KOD ADI : BELA [GAY]

(3.3) ŞİŞE ÇEVİRMECE

[[[✒️__]]]

Koca salonda tek başıma oturmuş, dev ekranda macera filmi izlerken ofladım. Film heyecan dolu sahneler barındırsada bu bile canımın sıkıntısını geçirmiyordu. Elimdeki fincandan bir yudum daha aldım. Tadı iğrenç olsa da bu papatya çayını içmek zorundaydım. Çünkü aklım Nico'da kaldığı için stresliydim. Hiç yoktan biraz sakinleştiriyordu.

Kollarım arasında ağladığı günden sonra İtalya'ya gidip babasıyla hesaplaşmadan gün yüzü göremeyeceğini söylemiş, bu karara katılan Zafer abi ve onu desteklemek için onlara eşlik eden Volkan abiyle birlikte İtalya'ya gitmişti. Ne kadar onunla gitmek için diretmiş olsamda kabul etmemişti.

Hizmetli salona girip "Efendim, misafirleriniz var."dedi.

Kimler geldi acaba?

"Gelsinler. Sizde bir şeyler hazırlayıp çayla getirin."

"Emredersiniz."deyip gitti.

Polat abi, Yaman abi, Ufuk ve Batı'yı görünce sevinçle yerimden fırladım.

"Hızır gibi yetiştiniz. Sıkıntıdan papatya tarlasındaki stokları tek başıma tüketiyordum. Yemin ederim geğirsem odaya papatya kokusu salacağım o derece."

"Lan Afşar, o zaman osursan ne olacak?"deyip güldü Polat abi.

"Alemdar efendi, istersen ortaya sıçayım da papatya tarlası kurulsun."

Bu sefer hepimiz buna güldük. Bir yerlere oturduktan sonra sohbet konusu açıldı. Yaman abi ve Batı Küba'da yaşadıkları ilginç olayları anlatıyordu. Arada espiri yapıp milleti güldürüyordum.

İki hizmetli içecek ve yiyecek bir şeyler getirdiğinde biraz daha kalabalıklaşalım diye Erol abi ile Adnan abiyi de çağırdım. Koruma görevini yanımda otururken de gayet iyi yapabilirler. Dışarıda dolanan diğer korumalar yeterdi.

Akşama kadar muhabbet, gırgır, şamata ile vakit geçirdiğimizde gitmemelerini, misafir olarak bu gece onları evde ağırlayacağımı belirttim. Nasıl olsa Rüzgar bebeğe Batı'nın annesi bakıyordu. Bir güncükte ben ödünç alayım onları.

Akşam yemeği hazırlanana kadar hazır Kazım efendi, amcam tarafından alınıp İzmir'e götürülmüşken annemi ve abilerimle Gül ablamı da bebeğiyle eve getirttim. Fidan ablam eşiyle gelemeyeceğini bildirdiği için onu zorlamamıştım.

Bu eve ilk girdiğim günden beri ilk defa kalabalık bir masada yemek yiyecektim. Adnan abi ve Erol abi mutfakta yiyebileceklerini söyleselerde kabul etmemiş, kovmakla tehdit etmiştim. Elbette blöf yapmıştım ve onlarda bunun farkındaydı.

Artık benim için tehlike teşkil etmediği için Nico'dan önceden alınan izinle, Nigel'ı da yemek için davet etmiştim. Özgür'le ikisi bu davetimi reddetmeden gelmişti. Polat abi, mahallede yerini alan kişiyi hâlâ pek hazetmemişti ve neden onu da çağırdığıma anlama verememişti.

Batı, Gül ablanın kucağındaki minik Selim'e bakınca "Keşke bizde bebeğimizi getirseydik Yaman'ım. Şimdiden kokusu burnumda tüttü."dedi.

Yaman abim gülümseyerek onun başına bir öpücük kondururken ben araya girdim. "Ev büyük. Size özel oda vericem. Azıcıkta birbirinizle siz özlem giderin. Yalnız korunmayı unutmayın. Yoksa biri büyümeden ikinci olur."