Gölgenin Kıyameti: Aluvantazar

Portal Açılmadan On Dört Gün Önce 14 Albatros 1718

"Ateşle hava yoğun duyguda, ışıkla dikkatli düşünceyle, su ve topraksa kendini bu ikisinden soyutladığında en güçlü halini alır. Ancak bu, istisnalar olmayacağı anlamına gelmez."

Bükücümün El Kitabı

Hava karardığında dış surlardaki kulelerin tamamını ele geçirmişlerdi. Nasatya'nın emriyle kozdavlar iç surları kuşatmaya başladı. İki sur arasında Vermund'un yetişmesi ve Zegâlli isyancıların da aralarına katılmasıyla yüzlerce kozdavın teslim olmasını sağlamışlardı. Geçen her dakika zafere biraz daha yaklaşıyorlardı.

***

Skyhtes merdivenlerden çıkarken öfkesini kontrol altında tutmaya çalışıyordu. Onu bulduğum yerde geberteceğim her uzvunu teker teker kopartacağım. Muhtemelen Sargon'un odasına giden yol kozdavlarla doluydu ancak umurunda değildi. Asa onda olduğu sürece ne bakanlar ne de Sargon karşısında durmaya güç yetiremezdi.

O, Mitra ve Larsa gibi merhametli olmamıştı hiçbir zaman. Önüne kim çıkarsa ezecekti. Arkadaşlarına zarar veren ve ölümünde payı olan kimseyi affetmeyi düşünmüyordu.

İkinci katın merdivenlerinde beş kişilik ufak bir kozdav grubuyla karşılaştılar. Birkaç saniye sonra geriye yalnızca hareketsiz bedenler kalmıştı. Asmund'un elini kaldırmasına bile fırsat bırakmamıştı Skyhtes.

"Skyhtes, biraz sakin ol. Bu kadar öfke gücünü kontrol etmene zarar verir."

Skyhtes sanki onu duymamış gibi sağa sola bakıyor ve taht odasının yerini hatırlamak için hafızasını yokluyordu. Hemen göze çarpacak bir girişi yoktu. Sıradan bir kapıydı işte.

Teker teker kapılara göz gezdirirken bir yandan da olası bir tehlike için kendisini tetikte bekliyordu. Böyle durumlarda içinde sanki bir başkası varmış da savaş için gereken kontrolü ele alıyormuş gibi bir hisse kapılırdı. İlk kozdavı öldürdüğünde, bakanlarla savaştığında ve doğu tepesindeki okçulara karşı savaşırken de benzer duygular hissetmişti. Aslında bundan şikâyetçi değildi. Aksine sağlıklı düşünmesine yardımcı oluyordu.

Koridorda dolaşırken önlerindeki açılan bir kapının sesiyle hareketsiz kaldı. Bu o kapı... Sargon'un peşinden ilerlerken bu koridordan geçtikleri an canlandı gözünün önünde. Evet, kesinlikle doğru yerdeydiler.

Asmund'a sessiz olmasını işaret eden Skyhtes kendini duvarlardan birine yaslayarak kapının görüş açısından uzak durmaya çalıştı. Uzun ve düz bir koridordaydılar. Sapılacak bir koridor yok, saklanacak bir yer yok. Ne olacaksa burada olacaktı.

Kapıyla aralarında yirmi metreden az vardı. Önce uzun kalkanları olan bir kozdav grubu çıktı ardından beş kadar okçu ve Sargon. Skyhtes onu görünce ensesindeki damarın daha hızlı attığını hissetti.

Birbirlerine kısa bir bakış attıktan sonra sessiz ama hızlı adımlarla aradaki mesafeyi kapatmaya başladılar.

Kralın onları fark etmesi uzun sürmemişti. Yüzündeki dehşet ifadesiyle. "Bu o! Öldürün onu!" diye bağırdı ve kozdavların arkasına kaçtı.

Korkak.

Kozdavlar koridoru kapatacak şekilde kalkanlarını dizdiler. Kalkanların arasından Sargon'un birkaç kişiyle birlikte uzaklaştığı görülebiliyordu. Birden üç okçu ayağa kalkarak kralın görüntüsünün önüne geçti ve gerili oklarını serbest bıraktılar.

Skyhtes'i oklardan taş duvarı koruyan Asmund bir okçuyu da eğilmeden cebindeki küçük baltayla vurmayı başarmıştı. Diğer iki okçunun eğilmesiyle başka okçular ayağa kalktı ve oklarını bıraktı.