Gölgenin Kıyameti: Aluvantazar

Portal Açılmadan Altı Hafta Önce/Gecenin Yükselişi/ Sayım Günü

"Eğer göktekiler gerçekse ve iyileri yanlarına alıyorlarsa o zaman saraydaki kimse iyi değil. Ya da bu anlatılanlar insanları rahatça öldürebilmek için uydurduğunuz hikayelerden biri."

Skythes

Skyhtes, Larsa'nın yanına vardığında hâlâ şoktaydı. Beni öptü. Dudakları yanıyor, kalbi yerinden çıkacak gibi atıyordu. O an dünyanın en mutlu insanı ondan başkası olamazdı.

Başından beri inkâr ederek kaçtığı aşk sonunda onu yakalamıştı. Artık o, Mitra'nın gözlerinde esirdi.

Sona kalan dokuz kişi de infaz edildikten, yani göktekilere kavuştuktan sonra sunucu yeniden sahneye çıktı. "Evet, son yolcularımızı da uğurladığımıza göre..."

Sahneye çıkan bir kozdav sunucunun kulağına eğilip bir şeyler fısıldadı ve girdiği gibi hızla ayrıldı.

Sunucu boğazını temizledi. "Evet, az önce aldığım bilgiye göre sayıma katılmayan bir kişi varmış" Cebindeki mendili çıkartıp terini sildi. "O halde son bir yolcumuz daha var demektir!"

Skyhtes yüzüncü kişi olmak için dua eden birinin sesini duyuyordu ama o an için dikkatini çeken başka bir şey vardı. Etraftaki kozdav sayısında gözle görülür bir artış olmuştu.

Larsa da aynı şeyi fark etmiş olacaktı ki Skyhtes'e doğru eğilip "Neler oluyor?" diye sordu.

Sunucu biraz daha bekledikten sonra ismi açıkladı. "Ve son yolcumuz tohadan Roy Mitra."

Skyhtes başına balyozla vurulmuş gibi hissetti. Yo hayır, buna izin vermem. Larsa tek kelime etmeden sahneye bakıyordu. Yüzündeki korku ise her şeyi açıklamak için yeterliydi.

"Sakın bir aptallık yapma Skyhtes," dedi donuk bir sesle.

Dalga mı geçiyorsun? "Şu an yapacağım en büyük aptallık hiçbir şey yapmamak olur."

"Gördüğün kozdavların hepsi senin için buradalar."

"İstedikleri burada işte!" diye hırladı Skyhtes. "Hepsiyle baş edebilirim." "Daha sahneye adımını bile atmadan ölürsün."

"Bunu denemeden bilemeyiz."

Skyhtes buzdan bir mızrak oluşturmak için elini yana açtı. Ne oluyor?

Hiçbir şey yapamamıştı. Tekrar denedi, sonuç aynıydı.

"Larsa?" ses titredi. "Hiçbir şey yapamıyorum." Skyhtes kafasında yankılanan sesle irkildi. Öfkeni kontrol altında tutmak zorundasın, üzüntünü, acını, aşkını. Şu an deli gibi âşıktı ve korkuyordu. Mitra için korkuyordu.

Mitra iki kozdavla birlikte sahneye getirildi. Elleri arkadan bağlanmış yüzü bir torbayla örtülmüştü. Kollarında morluklar ve yara izleri vardı. Su bükmesini engellemeye çalışıyorlar.

"Larsa bir şey yap!" Skyhtes gözlerinin dolduğunu hissediyordu.

"Yapılacak bir şey kalmadı." artık onun da sesi titriyordu. "Mitra'yı kaybettik."

Skyhtes korku dolu gözlerle etrafa baktı. Biraz ilerilerinde Astarte oturuyordu. "Ben dikkatleri üstüme çekerim. Onlar beni hedef alınca sen de okçuları vurursun ve Astarte de Mitra'yı alır. Sonra da buradan kaçarsınız."

Mitra'yı diz üstü çöktürdükten sonra kozdavlar sahneden çekildi ve cellat elindeki baltayla kurbanına yaklaştı.

"Yalvarıyorum Larsa bunu denemek zorundayız. Beni lime lime etsinler, oklarla delik deşik olayım ama o ölmesin." Hâlâ su bükmeye çalışıyordu. Bir kalkan, ok, kılıç ne olursa!

Larsa gözünden süzülen bir damlayı sildi. "Çok geç kaldık. Lütfen bir delilik yapma. Seni de kaybedemeyiz.

Herhangi bir şey. Yalnızca dikkatleri üstüme çekmem gerek. Bir saniye yeter.

Cellat Mitra'nın yüzündeki torbayı kaldırdı ve arkasına geçti. O an

Skyhtes'le göz göze geldiler. Skyhtes sanki bildiği her şeyi unutmuştu. Mitra'nın gözlerindeki çaresizlik... Onu hiç böyle görmemişti. Ağzından kan damlıyordu ve yanaklarında morluklar vardı.

Skyhtes artan öfkesiyle birlikte kolunun parladığını hissetti. Evet, işte böyle! Gerekirse bütün dünyayı yok edecek ama onu kurtaracaktı. Dayan sevgilim...

Skyhtes ellerinin arasında oluşmaya başlayan mavi zerrecikleri gördü. Tek yapması gereken duygularını kontrol altına almak ve...

Mitra ona döndü ve başını iki yana salladı adeta yalvarır gibi bakarak.

Balta havaya kalktı ve Mitra, Skyhtes'e son bir kez baktı. Gözünden süzülen iki damla yaşla birlikte gözlerini kapattı ve başını öne eğdi.

Hayır, bu olmayacak. Skyhtes'in bütün bedeni alev alıyor, gözleri ve kolu parlıyor ama hiçbir şey olmuyordu.

Balta hızla aşağı indi.