Broken Heart

κεφάλαιο 30

Πηγαίνω στην κουζίνα και ετοιμάζω δυο κοκτέιλ για να πιούμε με την Άννα όση ώρα θα της λέω τι έχει συμβεί με τον Άρη και ελπίζω να με βοηθήσει να μάθω κάτι από τον φίλο του. Βλέπω τον Αντώνη να κάθετε στο σαλόνι και να μιλάει στο τηλέφωνο ενώ οι άλλοι δυο άντρες είναι περιμετρικά του σπιτιού. <<Δεσποινίς Οικονόμου έχει έρθει μια κοπέλα να σας δει>> μου λέει ο ένας άντρας, πάνω στην ώρα πιάνω τα ποτήρια και βγαίνω από την κουζίνα <<Πες της να περάσει θα είμαι στην πισίνα>> του λέω και βγαίνω προς τον εξωτερικό χώρο. Μετά από δυο λεπτά βλέπω την φίλη μου να έρχεται προς το μέρος μου και χαμογελάω θριαμβευτικά ούτε σχεδιασμένο να το είχα. Φοράει ένα λευκό κοντό και στενό φόρεμά και οι χοντρές τιράντες του έχουν πέσει στο πλάι των ώμων της. Τα ξανθά της μαλλιά είναι κάτω και τα μακριά της πόδια διακοσμούνται από τα χρυσά χαμηλά σανδάλια που φοράει.  

Με το που την βλέπει ο Αντώνης μένει κάγκελο καθώς προχωράει προς το μέρος του <<Καλησπέρα Αντώνη>> του λέει με την γλυκιά φωνή της και πεταρίζει τις βλεφαρίδες της, τον βλέπω να αναδεύεται στην θέση του κάτι που σημαίνει πως τον επηρεάζει. Ωραία σε καλό δρόμο ήμαστε. <<Καλησπέρα Άννα δεν ήξερα πως θα έρθεις>> της απαντάει με βραχνή φωνή και τα μάτια του ταξιδεύουν σε όλο της το κορμί. <<Με κάλεσε η φίλη μου δεν πιστεύω να υπάρχει κάποιο πρόβλημα>> του λέει ενώ παίζει τάχα μου αθώα με τα μαλλιά της. Πηγαίνω προς το σαλόνι για να καλωσορίσω την φίλη μου <<Άννα>> λέω και γυρίζω τα μάτια της προς τα εμένα έρχεται γρήγορα και με αγκαλιάζει <<Μου έλειψες φιλενάδα>> μου λέει καθώς την κρατάω σφιχτά <<Και εμένα>> της απαντάω και χαμογελάω πλατιά. Μπορεί να έχω σχέδιο αλλά, δεν παύει αν είναι η καλύτερη μου φίλη και χαίρομαι που είναι εδώ. <<Εμείς θα ήμαστε έξω στην πισίνα δεν θα καταλάβεις καν ότι ήμαστε εδώ>> λέω στον Αντώνη ο οποίος συνεχίζει να κοιτάζει την φίλη μου <<Δεν το νομίζω>> λέει σιγανά αλλά, εμείς το ακούσαμε <<Ορίστε;>> λέει η Άννα τάχα ότι δεν άκουσε τι είπε μόλις. 

Τον κοιτάζει τάχα αθώα <<Καλά να περάσατε λέω>> της απαντάει και κουνάει καταφατικά το κεφάλι της χαμογελώντας του <<Έλα πάμε θέλω να σου πω τόσα έχω φτιάξει και κοκτέιλ για να πιούμε>> της λέω και την τραβάω προς τα έξω. Καθόμαστε στον μεγάλο καναπέ δίπλα - δίπλα και της δίνω το ποτήρι της, <<Και τώρα ξέρασε τα όλα φιλενάδα και αρχικά γιατί δεν μου είπες πως θα ήταν εδώ ο Αντώνης;>> με ρωτάει σιγανά και γελάω πονηρά <<Σου είπα ότι σου έχω μια έκπληξη>> της λέω και με κεραυνοβολεί με ένα άγριο βλέμμα <<Έκπληξη το λες εσύ αυτό έκπληξη εννοεί ο κόσμος μια σοκολάτα ένα δώρο όχι έναν από τους πιο ωραίους γκόμενους της Θεσσαλονίκης>> μου λέει και προσπαθεί να κρατήσει την φωνή της χαμηλά για να μην ακουστεί. <<Αρχικά ντροπή σου πως εκφράζεσαι έτσι Άννα>> της λέω τάχα μου ντροπιασμένη από την λέξη που μόλις χρησιμοποίησε, κουνάει απελπισμένη το κεφάλι της <<Ναι αυτό σε πείραξε τώρα τα έχεις κάνει όλα να μην πω πως και σε πείραξε η λέξη γκόμενος>> λέει πιο δυνατά απ' ότι έπρεπε και το κεφάλι του Αντώνη γυρίζει προς το μέρος μας.