«ម្ចាស់ប្រុស....ហុឹម»មិនចាំឱ្យព្រះអង្គមានបន្ទូលអ្វីទាន់ថេយ៍ក៏ទម្លាក់បបូរមាត់ជញ្ជក់លើបបូរមាត់របស់ព្រះអង្គយ៉ាងរោលរាករហូតដល់ព្រះអង្គភ្ងាក់ស្មារតីវិញទើបទ្រង់ថើបតបតការថើបយើងរោលរាលនេះ
«ហុឹម..ថេយ៍»ព្រះអង្គក៏លូកដៃចូលទៅក្នុងសម្លៀកបំពាក់របស់ថេហ្យុងស្រាយខ្សែសំលៀកបំពាក់ហើយក៏បង្ហាញឲ្យឃើញនៅដងខ្លួនដល់សុិចសុី
«អា៎..ព្រះអង្គ»ថេយ៍ថ្ងូររហឹមពេលដែលព្រះអង្គចាប់ច្របាច់ឈេីរីរបស់ខ្លួនខ្លាំងៗតាមអារម្មណ៍ត្រេកត្រអាល
«ទ្រង់ជាអ្នកល្បួងយើងខ្លួនឯងទេបើសិនជាដើរមិនរួចកុំបន្ទោសយើងឱ្យសោះណាសុឺត..»ព្រះអង្គក៏លើកាយតូចឲ្យច្រកគៀវលើចង្កេះរបស់ទ្រង់ទើបទ្រង់ដល់សំលៀកបំពាក់ពីលើខ្លួនបង្ហាញកាយអាក្រាតចំពោះមុខថេហ្យុង
«អុឹម...ទ្រង់សង្ហាខ្លាំងណាស់»ថេយ៍យកអណ្ដាតលិឍមាត់សម្លឹងមើលដងខ្លួនរបស់ព្រះអង្គមិនដាក់ភ្នែក
«ទ្រង់ក៏ស្រស់ស្អាតដែរជាពិសេសពេលដែលអាក្រាតកាយចំពោះមុខយើងបែបនេះហុឹម..»អ្នកទាំងពីរក៏ថេីបផ្តោះផ្តងគ្នាម្ដងទៀត
មួយសន្ទុះក្រោយមក
«អា៎ស...កុំប្រញាប់ពេកឈឺណាស់»
«អូនហៅយើងថាលោកប្ដីទៅចាំយើងនឹងថ្នមអូន»ព្រះអង្គនិយាយទាំងបង្ហើបចង្កេះសម្រុកខ្លាំងៗមិនរអាកសូម្បីបន្តិច
«អា៎ស..លោកប្តីថ្នមអូន...អូនឈឺ»ថេយ៍ខ្ញាំកម្រាលស្ទើរតែដៃរហែកហើយ ព្រោះតែទ្រាំទប់ទល់នឹងភាពឈឺចាប់
«អា៎ស..សុឺត..ផ្លាប់ៗៗ»ឮបែបនេះហើយព្រះអង្គមិនមែនថ្នមឯណាគឺកាន់តែសម្រុកខ្លាំងជាងមុនទៅទៀត
«អ្ហឹសៗៗ..អ្ហាសៗ.អ្ហឹស..សុឺត.អា៎ ..អូន ..អា៎លឿនជាងនេះបន្តិចទៀតមក...អា៎...លោកប្ដី»ថេហ្យុងថ្ងូរយ៉ាងក្រលួចក្រោមទ្រូងរបស់ព្រះអង្គចំណែកឯព្រះអង្គគិតតែពីបោលសម្រុកដើម្បីឲ្យឆាប់ដល់គោលដៅ
«អា៎ស..យើងជិតចេញហើយ..អ្ហឹស»ព្រះអង្គសម្រុក
ចង្កេះចូល៥.៦ដងក៏បញ្ចេញទឹកកាមរបស់ទ្រង់ចូលចំណុចទន់ជ្រាយរបស់ថេហ្យុងហូរកក្លាក់ប្រឡាក់ភ្លៅនឹងពោះរបស់ថេហ្យុង
បន្ទាប់មកព្រះអង្គក៏ទាញបង្វែរកាយតូចឲ្យបែរត្រកៀកមករកទ្រង់វិញម្ដងទើបសម្រុកចូលភាពទន់ជ្រាយរបស់ថេយ៍ពីក្រោយខ្លាំងៗតែម្តងរឿងផ្សេងទ្រង់អាចថ្នមបានប៉ុន្តែរឿងលើគ្រែនេះគឺទ្រាំមិនអាចថ្នមបានឡើយ
YOU ARE READING
រឿង បញ្ឆោតស្នេហ៍អធិរាជ(ចប់)
Боевик«ស្នេហារបស់យើងវាបានចប់ហើយ ដំបូងឡើយខ្ញុំគ្រាន់តែគិតថាខ្លួនឯងជារាស្រ្តសាមញ្ញពិតជាមានសំណាងណាស់ដែលបាន អង្គម្ចាស់មកសព្វព្រះទ័យលើខ្ញុំម្ចាស់ តែតាមពិតវាគឺជាសំណាងអាក្រក់ទៅវិញទេ ព្រោះតែពូជពង្សរបស់អង្គម្ចាស់បានសម្លាប់មាតាបិតារបស់ខ្ញុំយ៉ាងព្រៃផ្សៃ ឈាមគឺត្រូវសង...
