«អ៊ួយឈឺណាថេយ៍ប៉ុណ្ណឹងបានហើយមិញនេះយេីងគ្រាន់តែលេងសើចប៉ុណ្ណោះ»លេងមកបោចសក់ផងខាំត្រចៀកផងអង្គម្ចាស់នេះឡេីងវិលក្បង់
«នេះហើយជាលទ្ធផលដែលព្រះអង្គម្ចាស់មានមាត់ប៉ុន្តែគ្មានកម្រប»
«បើដឹងថាយើងគ្មានកម្របបែបនេះហេតុអីក៏មិនធ្វើកម្របអោយយើងទៅ?»កម្រប??ព្រះអង្គម្ចាស់ចង់បានន័យថាយកមាត់បិទមាត់មែនទេ??
«ទ្រង់មានបន្ទូលគ្មានអនាម័យទាល់តែសោះ..ឆេីសខ្ញុំម្ចាស់ឈប់និយាយរកទ្រង់ហើយចាំមើលទៅ?»
«កូនខ្លាងរខ្ទើតតែម្ដងហើយហ្ន៎..សុឺត..ជុប»
៊
«ចេញទៅកុំមកថើប»ថេយ៍បែរមុខទៅឆ្វេងអង្គម្ចាស់ថេីបស្ដាំបែរទៅស្ដាំព្រះអង្គម្ចាស់ថើបឆ្វេងថ្ពាល់របស់ខ្លួនឡើងក្រហមអស់ហើយដោយសារតែស្នាដៃព្រះអង្គម្ចាស់ម្នាក់នេះ
«ឈប់ងរយើងទៅណា..ជុប..»ព្រះអង្គម្ចាស់ឱបរាងតូចពីក្រោយនឹងដាក់ចង្ការទៅលើស្មារបស់គេស្រង់ក្លិនក្រអូបដែលមិនចេះរលុបបាត់
«អែមៗហុឹម...»ថេយ៍និយាយបានតែពាក្យថាអែមៗអង្គម្ចាស់ក៏ប្រសោបមុខគេទៅបឺតជញ្ជក់ផ្ដោះផ្ដងរសជាតិផ្អែមល្ហែមឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក
«អង្គម្ចាស់ដល់ពេលសោយក្រយាហើយទាន»ជូរីក៏លុតជង្គង់ពីក្រោយអង្គម្ចាស់ជុងខ្វាន់ដែលកំពុងតែឈរទតសកម្មភាពផ្អែមល្ហែមរបស់ព្រះអង្គម្ចាស់ ជុងហ្គុកម៉ារីហាត្រាជាមួយនឹងម្ចាស់ប្រុស
«ហុឹម..នាងទៅវិញចុះបន្តិចទៀតយើងនឹងទៅហេីយ»
«អរ....ព្រះពរ»
«ថេយ៍ហា៎យើងសួរម្ចាស់អូនមួយតេីបានទេ?»ព្រះអង្គម្ចាស់ឱបចង្កេះរាងតូចពីក្រោយដាក់មុខហ្នឹងស្មារាងតូចទើបនឹកឃេីញសំណួរសួរទៅគេ
«ទ្រង់មានអ្វីកង្វល់នៅក្នុងព្រះទ័យមែនទេ?»ថេយ៍
«យើងចង់បានបុត្រ»
«សុំព្រះរាជទានទោសដែលខ្ញុំម្ចាស់មិនអាចធ្វើវាបានសម្រាប់ទ្រង់»ថេយ៍ទម្លាក់ទឹកមុខចុះខ្លួនជាមនុស្សប្រុសម៉េចហ្នឹងអាចមានបុត្រឱ្យព្រះអង្គបានទៅ
YOU ARE READING
រឿង បញ្ឆោតស្នេហ៍អធិរាជ(ចប់)
Боевик«ស្នេហារបស់យើងវាបានចប់ហើយ ដំបូងឡើយខ្ញុំគ្រាន់តែគិតថាខ្លួនឯងជារាស្រ្តសាមញ្ញពិតជាមានសំណាងណាស់ដែលបាន អង្គម្ចាស់មកសព្វព្រះទ័យលើខ្ញុំម្ចាស់ តែតាមពិតវាគឺជាសំណាងអាក្រក់ទៅវិញទេ ព្រោះតែពូជពង្សរបស់អង្គម្ចាស់បានសម្លាប់មាតាបិតារបស់ខ្ញុំយ៉ាងព្រៃផ្សៃ ឈាមគឺត្រូវសង...
