My Irresistible Neighbor

Chapter 4

[SEBASTIAN]

Taena, buti na lang nakapagpigil ako don.

Damn, those luscious lips and smooth legs. Ughh I can't deny her effect on me. Ang sakit niya sa puson ngayon.

Itutulog ko na lang 'to.

Pero paano naman ako makakatulog kung sa kada pikit ko ng mga mata at ang katawan niya kanina ang pumapasok sa isip ko?

Bakit naman kasi ganun ang suot niya? Sino ba nagsabi sa kanya na okay lang na oversized shirt ang tanging suot sa pagtulog?

Ughh she's bugging my mind. She's making me imagine things and makes me want things I should not do to her.

The urge not to push her inside her room and take off her shirt and kiss her lips.

Oh fuck, I'd do much more than that to her kung hindi ko talaga napigilan sarili ko.

And now, I need a cold shower. Damn, Kara.

"Good morning, Daddy! Wake up na po!" naramdaman kong yugyog sa akin ng anak ko.

"Aww..yes Daddy's awake na." bangon ko sabay himas sa dibdib ko kasi pinalo-palo ni Mavy para magising ako.

"Okie, Chita cooked breakfast Daddy! C'mon!" hila naman sa akin ni Mavy palabas ng kwarto ko.

"Chita?" nagtataka kong tanong sa anak ko kasi hindi naman yan ang tawag niya sa Mama ko at wala naman kaming bagong katulong na Chita ang pangalan.

"Good morning."

"G-good morning." totoo ba 'tong nakikita ko?

"Chita I love your pancakes po!"

"Thank you, baby. Eat some more pa." Nakangiti niyang tugon sa anak ko na nakaupo sa stool ngayon at sinusubuan niya.

"Um..ehem..how did you get in here?" time ko naman para tanungin siya.

"I knocked on your door and big boy Mavy here opened it for me." naka-smile niyang kwento sa akin.

Damn, that smile. Parang di ko na need ng breakfast, buo na agad ako dahil sa ngiti niya.

"Okay..sorry I'll get dressed lang then I'll join you guys na." paalam ko pero agad akong pinigilan ni Kara.

"Ah, I have to go na rin. May duty pa ako ng 6am so I'll get going na rin." paalam niya sa akin tsaka bumaling kay Mavy, "Enjoy your food, baby."

"Will do po, chita."

"Bye!" paalam niya sa amin at hindi ko na siya nasundan pa palabas kasi nagmamadali na rin siyang umalis.

"Daddy, eat na po!" pag-anyaya muli sa akin ng anak ko kaya naman ay sinaluhan ko na siya.

Nang umupo ako tsaka ko lang naalala ang suot ko ngayon.

Naka gray sweatpants lang ako at shit. Bakat na bakat ang morning wood ko. Kaya siguro nagmadaling umalis na si Kara.

Taena nakakahiya.

"Daddy, I like Chita po! Like so much!" pagkwento sa akin ni Mavy habang masayang kumakain ng pancakes ngayon with maple syrup and berries.

"I know, anak. Pero next time don't open the doors without asking me ha? Baka mamaya kung sino 'yon at makidnap ka pa." pagpapaalala ko dito.

"Yes po, sorry po Dad."

I'm very lucky to have such an intelligent, obedient, and independent four-year old kid. There's nothing I could have asked for more. Mavy really completed my life and made my life colorful and happy despite what had happened.

"Okie dokie, be a good boy to your teacher and grandma and grandpa okay?" Paalam ko kay Mavy matapos ko siyang ihatid sa kindergarten school niya.

Ganito na ang routine namin ng magsimulang mag-aral si Mavy. Ihahatid ko siya ng 8:30 am sa school at susunduin siya ni Papa ng tanghali at magsstay siya sa kanila hanggang makauwi ako galing trabaho.

Speaking of work, mabuti na lamang ay napapanatili naming walang sunog dito sa bayan namin kaya naman kahit papaano ay hindi kami pagod sa fire station. Kaya naman sumasideline na lang kami tulungan ang mga tao dito sa kung ano man ang kailangan nila tulad ng pagbubuhat ng mga gamit nila o kaya naman kapag kailangan nila ng mag-aayos ng gasul or electrical wirings ng bahay nila.

Wala naman akong pagsisisi sa pag-alis ko sa dati kong trabaho bilang engineer dahil ngayon ay nagagawa ko pa naman iyon. Hindi nga lang ganon kasing laki ang sahod pero kapiling ko naman pamilya ko, nagagawa ko rin ang ibang mga gusto ko sa buhay. At higit sa lahat, may oras ako para sa anak ko.

"Mang Nestor, ako na po diyan." Nakita kong nahihirapan buhatin ni Mang Nestor ang balde ng mga isda kaya naman ay tinulungan ko na siya. Pero bago ko pa man mabuhat ang balde ay biglang bumagsak si Mang Nestor.

Agad na nagpanic ang mga tao sa paligid at nagkumpulan palibot sa amin ngayon kaya naman ay agad ko silang pinigilan.

"Wala po munang lalapit. Bigyan po natin ng sapat na espasyo at hangin si Mang Nestor. Brad, tawagan mo na yung ER, padala kamo ng ambulansya at may doctor sana." Utos ko sa mga tao at sa kasamahan ko dito.

Ginawa ko naman ang ABC ng first aid kay Mang Nestor at mabuti na lamang ay nagkapulso siya tamang-tama lang sa pagdating ng ambulansya.

"May pulso na siya and suspected heart attack" sabi ko sa nurse na lumapit sa kinaroroonan namin.

"Thanks, Seb. Kami na dito nila Doc Kara." tapik sa kanya ni Ed na nurse ng Don Mariano Hospital.

Doc Kara...tsaka lumitaw sa kanyang harapan si Kara at nagpasalamat din sa kanya.

Hindi na naka-imik pa si Seb dahil mabilis rin ang pangyayari dahil kailangan na nilang ilipat sa ospital si Mang Nestor para tuluyan ng masalba ito.

Lumipas lang ang maghapon at si Kara ang tanging naiisip ni Seb kaya naman ay maghapon lang din siyang nasa opisina ng fire station para madistract ng mga papeles na need nilang ayusin for documentation and audit.

"Daddy, where's Chita?" bungad sa kanya ng anak pagkasundo nito sa kanyang magulang.

"Nabalitaan namin ang nangyari kay Nestor. Mabuti na lamang ay nandoon ka. Tapos si Kara pala ang doctor din na gumamot sa kanya sa ospital." wala talagang takas ang kahit na anong pangyayari dito sa bayan na 'to sa kahit na kanino. Alam talaga ng lahat ang lahat.

"Opo, Ma." tanging sagot ko na lang kasi naalala ko na naman si Kara kanina.

Damn, akala ko wala ng mas sesexy pa sa nakita kong Kara kagabi pero grabe kanina. Mas matindi ang epekto niya sa akin nug naka white coat siya at seryosong-seryoso sa trabaho.

Ughh flashbacks of last night are coming through my mind and bago pa man umabot pababa sa kabaro ko ay nagpaalam na ako kina Mama at umuwi na kami ni Mavy.