𝟼𝟶 𝙶𝚄̈𝙽 | 𝚃𝙰𝙴𝙺𝙾𝙾𝙺

𝐵𝑎𝑠𝑘𝚤𝑛 𝐷𝑢𝑦𝑔𝑢𝑙𝑎𝑟

Merhabaaalaaarrrr
Nasılızzzz
Bayağı geç attım bölümü biliyom. Çok uykum var o yüzden yazım yanlışı olabilir biraz kontrol ettim aslında ama.

Ay gökkuşağı çıktı bugün
Onu da buraya koyam dedim 😋 çok severim

İyi okumalaaarrr💓💗💖💕💘💞

🩸

Jungkook başının ağrısıyla gecenin bir yarısında uyandı. Boğazı kurumuştu, korkunç bir kabus görmüştü ve bayağı da bir etkisi altında kalmıştı. Kabuslar onu bir türlü rahat bırakmıyorlardı bir haftadır.

Bir hafta boyunca her şey sıradan bir şekilde sürmüştü. Başka bir vampir saldırmamış ve hiç tehlike altına girmemişlerdi. Bu iyi bir şeydi, bu 60 gün ne kadar olaysız biterse o kadar iyiydi. Hem bu sakinliğin yanında bir de Taehyung'la daha da samimi okduklarından her şey daha katlanılabilir geliyordu. Taehyung'a tamamen güvenmeye başlamıştı, ondan zarar gelmeyeceğine emindi.

Su içmek istedi ve Yüzü duvara dönük olduğundan yataktan kalkmak için arkasını döndüğünde Taehyung'la burun buruna geldi. Taehyung'un yatakta ne işi vardı? Ayrıca çok da tuhaf görünüyordu. Biraz terlemişti ve kapalı gözleri tam olarak Jungkook'a karşıydılar.

"T-taehyung?" diye seslenmeyi denedi, ama Taehyung duymamıştı bile. Uyur gezer olabilir miydi? Ama Taehyung hiç böyle bir durumdan bahsetmemişti. Yavaşça yatağın üzerinde, dizlerinin üstünde yükselmeye başlarken göz kapakları hâlâ Jungkook'u gösteriyordu. Jungkook'sa korkmaya başlamıştı. Ona neler oluyordu?

Taehyung bacağını yavaşça üzerine attı ve suratını suratına yakınlaştırmaya başladı. Aslında asıl gideceği yer ise,
Boynuydu.

Jungkook'un kafasını bir yandan tutarken diğer yandan da dudakları gittikçe boynuna yaklaşıyordu. Jungkook korkarak çığlık attı. Çığlığı attığı gibi Taehyung da üzerinden fırladı. O da korkmuş görünüyordu. Ne olduğunu anlamaya çalıştı bir süre sadece. Ardından hızlıca Jungkook'un üzerinden indi.

"Ç-çok özür dilerim."

Aniden odadan fırladı. Jungkook neler olduğunu kavrayamıyordu. Onu ısıracak mıydı yoksa? Eğer çığlık atmasaydı ölecek miydi? Korkmasına rağmen yataktan çıktı, gözlüğünü taktı ve Taehyung'un peşinden gitti. Onu gerçekten öldürmek istediğini düşünmüyordu.

Taehyung banyoya girmiş, kapıyı da kilitlemişti. İçeriden hiç ses gelmiyordu. Jungkook kapıya dayandı ve tıklamaya başladı. "Taehyung, sorun değil. Bilerek yapmadığına eminim. Çıkabilirsin."

Birden karnına giren kramplarla dizlerinin bağı çözüldü ve kendini yerde buldu. Gözlüğü gözünden fırlamıştı ve onu arayacak durumda hiç değildi. Aniden neler olduğunu anlayamıyordu. Karnında bir kovan dolusu arı varmış gibi hissediyordu ama belki de ağrıyan kendi karnı değildi. Taehyung'un karnı olmalıydı. Fakat neden? Her şey yolunda giderken birden Taehyung'a ne olmuştu böyle?

Sürünerek banyo kapısına ulaştı ama hâlâ kilitliydi. Taehyung'a yardım etmesi gerekiyormuş gibi hissediyordu. Ağrıya direnmeye çalışaraktan kapıya vurmaya başladı. "Taehyung kapıyı aç!"

Karnındaki ağrı geldiği gibi hızla zayıflamaya başlarken banyodan da birinin kustuğu duyuluyordu. Çok öfkeliydi ona Jungkook. O ne zaman yardıma ihtiyacı olsa Taehyung ediyordu fakat Jungkook'un ona yardım etmesine izin vermiyordu. Onun için çok endişeleniyordu. Bir nevi hayatını mahvetmişti ve buna rağmen Taehyung'un onu suçlamaması onu etkiliyordu. Bu yüzden o da Taehyung'un üzerine titrer olmuştu.