Broken Heart

κεφάλαιο 36

<<ΜΑΜΑ >>φωνάζω και γυρίζει απότομα το κεφάλι της <<Μπορώ να έχω λίγη ηρεμία>> της λέω καθώς η Σοφία προσπαθεί να ολοκληρώσει το χτένισμά μου. Με κοιτάζει άγρια και αναστενάζω <<Δε φτάνει που κάλεσες σχεδόν όλο το σόι μας>> της λέω στο ίδιο τόνο <<Μια φορά παντρεύουμε την κόρη μας Στέλλα μπορείς να ηρεμήσεις και να αφήσεις την Σοφία να κάνει την δουλεία της>> μου λέει κοφτά και σφίγγω τις γροθιές μου <<Δηλαδή στο γάμο σκοπεύεις να καλέσεις όλη την Θεσσαλονίκη εγώ φταίω που συμφώνησα στο να γίνει αυτός ο αρρεβώνας>> της λέω έξαλλη <<Αρκετά Στέλλα δεν θέλω άλλες αντιρρήσεις φρόντισε να μην είσαι έτσι μπροστά στον κόσμο εγώ πάω να ετοιμαστώ>> μου λέει και βγαίνει από το δωμάτιο.  Κοιτάω την Μάγδα η οποία ολοκληρώνει το μακιγιάζ μου σε γήινους τόνους, όπως και η Σοφία το χτένισμά μου. <<Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια και συγνώμη για ότι είδατε>> τις λέω και χαμογελάνε απλά <<Μην ανησυχείς Στέλλα σε όλες τις οικογένειες συμβαίνει είναι λόγο του άγχους για τον γάμο όλα θα πάνε καλά>> μου λέει η Μάγδα και ελπίζω να έχει δίκιο αλλά, όταν παντρεύεσαι έναν άντρα που σχεδόν δεν τον ξέρεις δεν ξέρω κατά πόσο καλά θα πάνε τα πράγματα. 

Σηκώνομαι από την καρέκλα που κάθομαι μπροστά από το μπουντουάρ στο δωμάτιό μου και πηγαίνω προς την ντουλάπα μου όπου είναι κρεμασμένο το φόρεμά μου. Τουλάχιστόν απ' όλα τα στραβά της μαμάς μου στο θέμα του γούστου και του στιλ είναι καλή. Κοιτάζω το υπέροχο μακρύ φόρεμα σε μπλε χρώμα με ψιλές ράντες και ανοιχτή πλάτη ενώ το μπούστο είναι ολοκέντητο. Μπαίνω στο μπάνιο και ξεντύνομαι γρήγορα για να το φορέσω και βγαίνω ξανά στο υπνοδωμάτιό μου. <<Στέλλα είσαι μια κούκλα είμαι σίγουρη πως στο γάμο θα λάμπεις>> λέει η Σοφία και η Μάγδα κουνάει το κεφάλι της καταφατικά <<Στέλλα>>η φωνή της μαμάς μου ακούγετε πίσω μου φοράει ένα μακρύ μαύρο στενό φόρεμα με μακρύ ημιδιάφανο κεντητό μανίκι όπως και το μπούστο της ενώ από την κοιλιά της και κάτω είμαι γεμάτο με παγιέτα. <<Είσαι μια κούκλα αγάπη μου ο Άρης είναι ήδη κάτω μαζί με τον πατέρα σου και τους καλεσμένους και μας περιμένουν>> μου λέει και χαμογελάει πλατιά. <<Θα κατέβω πρώτη και μετά από λίγα λεπτά εσύ>> συμπληρώνει και κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά καθώς νιώθω το άγχος να με πλημυρίζει. <<Εμείς θα φύγουμε>> λέει η Μάγδα και με πλησιάζει <<Όλα καλά θα πάνε Στέλλα βαθιές ανάσες>> μου λέει και χαμογελάω απαλά καθώς βγαίνουν από το δωμάτιο μου. Κάθομαι στο κρεβάτι μου και φοράω τα Pinko πέδιλά μου τα οποία έχουν ίδια απόχρωση με το φόρεμα και είμαι έτοιμη να κατέβω τις σκάλες προς το σαλόνι.