Gölgenin Kıyameti: Aluvantazar

Portal açılmadan üç ay önce/ 20 Kertenkele 1718

"Portal ve içindekiler bükücülerin güçlerinin tek kaynağıdır. O bitince kapı da yeniden açılacak"

Bükücünün el kitabı

Aun adeta büyülenmiş gibi bir Skyhtes'e bir pınara bakıyordu.

"Sen gerçekten kendini aşmışsın," diyebildi uzun süreli bir sessizliğin ardından. "Pınarın bir kolunu tek başına yönetmek. Hem de saatlerce!" Devam etmek için soluklanmak zorunda kaldı. Nedense Skyhtes'den bile heyecanlıydı. "Bunu daha önce yapabilen birisi olduğunu sanmıyorum, dostum."

Skyhtes de yaptığı şeyin inanması güç geldiğinin farkındaydı ancak nedense bu ona o kadar da zor gelmiyordu. Bir aydır öğrendiği yeni hareketler onun su taşıma gücünü de arttırmıştı ilginç şekilde. Bunu yapmasını Mitra istemişti. Söylediğine göre düzenli olarak yaptığı işin ağırlığını arttırmak bükme gücünün de artmasına sebep olacaktı. Nitekim öyle de oluyordu. Yalnızca iki haftadır yaptığı ufak egzersizler onu ne hale getirmişti.

Bakışlarını yukarı çevirdi. Yakında güneş batacak ve Roy Mitra'yla eğitime başlayacaklardı. İlk başlarda her ne kadar hevesli de olsa artık sıkılmaya başladığını hissediyordu. Her gün yeni şeyler öğrenmenin verdiği bir heyecan vardı elbette ancak artık Mitra'yın söz verdiği gerçekleri öğrenmek istiyordu artık.

"Skyhtes? Beni duyuyor musun?"

Kafasındaki düşünceler dağılıp karşısında tuhaf hareketler yapan Aun'u gören Skyhtes, kendine gelmek için kafasını sağa sola salladı.

"Ne demiştin?"

"Bugün diyorum. Balıkçılara bir uğrasak mı?"

Skyhtes bunu ne kadar çok istese de gelemeyeceğini biliyordu. Mitra'yla olan çalışmaları saatler sürebilirdi. Zaten o çalışmaların ardından genelde kendini yatağa güçlükle atıyordu.

"Çok isterdim Aun ancak başkasına söz verdim."

Aun'un yüzündeki hayal kırıklığını görmemek imkânsızdı. "Peki öyleyse. Ben başka birini bulurum. Sen kafanı yorma."

Skyhtes hafif bir tebessümle karşılık verdi. Aun'un böyle durumlarda anlayışlı olması her zaman çok yardımcı oluyordu. Eliyle sırtına vurarak onu teselli etti. "Teşekkür ederim dostum. En yakın zamanda bunu telafi edeceğiz."

"Söz mü?"

"Söz."

***

Skyhtes her zamanki gibi tepeden okyanus manzarasını seyrediyordu.

Karaya doğru kürek çeken balıkçı teknelerinin karartıları ve güneşin denize vurduğu kızıl renk birbirini tamamlıyordu. Bu eşsiz görüntünün içerisinde kaybolan Skyhtes, duyduğu sesle yeniden gerçek dünyaya döndü.

Ona doğru yaklaşan Roy Mitra'yı görünce ayağa fırladı ve ellerini birbirine çarparak hevesli bir görünüm ortaya kattı. "Evet roy, bu gün ne öğreniyoruz?" Mitra'yın cevap vermesini beklemeden devam etti. "Lütfen bu seferki harekette de parmaklarımı kopartma riski olan bir şey olmasın. O buz kılıcının acısını haftalarca çektim ben."

"Bugün bir şey öğrenmiyoruz," dedi Mitra, Skyhtes'in gevezeliğini kesmek ister gibi. "En azından bükmeyle ilgili.

Skyhtes birden duraksadı, "Ne? Neden?"

Mitra eliyle okyanusu gösterdi. "Bugün sınıra gideceğiz. Sana göstermem gereken bir şey var." Yüzünde oluşan alaycı bir tebessümle konuşmaya devam etti. "Orası hakkındaki efsaneleri duymuşsundur. Hem sana söz verdiğim gibi sorularının ilk cevabı olacak hem de efsanenin ne kadar doğru olduğunu göreceğiz."