Brown hair, blue eyes & a gun

your mistakes, my suffering

JAMES BOND (P.O.V)

ik schaam me dood, werkelijk iedereen in het hoofdkantoor van MI6 kijkt me aan. allemaal met dezelfde blik in de ogen: "hoe kon je?!". en ze hebben gelijk: hoe kon ik dat huis uitgaan, hoe kon ik Skylar daar achterlaten, hoe kon ik me te pakken laten nemen door een vrouw van the black swan, hoe kon ik Skylar zo in de steek laten, hoe kon ik voor een vrouw weglopen bij een missie, hoe kon ik....?? ik loop door naar M's kantoor. ze wou me spreken zei ze. raden waar dat over zal gaan.... ik loop haar kantoor in, M zit achter haar bureau te werken. zodra ze mij ziet stopt ze met werken en gebaard ze dat ik moet gaan zitten. 'So Bond, what happened?' M kijkt me streng aan. ik zucht en leg haar het hele verhaal uit. hoe Skylar en ik naar het huis gingen, hoe het huis eruit zag, de vrouw die zei dat ik mee moest komen, dat ik meeging, de schoten uit het huis, het gegil van Sky, de mannen die mij tegenhielden zodat ik niet het huis in kon en als laatste de klap tegen mijn hoofd die me half-bewusteloos maakte. al de tijd dat ik vertel zegt M niks, ze onderbreekt me niet, ze kijkt me alleen maar aan. zodra ik klaar ben met vertellen buig ik beschaamd mijn hoofd, wetend dat er een woedeuitbarsting zal komen. maar gek genoeg gebeurd er niets, M kijkt me nog steeds alleen maar aan. 'So I guess I'm not the only one who makes mistakes.' zucht ze. ik kijk haar dom aan, ik had van alles verwacht, maar zo'n antwoord had ik echt niet zien aankomen. 'How do you mean?' M haalt haar schouders op, 'A girl like Sky will never lie to me about a deadbody in a forgotten house. I had to believe her, or at least trust her.' ik knik. ja, daar heeft ze gelijk in. Skylar is voor niemand bang, dus ook niet voor M en Skylar liegt niet, echt nooit. 'But, You're the one who left her on her own in that same house.' gaat M nu een stuk strenger verder. 'I can't believe you left a 17 years old girl in a house like that, when you know there's something wrong, you know there was a deadbody, you knew it all. but you still left her there on her own. you see what happened...' ik knik beschaamd. het is mijn schuld, dat weet ik. als ik gewoon een goeie geheimagent was gebleven en niet als een verliefde bakvis achter dat wijf aan was gegaan was er niks gebeurd, of in elk geval: dan was Skylar nu niet gegijzelt geweest. 'Do you know where she could be?' M kijkt me vragend aan. ik schud mijn hoofd. ik heb echt geen idee. the black swan, als zij het tenminste waren, kan overal zitten. dat is het hele probleem. we zoeken naar een speld in een hooiberg, of zoals Skylar het zou zeggen: naar een goeie leraar, tussen al die stumperts met een zogenaamd contract. M zucht, 'Well, go back to that house and try to find something what could help us to find Sky. we really gotta find her, as soon as possible.' ik knik en sta op. 'Bond,' zegt M zodra ik wegloop. ik draai me om en kijk haar aan. 'If you ever make a mistake like this again I'll discharge you, remember that.' ik knik en loop het kantoortje uit. ik zal Skylar vinden en the black swan volledig uitroeien, al is dat het laatste wat ik doe!

SKYLAR (P.O.V)

ik doe mijn ogen weer open. ik heb net geprobeert een beetje te slapen, aangezien ik toch niets beters te doen heb hier. het wou alleen niet echt lukken helaas. ik hoor gestommel op de gang. zou dat Jack weer zijn? ik hoop het. de deur gaat open. 5 mannen komen de kamer in. Jack is er niet bij. ik herken de voorste man, dat is die kerel die in het huis steeds tegen me praatte en de commando's gaf. 'So girl, you gotta tell us everything you know about the MI6, okay?' de voorste kerel grijnst gemeen naar me, het valt me nu pas op dat hij ontzettend scheel kijkt. hij is echt lelijk. ik schud mijn hoofd. 'I don't.' de mannen beginnen te lachen en komen dichterbij. 2 mannen trekken me ruw van het bed af. 'Who's M, what's his or her real name?' de scheele tilt mijn hoofd naar hem op. ik ruk mijn hoofd weg. 'I got no idea.' ik krijg een keiharde trap in mijn buik. ik klap naar voren van pijn. 'Ofcourse, you know that. you're working for him or her. who is it?' ik schud mijn hoofd. ik ben dan wel woedend op M, maar vertellen wie ze werkelijk is doe ik echt niet. ik krijg nog een trap in mijn buik. ze duwen me op de grond. ik krimp in elkaar. ze trappen me overal waar ze me raken kunnen. 'Who is M?!?' ik word werkelijk overal getrapt. in mijn buik, mijn benen, mijn rug, mijn nek en ook mijn gezicht. ik knijp mijn ogen stijf dicht. 'Stop!!' brult de scheele na een paar minuten. gelijk houden alle mannen op met trappen. ik kijk naar de grond. er druipt allemaal bloed op de vloer, het bloed stroomt over mijn lippen. ik word aan mijn haren overeind getrokken. de scheele komt heel dichtbij me staan en trekt aan mijn haar mijn hoofd naar achteren. 'Listen babe. It's you or M. you got the choice. we will find M even without your help. but when you don't tell us who M is, we'll break you. remember.' ik voel zijn adem in mijn nek. ik voel mijn buik van angst en pijn zwaar op en neer gaan. 'Why should I tell you who M is, when you can find M on your own?' fluister ik. de scheele lacht en trapt ineens vol met zijn knie in mijn kut. 'Because we find M easier when you talk. and you will talk, trust me.' ik krimp weer in elkaar. de scheele geeft een harde ruk aan mijn haar zodat ik hem weer aankijk. 'trust me. this place would be a  hell for you. but you can change it. you only talk. and talking's not so hard as you think it is.' hij geeft me een duw en ik val weer op het bed. de scheele loopt de kamer uit. 1 voor 1 geven de mannen mij nog een harde klap in mijn gezicht. daarna lopen ook zo lachend de kamer uit. de deur gaat weer op slot en ik blijf alleen achter. alleen en nog gewonder dan ik al was.