Brown hair, blue eyes & a gun

Another fight, no other love

SKYLAR P.O.V    

Ik hoor zacht gestommel op de trap. Automatisch bedek ik mijn hoofd in mijn armen. Hoeveel klappen ga ik nu krijgen? Hoe erg gaan ze me dit keer de grond in trappen? Er klinkt zacht gefluister. MI6-mensen blijven raar, waarom zou je fluisteren in je eigen hoofdkantoor? Misschien is het daarom wel beter dat ik niet meer voor ze werk: ik begrijp ze toch niet. 'Skylar...' Hoor ik iemand fluisteren. 'SHUT UP!!' klinkt een heel fel gefluister, gevolgt door een geluid dat lijkt op het geluid van een harde klap. Jack?! Mijn hart maakt van vreugde een sprong. Ik luister nog eens goed.  Op de gang is het weer stil, dood, doodstil. Ik zucht diep en sluit mijn ogen. Ik heb me vergist. Jack is hier niet. Jack komt me niet halen, net zoals de MI6 dat ook niet deed. Mensen komen mij niet zoeken, en mijn vader zoeken ze ook niet.

Er word zacht gemort aan de deur. 'Who's there?' vraag ik achterdochtig, en stiekem hopend dat het Jack wél is. 'Don't move and don't make any noice.' klinkt een dominante en vooral overbekende stem. 'Jack?' 'Don't speak, I said!' Van blijdschap begin ik te stralen. Het is Jack echt!! Hij is me wel komen halen!! 'Are there any camera's?' Zo te horen staat Jack vlak achter de deur. Ik kijk om me heen. 'Yes, there's one camera in the corner of the room.' Antwoord ik zachtjes. 'Good, can you stand behind it and change the direction it films?' Voorzichtig loop ik naar de camera en druk ik hem zo dat de deur uit het beeld is. 'They can't see the door now.' 'Well done sweetheart.' vind Jack. Voorzichtig rammelt hij weer aan de deur. Wat hij ook probeert hij krijgt hem niet open. 'Is there a window in your room?' vraagt hij dan maar. Ik kijk naar de kale muren. 'Unfortuently there aren't.' 'Mike, go upstairs and look where my men are. Make sure nobody sees you and tell my men they gotta let M alive. Take her and imprisson her. My men have to work faster. I wanna leave this building in 10 minutes.' Ik hoor Mike iets mompelen. '10 minutes I said. Go.' Jack klinkt boos. 'Sky, go away from the door.' fluistert hij dan weer naar mij. Ik loop naar de andere kant van de kamer. Niet dat dat zo ver is, deze kamer is ongeveer 3 bij 3 meter. Ineens schiet Jack het slot kapot. Na nog een paar harde trappen ertegen aan, valt de deur met een klap op de grond. Achter Jack word volledig uit het niets hard geschoten. Jack vliegt mijn kamer in en gaat achter de muur staan. Zo nu en dan schiet hij terug. Ik zie Jack het aantal kogels tellen. Zodra hij denkt dat het pistool leeg moet zijn, komt hij achter de muur vandaan en schiet hij de MI6-agenten neer. Ik hoor nog meere pistolen. Jack brult iets onduidelijks. Er klinkt geren op de trap. Na nog een paar schoten houd het schieten op. Jack komt mijn kamertje weer in. Een seconde kijk ik hem aan. Zijn ondoordringbare ogen kijken me aan met een blik die ik nog nooit eerder bij hem heb gezien. Zijn prachtige gezicht zit onder het opgedroogde bloed. Zijn haren zitten vol klitten en zijn kleren zijn gescheurt. Jack kijkt me recht aan. Ik heb geen idee wat ik moet doen. Aan de ene kant wil ik hem iom zijn hals vliegen, maar aan de andere kant durf ik het niet. Komt dat door de blik in zijn ogen? Ineens word er overal in het gebouw geschoten. Ik slaak een gil van schrik. Jack fluistert iets tegen me, maar ik kan hem door het schieten niet verstaan. Jack komt naar me toe. 'When I give you the command you gotta leave this building and run to the old house where the Black Swan imprissoned you okay?' Ik kijk hem bang aan. 'Jack. I can't run.' fluister ik. Jack kijkt me verbaast aan. 'Why not?' Ik kijk hem aan. Voorzichtig pak ik zijn hand en leg die onder mijn shirt. Jack sluit zijn ogen en voelt alle wonden. Voorzichtig voelt hij ook op mijn rug. "Who did do this?' vraagt hij zachtjes terwijl hij zijn ogen weer opent. 'Two men of the MI6.' Jack's ogen vullen zich met haat. 'They'll die...' zegt hij. Ik draai me van hem weg. 'What are you doing here Jack?' Jack loopt achter me aan en houd me vast. 'Taking you back.' Hij kust me zachtjes in mijn nek. 'You wanna beat up the MI6.' Zucht ik, terwijl ik me uit zijn greep probeer te verlossen. 'Ofcourse I will. They're my enemies. But when I don't imprisson M today, but I get you back, then I can sleep well tonight.' Jack houd me vast en trekt me tegen zich aan. 'You always sleep well with a girl in your arms.' Merk ik nuchter op, nog altijd proberend mezelf te bevrijden. Jack knikt zachtjes, 'that's why I wanna have you back.' Ik duw hem van me af. 'Forget it Jack.' Jack kijkt me verbaasd aan. 'What's wrong Sky?' Hij pakt mijn arm vast. 'You don't care about me. You only care about my body and the death of MI6-guys. When I was a prostitute you'd love me as much as you do now.' Weer loop ik verder bij hem vandaan. 'You know that's not true Skylar.' Jack's stem klinkt heel rustig. 'I don't know who told you that, but it isn't true.' Ik zucht en sluit mijn ogen. 'Do you love me Jack?' 'Yes, I do.' Ik hoor Jack weer dichterbij komen. Ik druk mezelf tegen de muur. 'I don't believe you Jack.' fluister ik. Jack komt dichterbij en gaat heel dicht op me staan. 'You know you do, you know I speak the truth.' Hij staat nu zo dicht op me dat ik niet meer weg kan. 'Leave me alone Jack.' Ik probeer hem zo dwingend mogelijk aan te kijken. Jack lijkt er niet van onder de indruk. 'Come with me.' Ik schud mijn hoofd. 'You gotta go.' Jack doet een stap naar achteren. 'You hate me right?' vraagt hij. Met tranen in mijn ogen staar ik naar de grond. 'No.' fluister ik heel zacht. 'Skylar do you hate me?' Jack duwt mijn kin omhoog. 'No.' antwoord ik weer naar waarheid. 'You hate me.' gromt Jack. Hij draait zich om en loopt richting de deur. Vlak voor de deur draait hij zich om. 'I hope you know what you're doing Skylar.' Ik knik. De tranen stromen bijna over mijn wangen. Jack loopt terug, tilt me op en zoent me ruw op mijn mond. Ik sla mijn armen om hem heen en zoen hem terug. Jack botst keihard met me tegen de muur. Huilend woel ik met mijn handen door zijn haren. Jack bijt me hard in mijn lip. Ik klamp me aan hem vast. Ineens laat Jack met op de grond vallen. 'You really hate me right?' Hij kijkt me diep in mijn ogen aan. Ik wil mijn hoofd schudden maar het lukt niet. Jack draait zich om en loopt de kamer uit. Ergens verderop in het gebouw word geschoten en gegilt. Het boeit me niet. Ik zie maar 1 ding: Jack die wegloopt, weggestuurd door mij. Huilend laat ik me op de grond vallen.

 JACK P.O.V     

Ruw duw ik Mike aan de kant. 'Shoot them down, shoot them all down.' Brul ik door het gebouw. Ondertussen schiet ik zelf ook een MI6-agent neer. Om mij heen liggen meerdere lijken. 'Where's Skylar?' Karl kijkt me verbaasd aan. Ik haal mijn schouders op. 'Make sure nobody's gonna hurt her. Really nobody. You're the one who's gonna die when she's hurting tonight, you understand?!' Karl knikt onrustig. 'But where is she?' 'Downstairs I guess. She didn't wanna come with me.' Karl kijkt nu nog verbaasder. 'She didn't?! I thought she loved you...' 'Well, appearently she didn't.' Ik voel Karl's arm om mijn schouder. 'You love her, right?' vraagt hij. Ik kijk  hem dom aan. 'You're one of my best men, so fight for me.' Karl kijkt me doordringend aan. 'Jack do you love Skylar?' vraagt hij weer. Ik zucht diep en laat me via de muur op de grond zakken. Karl komt naast me op de grond zitten. 'Jack do you love Sky?' Hij kijkt me diep in mijn ogen aan. Ik steun met mijn hoofd in mijn handen. En op de grond, midden in een moordend gevecht, geef ik voor het eerst in mijn leven toe dat ik van iemand hou.

SCARLETT P.O.V   

Totaal in paniek zie ik mensen buiten rennen. Achter me duikt een Black Swan gast op. In een flits schiet ik op hem. Dat had ik beter niet kunnen doen. De kerel, die een veel betere schutter is dan mij, schiet me in mijn been. Schreeuwend van pijn val ik op de grond. Ik zie Pascal naar mij kijken. Hij schiet op de man van de Black Swan. Er ontstaat een gigantisch gevecht tussen de 2 mannen. Terwijl ik lig te creperen van pijn op de grond maken ze elkaar af. Ineens houden ze op met schieten. Pascal valt met een klap op de grond. 'PASCAL!!' Gil ik. Pascal reageert niet meer. De man van de Black Swan rent weg en begint op een andere MI6-agent te schieten. Overal om me heen liggen lijken. 5 in totaal. 5 teveel, 5 van de MI6. Ik begin te huilen. Waarom is de Black Swan zo gemeen? Waarom wint the Black Swan elk gevecht van de MI6? Waarom vallen ze ons aan op het moment dat we het zwakst zijn? Waarom altijd zo onverwachts? En waarom.... waarom kennen ze geen genade?