabayı aniden kenara çektiğinde şaşkınlıkla ona döndüm, resmen kudurtmuştum.

Bana doğru dönüp boynumdan tutmasıyla dudaklarıma ufak bir öpücük kondurup geri çekildi, bu hareketinden utanmıştım, arabayı çalıştırıp evin önüne park ettiğinde çıktım ve kapıya doğru ilerleyerek zile bastım.

Kapıyı hiç beklemediğim birisi açınca şaşırmıştım, kapıda abimi beklerken Gece karşılamıştı bizi. Abimle ilişkiler ne boyutlardaydı haberim yoktu çünkü ikisine de ne zaman bunu sorsam konuyu değiştirip beni cevapsız bırakıyorlardı. 1 Yıllık süre içerisinde Gece'yle yakın arkadaş olmuştuk, çok samimi bir kızdı. Selin ile karşılaştıramazdım bile abimi üniforması için değil kendisi olduğu için seviyordu. 

Hepimizin hayatında değişiklikler olmuştu bu 1 yıl içerisinde. Abim, Selin'in dağıttığı psikolojisini toparlamıştı. Ben, Mirza'ya sonunda kavuşmuştum. Mirza, babasıyla arasını az da olsa düzelmişti ve en önemlisi babam artık geçmişinden kaçmıyordu, eskisi gibi sürekli evden kaçıp kendisini askeriyeye atmıyordu. Hayatımız yavaş yavaş düzene giriyordu ve hep bir aradaydık, en güzeli de buydu. Sonunda istediğim hayatı yaşıyordum.

Pek içime sinmeyen bir final oldu ve uzun zamandır yazamıyordum zaten biraz kendimi zorlayınca ancak bu kadar çıktı, kitabı böyle bir finalle bitirmek istemezdim ama zaten çok fazla beklediniz en azından yarım da olsa atmak istedim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Pek içime sinmeyen bir final oldu ve uzun zamandır yazamıyordum zaten biraz kendimi zorlayınca ancak bu kadar çıktı, kitabı böyle bir finalle bitirmek istemezdim ama zaten çok fazla beklediniz en azından yarım da olsa atmak istedim. Finali daha sonra değiştirmeyi düşünüyorum, değiştirmekten kast ettiğim bazı sahneler ekleyebilirim. İsterseniz o zaman tekrar okuyabilirsiniz, eğer istek gelirse zaman atlaması yapıp özel bölümler de yazmaya çalışırım.

Finale kadar yanımda olduğunuz için çok teşekkür ederim❤️😽 

Instagram: azraaxsea

SEVİLİYORSUNUZ!🦊

ZİNCİR | TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin