Law with Passion/Seungchan

1.1

240 oy, 350 yorummm

Çalan telefonu kulaklarını rahatsız ettiğinde gerinerek yerinde kıpırdandı Seungmin. Sonrasında tek gözünü açıp doğrulmuştu, bir süre nerede olduğunu sorgulasa da inatla çalan telefonunu cevaplamak üzere ceketinin cebinden aldı ve kulağına götürdü. "Efendim?" dediğinde diğer taraftan Hyunjin'in sesi duyulmuştu. "Seung, otopsi ve delil inceleme raporu elimizde. Bir de ihbarı yapan adamın sorgusu da bitti. Ha, sokakta bulunan güvenlik kameraları görüntülerini de inceledik. Karakola gelsen iyi olur."

"Tamam, geliyorum." dedi Savcı. Ardından telefonunu kapattı. Bir süre sadece duvarları izledi ve neden hala kıyafetleriyle olduğunu sorguladı. En son arabada uyuyakaldığını hatırlıyordu, yanında da Chan vardı. Derin bir nefes verip ayaklandı, onu buraya kadar yormuştu. Bedenini banyoya attı ve güzel bir duş aldı. Böylece biraz daha rahatlamış hissediyordu.

Duştan çıktıktan sonra saçlarını kuruladı. Üzerine krem rengi boğazlı bir kazak, altına ise siyah kumaş pantolon giydi. Aynadan yüzüne baktı. Göz torbaları azalmış olsa da tamamen gitmemişti. Bu yüzden hızlı bir şekilde hafifçe kapatıcı sürdü. Hemen ardından mutfağa girdi ve buzdolabını açtı. İçinde pek bir şey olmadığını görünce de aynı şekilde geri kapatmıştı. Eşyalarını alıp evden çıktı ve arabasına bindi.

Karakola giderken yol üzerinde bir pastane görmüş ve durmuştu. İçeriden birkaç sıcak poğaça alıp tekrar yola koyuldu. Yolda kahvaltısını yaparak zaman kazandı ve karakola geldiğinde aracından inip hızlı adımlarla içeri girdi.

Kısa, sarı saçlı komiserin yanına vardığında kısaca selam verip oturmuştu. "Bakayım şu raporlara." Hyunjin'in uzattığı kağıtları alarak göz gezdirdi. Otopsi raporunda boğazındaki kesik ve kolundaki ize ek bir şey çıkmamış gibi gözüküyordu, ölüm tarihine baktı tam on iki gün önceydi.

Daha sonra ihbarı yapan ev sahibinin ifadesini inceledi. "İki hafta önceki ölüm saati mazereti doğrulandı mı?"

"Evet, adam o saatte evindeymiş. Hem güvenlik kameralarından hem de komşusundan doğruladık. O gece komşusuyla birlikte maç izliyorlarmış."

Hyunjin söylediğinde Seungmin onu kafasıyla onayladı. Sarışın polis, önündeki bilgisayarda bir şeylere bastıktan sonra savcıya seslendi. "Şuna bir bak." dediğinde Seungmin ayaklanıp Hyunjin'in yanına gelmiş ve bilgisayar ekranına eğilmişti. Bu o rögar kapağını da gayet net gösteren, evin önündeki güvenlik kamerası kayıtlarıydı.

Savcı, kayıtları izledi...izledi. Cinayet gecesinden iki gün öncesinden iki gün sonrasına kadar. Ancak ekranda ne rögar kapağı açılmıştı ne de şüpheli birisi görünmüştü. "Yani...başka bir yerden girmiş." dedi. "O zaman bulduğum çakmak da bir işe yaramaz."

"Maalesef." diyerek inceleme raporu sonucunu uzattı savcıya. "Çakmak uzun zamandır orada olmalı ki üzerinde hiçbir iz yok."
Seungmin derin bir nefes verdi ve yerinden kalktı. Güzel bir sabaha uyanmış sayılmazdı. "Çıkmış mı otopsi raporu?"

Hem de hiç güzel bir sabah değildi. Gazetecinin sesi karakolda duyulduğunda kapıya döndü. Chan, kolunun altında tilkiye benzer bir çocukla geliyordu. Savcının kaşları çatıldı. "Jeongin?" dedi. Jeongin kocaman gülümsedi. "Merhaba Savcı'm!"

"Seri katil duyunca dayanamıyor biliyorsun. Bu davada benimle çalışacak."

O sırada çocuğa kelimenin tam anlamıyla kilitlenen komiser ayaklanmıştı. Elini ona doğru uzattı. "Selam. Hyunjin ben." Hyunjin, bu karakolda çalışmaya başlayalı çok bir zaman olmadığından Jeongin'i tanımıyordu.

"Merhaba." Jeongin gülümseyerek onunla el sıkıştığında kaşları çatılı olan ikili aynı anda komisere bakmıştı. Hyunjin'in bakışları ise sadece tilkiye benzeyen gençteydi. "Gidip cesedi görmeliyim. Sonra da olay yerine bir kez daha bakacağım."