Broken Heart

κεφάλαιο 38

<<Στέλλα>> η φωνή της μαμάς μου με κάνει να πεταχτώ από τον ύπνο μου και να ανοίξω τα μάτια μου, την βλέπω να μπαίνει μέσα στο δωμάτιο με γοργό ρυθμό με την Μαίρη να την ακολουθεί και να ανοίγουν τις κουρτίνες με τον ήλιο να εισβάλει μέσα στο δωμάτιο. <<Στέλλα>> λέει ξανά και αναστενάζω ενώ καλύπτω το πρόσωπό μου με το μαξιλάρι μου <<Ναι>> λέω άγρια <<Σήκω σήμερα παντρεύεσαι αν το θυμάσαι>> λέει άγρια και ανασηκώνομαι απρόθυμα <<Και να ήθελα να το ξεχάσω δεν με αφήνεις>> της λέω ειρωνικά <<Μη λες βλακείες το πρωινό είναι έτοιμο και σε λίγο θα έρθει η Σοφία με την Μάγδα όπως και η Άννα οπότε πρέπει αν βιαστείς>> μου λέει και ελέγχει το δωμάτιο. Σηκώνομαι απρόθυμα από το κρεβάτι και πηγαίνω στο μπάνιο <<Θα σε περιμένουμε κάτω έχουμε να σου δώσουμε κάτι με τον πατέρα σου>> μου λέει καθώς βγαίνει από το δωμάτιο. Μπαίνω μέσα στο μπάνιο και ρίχνω λίγο νερό στο πρόσωπό μου για να χαλαρώσω. Με το ζόρι κατάφερα να κοιμηθώ μετά τις μια το βράδυ που έφυγαν τα κορίτσια καθώς η σκέψη του Αλέξη που με φίλησε στον κήπο έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στο μυαλό μου και δεν μπορώ να την διαγράψω ούτε αυτό που είπε περί συγγένειας ας ελπίσουμε να ξεκαθαρίσουν όλα απόψε. 

Φοράω το λευκό νυχτικό μαζί με την ρόμπα μου το οποίο είχα επιλέξει να φοράω κατά την διάρκεια της προετοιμασίας μου και κατεβαίνω προς την τραπεζαρία. Βλέπω τους γονείς μου να κάθονται και να τρώνε χαλαρά και να χαμογελάνε μόλις με βλέπουν <<Καλημέρα μπαμπά>> του λέω και τον πλησιάζω για να του δώσω ένα απαλό φιλί στο μάγουλο, σηκώνεται όρθιος και με αγκαλιάζει σφιχτά <<Στέλλα θέλω να ξέρεις πως σε αγαπάμε και ήμαστε εδώ για ότι και αν συμβεί>> μου λέει και χαμογελάω απαλά <<Το ξέρω μπαμπά και εγώ σας αγαπώ>> του λέω και νοιώθω τα μάτια μου υγρά και ακόμα δεν έχω πιεί ούτε καφέ. <<Αρκετά αφήστε τα αυτά για μετά τώρα ας πάρουμε το πρωινό μας όλοι μαζί σαν οικογένεια για μια τελευταία φορά>> λέει η μαμά μου και την κοιτάζουμε και οι δυο μας. <<Σκεφτήκαμε με την μαμά σου πως αυτή την τόσο ξεχωριστή ημέρα θα ήταν ωραίο να σου κάνουμε δώρο ένα οικογενειακό κειμήλιο>> λέει ο πατέρας μου και βλέπω την μαμά μου να με πλησιάζει με ένα μικρό λευκό κουτί στα χέρια της το οποίο ανοίγει απαλά. <<Μου το έδωσε η μητέρα μου την ημέρα του γάμου μου της το είχε δώσει η δικιά της και εγώ το δίνω στην κόρη μου και αυτή με την σειρά>> λέει και σταματάει καθώς δακρύζουν τα μάτια της. Πιάνω απαλά το κουτί και κοιτάζω το υπέροχο ασημί χτενάκι για τα μαλλιά με μικροκρυστάλλους και λευκές μικροσκοπικές πεταλούδες να το διακοσμούν. <<Μαμά είναι υπέροχο σας ευχαριστώ>> τους λέω και τους αγκαλιάζω σφιχτά και τους δυο. <<Λοιπόν ας φάμε γιατί μας περιμένει μια υπέροχη μέρα και χρειαζόμαστε δυνάμεις>> λέει η μαμά μου και χαμογελάμε καθώς καθόμαστε στο τραπέζι.