Broken Heart

κεφάλαιο 39

Το αμάξι μας σταματάει ακριβώς μπροστά από τα σκαλιά της εκκλησίας και βλέπω τους φωτογράφους να είναι έτοιμοι και περιμένουν να κατέβω από το αυτοκίνητό. Ο Άγγελος βγαίνει πρώτος και ανοίγει την πόρτα του πατέρα μου και αυτός με την σειρά του την δικιά μου όπου χιλιάδες φλας αστράφτουν. Μου δίνει το χέρι του για να με βοηθήσει να κατέβω ενώ η μαμά μου με την Άννα έρχονται κοντά μου και φτιάχνουν την ουρά και το πέπλο μου. Πιάνω το μπράτσο του πατέρα μου και κοιτάζω προς τα πάνω όπου ο Άρης με περιμένει στην κορυφή της σκάλας φορώντας ένα μαύρο Dolce & Gabbana κουστούμι και κρατάει μια ανθοδέσμη με λευκά και κόκκινα τριαντάφυλλα ίδια με τον υπόλοιπο στολισμό της εκκλησίας αλλά, και του κτήματος που έχουμε επιλέξει και δίπλα του στέκετε ο Αντώνης φορώντας ένα σκούρο κουστούμι. Παίρνω βαθιές ανάσες καθώς ανεβαίνω τις σκάλες και τον πλησιάζω με την καρδία μου να χτυπάει δυνατά, μου χαμογελάει πλατιά και δεν παίρνει το βλέμμα του από πάνω μου μέχρι να φτάσουμε κοντά του. <<Σας εύχομαι να ζήσετε>> λέει ο πατέρας μου και δίνει το χέρι μου στο Άρη, με πλησιάζει και μου δίνει ένα απαλό φιλί στα χείλη, <<Είσαι πανέμορφη>> λέει και με κοιτάζει γλυκά. Παίρνει μια κοφτή ανάσα και τον βλέπω να κοιτάζει το διαμαντένια σκουλαρίκια που κρέμονται από τα αυτιά μου και καταπίνει <<Που τα βρήκες αυτά;>> ρωτάει σιγανά αλλά, με άγριο ύφος και μου έχει κοπή η ανάσα. <<Παρακαλώ περάστε μέσα>> ο ένας από τους τρις παπάδες μας κάνει νόημα να προχωρήσουμε προς το εσωτερικό του ναού. 

Ο Άρης μου ρίχνει ένα τελευταίο βλέμμα και μου δίνει το χέρι του για να πιαστώ, μπαίνουμε στο εσωτερικό του τεράστιου ναού με τον κόσμο να μας ακολουθεί από πίσω. Η Άννα με τον Αντώνη κάθονται δίπλα μας το ίδιο και οι γονείς μας και ξεκινάει το μυστήριο του γάμου μας. Κοιτάζω με την άκρη του ματιού μου τον Άρη ο οποίος φαίνεται χαλαρός αλλά, φοβάμαι ότι θα έχει και συνέχεια η συζήτηση σχετικά με τα σκουλαρίκια μου και δυστυχώς για εμένα θα πρέπει να του δώσω κάποια εξήγηση. Μετά από κάποια ώρα έρχεται η στιγμή όπου η Άννα μας βάζει τα υπέροχα στέφανα και ο Αντώνης τις βέρες τις οποίες και είχε κάνει από Cartier όπως ακριβώς και το δαχτυλίδι με το οποίο μου έκανε πρόταση γάμου. 

Σχεδόν μια ώρα μετά το μυστήριο έχει ολοκληρωθεί και αφού υπογράφουμε τα χαρτιά είμαστε και επίσημα παντρεμένοι. Ο Άρης με κοιτάζει και ένα απαλό χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη του και ήμαστε έτοιμοι να βγούμε από την εκκλησία. Με το που περνάμε τον κατώφλι αρχίζουν να μας ρίχνουν ρύζι και να χειροκροτούν. Ο Άρης με κοιτάζει και με αρπάζει από την μέση και με φιλάει με πάθος ενώ σφυρίγματα ακούγονται γύρω μας. Η Άννα έρχεται δίπλα μας και με αγκαλιάζει <<Να ζήσετε>> μου λέει χαμογελαστά ακολουθεί ο Αντώνης με τους γονείς μου καθώς και αρκετοί καλεσμένοι μας. <<Θα τα πούμε στο κτήμα>> λέει ο Άρης στον φίλο του αφού έχουμε χαιρετήσει τον κόσμο και με πιάνει από το χέρι για να κατέβουμε από την εκκλησία. Βλέπω την Maserati παρκαρισμένη δίπλα από το suv με το οποίο ήρθα προηγουμένως. <<Περάστε Κυρία Αθανασίου>> μου λέει και ανοίγει την πόρτα του συνοδηγού και με βοηθάει να μπω μέσα. Βάζει μπροστά και ξεκινάει για το κτήμα Noto το οποίο απέχει μόλις είκοσι λεπτά από εδώ με τους άντρες του να μας ακολουθούν από πίσω.