«អៅនេះយើងលេងខូចយ៉ាងម៉េចទៅទ្រង់ខ្លួនឯងទេដែលធ្វើឱ្យយើងចាប់បាននោះសុឺត..ក្រអូបណាស់សុំថាឲ្យអស់ចិត្តមក»
«ឈប់អោយព្រះអង្គប៉ះថ្ពាល់របស់ថេយ៍ទៀត..ហេីយ»ថេយ៍រុញព្រះអង្គចេញទាំងង៉ក់ងរ
«កូនខ្លាហា៎នេះខឹងយេីងហ៎»
«កុំមកនិយាយជាមួយថេយ៍»
«តើធ្វើយ៉ាងម៉េចទើបថេយ៍ឈប់ខឹងនឹងយើង?»
«ចេញទៅកុំមកប៉ះថេយ៍ថេយ៍មិនឱ្យទ្រង់ប៉ះទេ»
«បើមិនឱ្យប្ដីប៉ះអញ្ចឹងតេីឱ្យអ្នកណាប៉ះទៅហា៎?»
«ថេយ៍ចង់ឱ្យអ្នកណាប៉ះក៏បាន»
«ប៉ុន្តែអ្នកដែលហ៊ានប៉ះពាល់ទ្រង់ហើយច្បាស់ជាងាប់មិនខាន»
«ងាប់?អាហ្នឹងអីគេ»ថេយ៍ក៏ងាកបែរក្រោយមកសួរព្រះអង្គព្រោះខ្លួនមិនធ្លាប់ឮពាក្យនេះឡេីយ
«នេះមិនមែនជារឿងដែលទ្រង់ត្រូវចង់ដឹងឡើយអឹប..»ព្រះអង្គក៏ផ្តេកខ្លួនគេងទៅលើផ្កាប៉េសដែលធ្លាក់មកពាសពេញផ្ទៃដី
«ព្រះអង្គ..ថេយ៍ចង់គេងដែរ ..តេីគេងបានទេ?»មុននឹងធ្វើអ្វីមួយគឺរាងតូចតែងតែសួរព្រះអង្គជានិច្ច
«ហុឹម..ទ្រង់ផ្ទំលើកដៃរបស់យើងមក»ថេយ៍ក៏ផ្តេកខ្លួនគេងលើកដៃរបស់ព្រះអង្គ
«ព្រះអង្គតេីនោះគឺជាអ្វីទៅ?»ថេយ៍ចង្អុលទៅលើដើមឈើដែលមានអំពិលអំពែក
«នោះគេហៅថាអំពិលអំពែកវាតែងតែភ្លឺដូចជាសម្រស់របស់ថេយ៍យ៉ាង អញ្ចឹង»
«តេីថេយ៍ស្អាតដែរទេ?»ម្ដងនេះរាងតូចក៏បែរមុខមកចំមុខរបស់ព្រះអង្គតែម្ដងៗឲ្យមាត់របស់អ្នកទាំងពីរប៉ះគ្នាព្រះអង្គក៏មិនទុកឲ្យឱកាសនេះកន្លងផុតដែរក៏ចាប់ចង្ការរបស់រាងតូចហើយក៏បឺតជញ្ជក់ផ្តោះផ្តង់ភាពផ្អែមល្ហែមឱ្យគ្នាទៅវិញទៅមក
«ថេយ៍..ស្រស់ចិត្តស្អាតជាងគេបំផុតនៅក្នុងកែវភ្នែករបស់យើង»
«អុឹម..អែមៗហា៎..ថេយ៍ចង់បានទៀត»
«ហុឹស..ទ្រង់នៅតែល្មោភបែបនេះដូចដើម»
«ហុឹម...»មិនចាំបាច់ឱ្យព្រះអង្គថាខ្លួនឡេីយថេយ៍ក៏លោមុខទៅថេីបមាត់របស់ព្រះអង្គដូចមនុស្សដែរគ្មានជំនាញ
........
YOU ARE READING
រឿង បញ្ឆោតស្នេហ៍អធិរាជ(ចប់)
Action«ស្នេហារបស់យើងវាបានចប់ហើយ ដំបូងឡើយខ្ញុំគ្រាន់តែគិតថាខ្លួនឯងជារាស្រ្តសាមញ្ញពិតជាមានសំណាងណាស់ដែលបាន អង្គម្ចាស់មកសព្វព្រះទ័យលើខ្ញុំម្ចាស់ តែតាមពិតវាគឺជាសំណាងអាក្រក់ទៅវិញទេ ព្រោះតែពូជពង្សរបស់អង្គម្ចាស់បានសម្លាប់មាតាបិតារបស់ខ្ញុំយ៉ាងព្រៃផ្សៃ ឈាមគឺត្រូវសង...
