(1.5) SEVDİ Mİ ÖLÜMÜNE SEVERİM GERİSİ YALANDIR (+18)

816 55 21
                                    

Bölüm Polat ve Ufuk çiftimizindir.

🚨🔞 Dikkat! Bölümde çiftimiz fişek atıyor (cinsel ilişki de bulunuyor). Bu arada herkes ilk defa bu çiftin yatak ilişkisini okuyacak.

 Bu arada herkes ilk defa bu çiftin yatak ilişkisini okuyacak

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

[[[✒️__]]]

Ufuk'un ağzından;

İzlemeyi sevmediğim ama sırf sevdiğimin adını taşıyor diye bakmaktan geri kalmadığım Kurtlar vadisini, birkaç gündür ilk sezondan itibaren yeniden izlemeye başlamıştım. Her Polat diye seslenişlerinde içime bir hüzün oturuyor, Memati ile Polat'ın konuşmalarını görünce Afşar ile sevgilimin atışması aklıma düşüyor, yüzümde buruk bir gülümsemeye neden oluyordu.

Yanaklarım yaşlarla ıslanırken elimin tersiyle silip bilgisayar ekranına bakmaya devam ediyordum. Ama ne yaparsam yapayım bir türlü odaklanamıyordum.

En sonunda ellerimle yüzümü kapayıp hüngür hüngür ağlarken sürekli onun adını fısıldadım. Varlığıyla yanımda olmasını, kollarıyla beni sarıp sıcaklığıyla huzur vermesini istedim.

Kapının zili çalınca hızlıca gözyaşlarımı silerken bu saatte kimin gelmiş olabileceğini düşündüm. Yavuz abi olabilir miydi acaba? Polat'ımın emaneti gözüyle baktığı için arada bir yanıma uğruyor, hâl hatır soruyordu.

İkinci kez zil çalarken yerimden kalkıp terlik giymeden, çıplak ayakla odadan çıktım ve kapıya doğru yürüdüm. "Kim o?"

"Gözleri gibi yüreği güzel birine yanık bir berduş."

Duyduğum bu ses... Allah'ım doğru mu duyuyorum? Polat'ımın sesi bu! Sevdiğimin sesi!

Hayal mi gerçek mi olduğunu anlamak için hızlıca kapının kolunu kavrayıp açtım. Karşımda gördüğüm kişi kesinlikle O'ydu. "Bu gerçekten sen misin Polat?" Sesim titreyerek konuştum. Bir anda kaybolabileceği düşüncesiyle korkarak elimi ona doğru uzattım. Lütfen rüya olmasın.

Onun benimkinin yanında büyük duran eli elimi tutarken, hissettiğim ısısı bunun bir rüya olmadığını söyler nitelikteydi. "Geldin... Gerçekten buradasın..."

"Evet sevdiğim... Ufuğum..."

Hızlıca kendimi onun göğsüne çarparak bıraktığımda kolları sıkıca bedenimi sardı. Bir yıldır beni mahveden duygular bir anda açığa çıktı ve sarsılarak, hıçkırarak, hatta bağırarak ağladım. Yeniden onun kollarında olmanın verdiği hissin rahatlığıyla vücudumdaki bütün gücü kaybettim. Ayaklarım tutmaz oldu ve onun kolları arasına yığıldım. Beni düşmeden sıkıca tutup bacaklarımı kendi beline dolayarak kucakladı ve içeriye girip kapıyı kapadı.

KOD ADI : BELA [GAY]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin