SENA "Aslan Kızlar"

49. BÖLÜM ~ ASLAN

İyi okumalar...

◉◉◉◉◉◉

SEMRA'DAN...

"Ağlama. Rukiye'yle güvende olacak. İçin rahat olsun." dedi Serdar tek kolunu bana sararak. Yaşlı gözlerle izliyordum Rukiye'nin arabasının uzaklaştığını.

"Tamam. Ağlamıyorum." dedim gözlerimi kurulayarak. Şakağımı öptü. Gülümsemeye çalıştım.

"Hava sıcak. Geri gidelim içeri." dedim sonra da. Salona gittik tekrar. Buğra yine yukarı çıkmıştı tabi. Belli etmese de onun da üzüldüğünü biliyordum Sena gittiği için. Sena'nın yokluğu şimdiden fark ediliyordu bir de içeride. Benim canım kızım...

"Ben de biraz uzanayım." dedi Sema. Kalktığında ben de kalktım ve peşinden gittim. Merdivenlerden yukarı çıkıyordu. Yetişip koluna girdim.

"Çok hızlı yürüyorsun. Dikkatli ol." dedim.

"Fark etmedim." dedi. Odaya vardık sonra da. Bitkin görünüyordu.

"Ben senin üstünü örteyim bitanem. İyice dinlen." dedim koltuğa oturturken.

"Çok sıcak. Öylesine uzansam?"

"Olmaz öyle. Üşütürsün maazallah."

"Çarşaf falan ört bari." dedi. Vazgeçtim ve yanına oturdum.

"Çok uykun gelmediyse... Benimle biraz konuşmak ister misin kuzum?" dedim saçlarını okşayarak.

"Olur." dedi. Mahzun mahzun duruşu yüreğimi yakıyordu.

"Anlat ne istersen." dedim ellerini tutarak. Gözleri dolmuştu hemen her zamanki gibi.

"Alışmaya çalışmak çok zor." dedi sesi titreyerek. Başını tutup omzuma yasladım çünkü benim de gözlerim dolmuştu.

"Her yerde. Her köşede."

"Zor olduğunu çok iyi biliyorum kuzum. Ama sen de onun hatıralarıyla devam edeceksin. En büyük mirasıyla devam edeceksin. Ona tutunacaksın." dedim. Kafasını salladı.

"Biliyorum. Öyle olması gerek. Bir de... Sanırım o da bana sıkı sıkı tutuyor. Baksana... Bırakmıyor beni. O kadar şeye rağmen... Gitmedi." dedi. Bebeğini kaybedeceğini düşünmüştü demek ki. Bunu ilk defa söylüyordu.

"Demek ki... O da annesi kadar güçlü." dedim. Hiç doktora da gidememiştik kontrol için.

"Yarın gidelim kontrole. Bir bakalım, torunum nasılmış?" dedim. Tuhaf geliyordu bunu söylemek.

"Hissediyorum. O iyi." dedi. Saçlarını öptüm.

"Sence neden gelmiyor rüyama artık?" diye sordu. Bir kez daha sormuştu bunu bana. İlk zamanlarda rüyasında gördüğü için korktuğunu itiraf etmişti. O yüzden gelmediğini düşünüyordu.

"Sabret. Gelir belki yine. Ama korkma. Seni özlediği için geliyor." dedim.

"Çok özledim. Keşke yine gelse." dedi. Derin bir nefes verdim. Kelimelerim kifayetsiz kalıyordu. Sözüm bitiyordu.

"Gelir yine." diyebildim. Kapı tıkladı ve Serdar'ın kapıyı araladığını gördüm.

"Bana da yeriniz var mı?" diye sordu.

"Gel." dedim tebessüm ederek. Başını kaldırdı Sema da. Kapıyı kapattı ve gelip Sema'nın diğer tarafına oturdu. Bu sefer de o kendine çekti ve öptü onu.

"İki gündür konuşamadım seninle. Söyle bakalım nasılsınız?"

"İyiyiz ikimiz de."

"Doktora bir uğrasak aslında." dedi bana.