Broken Heart

κεφάλαιο 27

Ο Άρης παρκάρει με το Audi μπροστά από το σπίτι μου και τον κοιτάζω με την άκρη των ματιών μου, γυρίζει προς το μέρος μου και χαμογελάει ελαφρά <<Σε παρακαλώ Στέλλα φρόντισε να μετακομίσεις σπίτι μου όσο το δυνατόν πιο γρήγορα άλλωστε αν σε έχω εκεί μπορούμε να επισκεφτούμε όλα τα δωμάτια του σπιτιού>> μου λέει και μου κλείνει το μάτι του πονηρά αναφερόμενος στο πρωινό σεξ που κάναμε στην κουζίνα. Αναστενάζω <<Θα προσπαθήσω>> του λέω  και χαμογελάω ελαφρά <<Θα τα πούμε μωρό μου>> μου λέει καθώς ανοίγω την πόρτα για να κατέβω από το αυτοκίνητό του. Στέκομαι και κοιτάζω καθώς ο Άρης φεύγει και έπειτα προχωράω προς το σπίτι <<Καλημέρα Άγγελε>> λέω καθώς μπαίνω στο εσωτερικό του σπιτιού μου <<Στέλλα>> η φωνή της μαμάς μου αντηχεί μέσα στον χώρο, πηγαίνω προς την τραπεζαρία όπου την βλέπω να κάθεται και να πίνει τον καφέ της και για άλλη μια φορά ο πατέρας μου δεν είναι εκεί. <<Καλημέρα μαμά>> της λέω <<Κάτσε>> απαντάει κοφτά. 

Αναστενάζω καθώς ξέρω πως ετοιμάζεται για καυγά <<Τι κατάσταση είναι αυτή Στέλλα δεν θα έρχεσαι πια το βράδυ στο σπίτι μπορώ να μάθω που ήσουν;>> με ρωτάω και σοβαρό ύφος και με κοιτάζει στα μάτια. <<Έμεινα στον Άρη>> της λέω σιγανά και βάζω λίγο καφέ στο φλυτζάνι μου, με κοιτάζει και κουνάει απηυδισμένη το κεφάλι της <<Στέλλα ο πατέρας σου έχει νευριάσει με όλη αυτήν την κατάσταση και πίστεψέ με έκανα τα πάντα για να τον ηρεμίσω όταν μας είπε η Μαρία πως δεν κοιμήθηκες εδώ>> μου λέει. Πίνω λίγο από τον καφέ μου καθώς η καλή διάθεση που είχα μέχρι τώρα έχει κάνει φτερά πια <<Ξέρεις μαμά είμαι ενήλικη και μπορώ να κάνω ότι θέλω και όπως σου είπα με τον Άρη σε ένα μήνα παντρευόμαστε>> της λέω και την κοιτάζω με σοβαρό ύφος για να καταλάβει πως ότι λέω το εννοώ <<Και υπάρχει και κάτι άλλο που θέλω να σου πω>> της λέω αλλά, διστάζω λίγο <<Τι πράγμα Στέλλα πρόσεχε τη θα πεις γιατί ειλικρινά είμαι στα όριά μου>> μου λέει προειδοποιητικά <<Ο Άρης μου ζήτησε να μετακομίσω μαζί του έτσι κι αλλιώς θα παντρευτούμε>> της λέω και τα μάτια της ανοίγουν διάπλατα. 

Την βλέπω να παίρνει το ποτήρι με το νερό και να πίνει μερικές γουλιές <<Αυτό αποκλείεται>> μου λέει κοφτά <<Μα γιατί ρε μαμά δεν καταλαβαίνω που είναι το πρόβλημα αφού σε ένα μήνα παντρευόμαστε με τον Άρη>> της λέω και προσπαθώ να καταλάβω γιατί δεν θέλει <<Θα σου πω αμέσως που είναι το πρόβλημα πρώτον αν όπως λες παντρεύεστε θα πρέπει αν αρχίσετε άμεσα τις ετοιμασίες και δεύτερον μέχρι να γίνει αυτός ο γάμος ως τι θα πας να μείνεις μαζί του;>> με ρωτάει και αναστενάζω. Αμάν κάνει λες και ζούμε στο χίλια οκτακόσια η μαμά μου <<Ως κοπέλα του>> της λέω και το μετανιώνω αμέσως καθώς με κοιτάζει σχεδόν έξαλλη <<Η κόρη η δικιά μας δεν θα μείνει σε κανενός το σπίτι αστεφάνωτη ή έστω ας σε αρρεβωνιαστεί πρώτα>> μου λέει και πνίγομαι. Ορίστε τι είναι πάλι αυτό πως θα του πω του Άρη πως για να με αφήσουν να μείνω μαζί σου πρέπει να με αρρεβωνιαστείς πρώτα. <<Μαμά σε παρακαλώ αυτά τα έκαναν πριν πενήντα χρόνια>> της λέω προσπαθώντας να την μεταπείσω <<Αρκετά Στέλλα δεν ακούω τίποτα εάν θέλει να μείνετε μαζί την Κυριακή θα γίνει ο αρρεβώνας σας αλλιώς μέχρι το γάμο θα μείνεις μαζί μας>> μου απαντάει και σηκώνεται από το τραπέζι <<Αύριο το πρωί πάμε για το νυφικό σου πολύ το καθυστερήσαμε. Α και ετοιμάσου γιατί έχει έρθει ο Μάρκος με τον γιό του δεν πιστεύω να το ξέχασες σε μια ώρα θα περάσει να σε πάρει>> μου λέει και τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα κανόνισε ακόμα και την ώρα που θα βγω μαζί του χωρίς να με ρωτήσει.