κεφάλαιο 7

611 35 13
                                    

Μισή ώρα μετά σταματάμε στο πάρκινγκ του ξενοδοχείου είναι πολύ κοντά στην παραλία, ο Άγγελος μας βοηθάει να βγούμε από το suv και προχωράμε προς την είσοδο <<Καλώς ήρθατε>> λέει η κοπέλα στην υποδοχή με το μακρύ μαύρο της φόρεμα και μας κοιτάζει χαμογελαστά <<Οικονόμου>> της λέει ο μπαμπάς μου <<Παρακαλώ ακολουθήστε με>> απαντάει και προχωράει πρώτη ενώ εμείς την ακολουθούμε. Παίρναμε από τον κύριο χώρο του ξενοδοχείου και βγαίνουμε πίσω όπου υπάρχουν δυο μεγάλες πισίνες και κατά μήκος του είναι τοποθετημένα ψιλά τραπέζια. Πρέπει να είναι πάνω από εκατό άτομα και όλοι καλοντυμένοι. Κάποιοι από αυτός έχουν κάνει μικρά πηγαδάκια και συζητάνε ενώ άλλοι κάθονται στα τραπέζια τους πίνοντας το ποτό τους. Στο κέντρο και λίγο πιο μακριά από τα τραπέζια είναι τοποθετημένο ένα μικρό βάθρο με ένα μικρόφωνο προφανώς αυτοί που διοργανώνουν το γκαλά θα βγάλουν λόγο αργότερα.

Η κοπέλα μας οδηγεί προς το τραπέζι μας όπου ο Άρης κάθετε ήδη και τον βλέπω να έχει στραμμένο το βλέμμα του προς μια ψιλή ξανθιά με κόκκινο φόρεμα, η οποία μιλάει στο απέναντι τραπέζι. Γελάω από μέσα μου ειρωνικά περίεργο αυτός να κοιτάζει κάποια και μάλιστα ξανθιά. Μόλις μας εντοπίζει στρέφετε προς το μέρος μας αλλά, όχι για πολύ <<Άρη ο Μάρκος έχει έρθει;>> τον ρωτάει ο πατέρας μου. Γυρίζει το κεφάλι του και του κάνει νεύμα να κοιτάξει στα δεξιά του, προφανώς αυτός θα είναι ο άντρας με τον οποίο ο πατέρας μου θέλει να κλείσει την συμφωνία για την οποία μου είχε πει η μητέρα μου. Ένας σερβιτόρος έρχεται με έναν δίσκο που έχει πάνω του πολλά ποτήρια με σαμπάνια και παίρνουμε όλοι μας από ένα στο χέρι μας, υπάρχουν και άλλοι με δίσκους οι οποίοι περιέχουν διάφορα finger food.

Πίνω μια γουλιά από την υπέροχη αυτή σαμπάνια και πιάνω το βλέμμα του Άρη να με κοιτάζει και μου έρχονται στο μυαλό μου μνήμες από το δωμάτιο του ξενοδοχείου στο οποίο ήμασταν μαζί. Τον βλέπω να με κοιτάζει με τα σκοτεινά του μάτια όμως αμέσως γυρίζει ξανά προς το μέρος της ξανθιάς <<Με συγχωρείτε>> μας λέει και κατευθύνεται προς αυτήν. Έχει μείνει μόνη της στο τραπέζι οπότε αυτή είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για να της μιλήσει. Την πλησιάζει και την καρφώνει με το βλέμμα του ξεδιάντροπα όπως και αυτή. Κοιτάζει τα οπίσθιά της τα οποία διαγράφονται από το στενό φόρεμα το ίδιο και το στήθος της. Το χαμόγελό της γίνεται πιο πλατύ την ώρα που της πιάνει την κουβέντα και την βλέπω να τινάζει το μαλλί της.

Θέλω να της βγάλω τρίχα - τρίχα τις ξανθιές πλατινιέ τούφες της και να την πετάξω στην πισίνα αν είχε και σκυλόψαρα μέσα ακόμα καλύτερα. ΣΤΕΛΛΑ ΗΡΕΜΗΣΕ. Η φωνή μέσα στο μυαλό μου προσπαθεί να με κάνει να χαλαρώσω αλλά, τα μάτια μου πετούν φωτιές και ανοίγουν διάπλατα όταν τον βλέπω να πλησιάζει το αυτί της και της λέει κάτι ψιθυριστά ενώ τα μάτια του κοιτάζουν εμένα. ΥΠΟΥΛΟ ΚΑΘΑΡΜΑ λέω μέσα μου. Νιώθω το κορμί μου να ανατριχιάζει καθώς η σκέψη της απαλής ανάσας του κοντά στον λαιμό μου με κάνει να αναδευτώ. Σμίγει τα φρύδια του και συνεχίζει να με κοιτάζει με ένα πονηρό χαμόγελο να σχηματίζεται στα χείλη του.

Broken HeartWhere stories live. Discover now