ភាគ27: យេីងសុំទោស អ្ហឹកៗ

1.2K 52 0
                                        

ថេយ៍អង្គុយក្រោមដេីមផ្កាសាគូរ៉ាសុខៗក៏ស្រាប់តែងេីបឈររួចក៏និយាយឡេីង

«ម្ចាស់ប្រុសនិយាយអី?»បឺរីនាងស្តាប់ឮហេីយតែចង់ឱ្យច្បាស់ក្នុងចិត្តសិន

«ខ្ញុំចង់ទៅសម្លាប់ចនជុងហូដោយផ្ទាល់បន្ទាប់មកគឺចនជុងហ្គុកម៉ារីហាត្រា»ថេយ៍និយាយយ៉ាងប្រាកដប្រាជា

«ម្ចាស់ប្រុសធ្វេីបែបនេះមិនបានឡេីយគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងណាស់ព្រះពរ»បឺរីនាងភ័យញ័រចុងជេីងចុងដៃអស់ហេីយគ្រាន់តែពាក្យសម្តីរបស់ម្ចាស់ប្រុសប៉ុន្មានម៉ាត់នេះ

«ខ្ញុំរស់នៅសព្វថ្ងៃក៏មិនបានស្ងប់ឡេីយលុះត្រាតែពួកនោះរលាយចេញពីមុខរបស់ខ្ញុំអ្ហឹក...»ថេយ៍និយាយចប់ក៏ស្រក់ទឹកភ្នែកមួយតំណក់

«ម្ចាស់ប្រុសសូមត្រឹះរិះម្តងទៀតព្រះពតម្ចាស់ប្រុដក៏កំពុងតែមានបុត្រផងដែរ សូមម្ចាស់ប្រុសខ្វល់ពីបុត្រតូចនេះផងព្រះពរ»បឺរីចាប់ជេីងកាយតូចនិយាអង្វរកគេព្រោះមិនចង់ឱ្យកាយតូចមានគ្រោះថ្នាក់

«ទេ!!បេីព្រះមិនដាក់ទោសជនអាក្រក់ទាំងអស់នោះទេទុកឱ្យខ្ញុំជាអ្នកដាក់ទោសពួកគេដោយខ្លួនឯង»ថេយ៍គេ.ចចេះរឹងរូសខ្លាំងណាស់អ្វីដែរគេនិយាយថាធ្វេីហេីយនោះគេនឹងធ្វេីវាគ្មានអ្នកអាចហាមឃាតបានឡេីយ

«ម្ចាស់ប្រុស....»បឺរីនាងមានតែសម្រក់ទឹកភ្នែកនឹកស្រណោះកាយតូចគេអាយុទេីបតែ២៣ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះប៉ុន្តែបែរជាមានគំនុំពេញខ្លួនរស់នៅមិនស្ងប់

«បងនិយាយទៅមេីលហេតុអីមនុស្សអាក្រក់តែងតែរស់នៅសុខស្រួលបែបនេះខ្ញុំមិនចង់ធ្វេីជាមនុស្សល្អទៀតនោះទេវាហត់ណាស់ខ្ញុំហត់ៗនឹងការបាត់បង់ខ្ញុំស្អប់ការបាត់បង់ខ្លាំងណាស់ខ្ញុំនឹងធ្វេីឱ្យពួកគេដឹងថាអារម្មណ៍ដែលបាត់បង់មនុស្សជំុវិញខ្លួនតេីវាឈឺប៉ុណ្ណា?»ថេយ៍ខាំមាត់ខ្លួនឯងទឹកមុខនឹងកែវភ្នែកពោលពេញទៅដោយគំនុំនឹងការសងសឹក

«ម្ចាស់ប្រុសរបស់ខ្ញុំម្ចាស់អ្ហឹកៗៗហុឺ..ខ្ញុំស៊ូស្លាប់ជាមួយទ្រង់ព្រះមេ»បឺរីយំអោបកាយតូចយ៉ាងសង្វេកនាងក៏មានអារម្មណ៍ថាឈឺមិនចាញ់ថេហ្យុងប៉ុន្មានឡេីយ
បន្ទាប់មកកាយតូចក៏រៀបចំខ្លួនដេីម្បីទៅនគរចូសិនប៉ុន្តែគេលួចចេញទៅតែម្នាក់ឯងប៉ុណ្ណោះព្រោះមិនចង់នាំទុក្ខដល់អ្នកដទៃ

រឿង បញ្ឆោតស្នេហ៍អធិរាជ(ចប់)Where stories live. Discover now