Mission impossible

202 6 0
                                    

AGENT UNKNOWN                    

Samen met dezelfde Black Swan als waar ik net Karl het nieuws van Jack mee heb verteld loop ik naar mijn auto. 'So,' ik kijk hem vragend aan. 'You've got a plan?' De kerel kijkt me spottend aan. 'How do you mean a plan? We have to kill Jack. I'd ever rather make a lion act like a teddy bear.' Ik knik. 'That's much easier and saver, I know.' Het is een tijdje stil. Ik rij verder naar het adres waar we Mike hebben gezien. Na een tijdje rijden sta ik stil voor een flink huis. Tegelijk slaken de andere kerel en ik een diepe zucht. 'Well, if we don't survive this: it was nice to know you.' zegt hij. Ik lach een beetje, raap al mijn moed bij elkaar en stap uit de auto. De andere man volgt mij. In mijn ooghoek zie ik dat hij een beetje zenuwachtig aan zijn pistool friemelt. Als goed opgevoede mannen lopen we naar de voordeur en bellen we aan. Na nog 10 keer bellen gaat eindelijk de deur open. Uit bange reflex trek ik mijn pistool. Maar tot onze grote verbazing staat er niemand. Mijn mede lotgenoot loopt achterdochtig naar binnen met zijn pistool voor zich gericht. Er is helemaal niemand te zien. Ik loop achter hem aan en kijk om me heen. het huis ziet er prachtig uit. Wel een beetje jammer dat onze dood hier waarschijnlijk ligt te wachten, in de gedaante van onze vorige, idioot wrede leider. 'Do you remember why Jack was the leader?' fluister ik naar het andere gedwongen slachtoffer. Hij draait zich even om en knikt vlug. 'Because there was nobody strong enough to kill him.' 'He Always killed you before you could even take your gun.' De man draait zich weer om en loopt verder. Ineens hoor ik achter mij het geluid van een pistool dat word geladen. Bijna gil ik het uit van angst voor Jack. Tegelijk met de andere man draai ik me om. Zodra ik zie wie het pistool op ons gericht houd slaak ik een zucht van verlichting. Skylar zit op een kastje ons schattig aan te kijken. 'Good afternoon gentlemen. I guess you're coming for the boss?' Aangezien wij Skylar zat aan kunnen ben ik ook niet bang meer. 'No jokes sweetheart, where is Jack?' Skylar lacht en komt van het kastje af. Ze ziet er fantastisch uit in haar strakke, korte zwarte jurkje. Haar haren golven wild langs haar gezicht. 'Jack didn't expect you guys. He's taking a shower. If you're having a moment.' Skylar lacht lief. Ze lijkt net een volwassen vrouw. Je zou bijna vergeten dat ze nog maar 18 jaar is. 'We have time.' Skylar knikt en wijst naar onze pistolen. 'There's no need to hold them in your hand. If you won't murder me or Jack, he'll let you guys live also.' We knikken rustig. 'But,' gaat Skylar met een lieve lach verder, 'if you come to murder Jack, then I'll call an undertaker for you.' Ze loopt langs ons heen naar boven. Ik kijk naar de man naast mij. Hij seint naar me en tegelijk willen we langs Skylar de trap op stormen. Maar Skylar heeft het door. Voor we kunnen reageren hebben we allebei een naaldhak tegen onze voorhoofden. Met een klap vallen we op de grond. Ik grijp naar mijn hoofd. Er stroomt een beetje bloed langs mijn gezicht. 'I'm sure you guys won't be rude.' Skylar knipoogt bitchie. Ze loopt verder naar boven. Zodra ze boven is zucht ze diep en wenkt ze ons. 'Jack has time for you guys now. And he's not really happy that you guys tried to shoot me down.' De man naast me kijkt haar stom aan. 'You fucking bitch. You know we didn't.' Skylar lacht gemeen. 'But Jack doesn't.'

AGENT 002               

Na heel veel onderzoek zijn we erachter gekomen waar Skylar ongeveer moet zijn. Ik zucht diep terwijl ik mijn auto uit stap. Persoonlijk vind ik dat Tanner en Q wel harder hadden morgen werken, maar ja: Tanner is te oud en Q is te jong. De MI6 heeft het niet meer echt voor elkaar sinds de grote baas weg is. Ik loop naar de voordeur van het huis en bel aan. Na een paar minuten klinken er nog steeds geen geluiden uit het huis. Ik kijk door de ramen, niemand te zien. Ineens hoor ik uit het huis hard gevloek. Er klinkt een gil als van een oud wijf, maar aan de ondertoon te horen is het een vent die gilde. Ik trap de deur in en ren het huis binnen. Er word nog harder geschreeuwd. Het geluid komt van boven. Terwijl ik de trap op ren trek ik mijn pistool. Ik ben nog niet boven of een of andere man word door een andere man van de trap af gegooit. De man krijst als een oud wijf, en dit keer is hij niet de enige... Samen met de man knal ik keihard op de grond tegen de muur. De man boven, Jack genaamt, brult witheet naar beneden. 'You fucking bitch come back when you've learned the rules!' Ik grijp de man die bloedend bovenop mij ligt en trek hem mee naar buiten. Zo snel mogelijk en kogels ontwijkend zet ik hem in mijn auto en rij ik weg. In mijn ooghoek zie ik dat het gezicht van de man steeds roder word van het bloed. 'Why did Jack do this?' Vraag ik kil zonder de man aan te kijken. De man staart strak voor zich uit. 'Not your business.' bromt hij. Ik lach emotieloos. 'We'll see.'

Brown hair, blue eyes & a gunWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu