Broken Heart

κεφάλαιο 28

Οι πόρτες του ασανσέρ ανοίγουν και ο Αλέξης με αφήνει να περάσω πρώτη προχωράω προς ένα άδειο τραπέζι δίπλα στην τζαμαρία και κάθομαι. Ποτέ δεν χορταίνω την θέα από εδώ ψιλά, ο Αλέξης κάθετε απέναντί μου και κάνει νόημα στην σερβιτόρα να έρθει για να παραγγείλουμε. Αφού φεύγει η κοπέλα κοιτάζω εξεταστικά τον άντρα που έχω απέναντί μου και δεν είμαι η μόνη όλες σχεδόν οι γυναίκες έχουν στρέψει τα βλέμματά τους πάνω του. Δεν τις αδικώ είναι ένας πολύ όμορφος, σέξι άντρας αλλά, εδώ θέλω να μάθω τι σχέση μπορεί να έχει με τον Άρη. <<Πάντα μου άρεσε η θέα από εδώ ψιλά ξέρεις κάθε φορά που ανεβαίνω Θεσσαλονίκη έρχομαι έστω μια φορά εδώ>> μου λέει καθώς κοιτάζει έξω από τα παράθυρα <<Εδώ γνωριστήκατε με τον Άρη;>> τον ρωτάω γυρίζει το κεφάλι του προς το μέρος μου και σηκώνει το φρύδι του <<Προσπαθείς να με ψαρέψεις Στέλλα άδικος κόπος>> μου λέει και κοκκινίζω <<Όχι απλά όταν μου είπες ότι γνωρίζεστε μου έκανε εντύπωση καθώς δεν σε έχει αναφέρει ποτέ>> του λέω και τον κοιτάζω. Του ξεφεύγει ένα μικρό γελάκι και στενεύει τα μάτια του <<Θες να μου πεις πως γνωρίζεις όλους του φίλους του Άρη;>> με ρωτάει ειρωνικά. 

Σφίγγω τις γροθιές μου καθώς έχει δίκιο και με κοροϊδεύει μέσα στα μούτρα μου εδώ καλά - καλά δεν γνωρίζω την οικογένειά του <<Όχι απλά...>> λέω και σταματάω καθώς είναι ανώφελο να προσπαθώ <<Τέλος πάντων ας αλλάξουμε θέμα>> του λέω την ώρα που η σερβιτόρα μας φέρνει τους καφέδες μας. Πιάνω το ποτήρι στα χέρια μου και πίνω μια - δυο γουλιές, κοιτάζω το κινητό μου και σκέφτομαι εάν πρέπει να στείλω στον Άρη μήνυμα αλλά, δεν ξέρω αν πλέον έχει νόημα. <<Περιμένεις κάποιο τηλέφωνο;>> με ρωτάει ο Αλέξης καθώς με βλέπει πως έχω στρέψει την προσοχή  μου στο κινητό μου, σηκώνω τα μάτια ντροπιασμένη για ακόμα μια φορα και τον κοιτάζω <<Όχι τίποτα >> λέω γρήγορα και καταπίνω. <<Και για πες μου Στέλλα τι σκέφτεσαι να κάνεις όταν τελειώσεις τις σπουδές;>> με ρωτάει και τον κοιτάζω,  <<Θα αναλάβω την διήκηση των οικονομικών στις επιχειρήσεις του πατέρα μου>> του απαντάω και χαμογελάει ελαφρά. <<Ίσως τώρα που θα παντρευτείς τον Άρη να μην χρειάζεται καν να δουλεύεις>> μου λέει και αρχίζω να νευριάζω <<Μου αρέσει να είμαι ανεξάρτητη και να μην χρειάζομαι κάποιον>> του απαντάω απότομα και γελάει <<Και εσύ πως και ασχολήσε με τις επιχειρήσεις του πατέρα σου>> τον ρωτάω στο ίδιο ύφος <<Δεν ασχολούμαι>> μου απαντάει κοφτά <<Και τότε τι κάνεις εδώ μαζί του;>> τον ρωτάω και χαμογελάει <<Ήρθα για βόλτα υπάρχει κάποιο πρόβλημα νόμιζα πως σου άρεσε η παρέα μου>> μου λέει και με κοιτάζει πονηρά.