Welcome in hell

181 8 2
                                    

JAMES BOND P.O.V              

Snel loop ik door de straten van Londen. Misschien weet Karl al waar ik ben, misschien niet... Ik ben alleen niet van plan om er op te wachten en tussen 6 planken te belanden. Uit mijn ooghoek zie ik iemand schuinachter mij lopen. Als ik mijn hoofd iets bij draai zie ik dat er aan de andere kant van mij ook iemand komt lopen. Een man aan de overkant van de straat kijkt mij aan en steekt de straat over. De man voor mij draait zich naar me om. Meteen heb ik door dat dit niet goed is. Karl weet dat ik leef en zijn mannen zijn hier. 

Uit reflex trek ik mijn pistool en knal ik de man voor mij neer. 1 van de mannen achter mij springt op mijn rug. Ik probeer hem van me af te gooien. De man die net aan de overkant liep schiet me in mijn been. Een kreet van pijn ontsnapt over mijn lippen. Ik val op de grond met de man bovenop me. de 2 andere mannen grijpen mijn armen. Als een gek sla ik om me heen, maar ik heb geen enkele kans tegen de 3 mannen. De man die op me zat springt van me af. Ik word overeind getrokken en meegesleurd een auto in. 1 van de mannen draait zich naar mij om. 'Do you know heaven?' vraagt hij. 'More than you know.' De man grinnikt zachtjes. Na een poosje rijden staat hij stil voor een gebouw. Ze trekken mij ruw uit de auto. De man kijkt me lachend aan. 'Welcome in hell.'

Ik word mee getrokken door 2 mannen. De derde man loopt achter ons aan met getrokken pistool. Mijn been doet moordend veel pijn, niet dat die mannen daar wat op uit doen. Ze trekken een deur open en duwen me erin. Met een klap val ik op de grond. Ik hoor de grote deur dicht slaan. Dan is het helemaal stil.

TRISTAN P.O.V       

Met een zucht laat ik me op het bed zakken. Het meisje in het bed doet net voorzichtig haar ogen open. 'Hey beautiful.' Zeg ik terwijl ik haar haren uit haar gezicht strijk. 'Hey, where am I?' Het meisje kijkt vermoeid om haar heen. 'In the hospital. I'm Tristan, you're doctor.' Het meisje knikt. 'Cool, I'm Skylar.' Ik knik en sta op van het bed. 'So, how do you feel?' Ik trek de dekens  van haar af. Skylar kijkt me onderzoekend aan. 'I'm fine.' zegt ze vastberaden. lachend knik ik. Ik haal het operatiejasje van haar af en strijk zachtjes met mijn vingers over het verband op haar buik. Uit pijnreflex duwt Skylar mijn hand weg. 'you're hurting?'  vraag ik. Skylar zucht diep. 'You're the doctor, shouldn't you know that?' Ik haal  mijn schouders op. 'Ofcourse I know. But I like asking it, Especially when beautiful girls like you say that their okay.' Er komt nog een zucht over haar lippen. 'So, how did you get a wound like this?' Skylar kijkt van me weg. 'Not your bussiness.' Ik haal mijn schouders op en leg de deken weer over haar heen. 'Well, if you need me you only have to call or something, okay?' vraag ik, terwijl ik haar aan kijk. 'Okay.' Ik knik en loop richting de deur. Vlak voor ik de deur open doe draai ik me om. 'Sky, you're really the most beautiful girl I've ever seen.' Skylar kijkt me aan. 'How old are you?' vraagt ze zonder verder enige reactie. '25. And you're 18.' antwoordt ik. Skylar knikt. 'Well you're handsome too.' Even heb ik zin om terug te lopen. Toch draai ik me om en loop ik de kamer uit.

JACK P.O.V               

Woedend kijk ik Karl aan. Het enige wat Karl doet is lachen en mij trimfantelijk aan kijken. Ik word alleen maar bozer en bozer. Serieus, ik ben nog nooit zo vernedert. Karl's mannen staan overal om mij  heen. Karl's mannen, ooit waren het  mijn mannen. Maar nu... ze lachen me uit, ze slaan me, ze vermoorden Skylar, ze willen mij vermoorden. Ik had ze nooit mogen vertrrouwen, gelukkig heb ik dat ook nooit echt gedaan. 'OKAY STOP!!' Karl slaat een man vol tegen z'n bakkes en stapt naar mij toe. 'So, Jack.' begint hij op honende toon. 'Welcome home.' Hij loopt naar me toe en wil me een kus op mijn wang geven. Razendsnel trap ik hem in zijn lul. Aan alle kanten springen de mannen bovenop me. Ze slaan en schoppen me. Brullend en blind van woede sla ik de een na de andere man op de grond. Ik ren de kamer uit. Met een kreet van pijn klap ik tegen de grond. Ik grijp naar mijn been en probeer weer op te staan. Gelijk springen serieus 5 mannen bovenop me. Door iets te veel adrealine sta ik toch nog op. De mannen vallen van me af. Zo goed en zo kwaad als het kan ren ik verder. BAM weer een schot. Ik sta stil. Snakend naar adem laat ik me door mijn knieën op de grond zakken. Achter me hoor ik Karl lachen. 2 mannen trekken me aan mijn armen overeind en slepen me terug naar Karl. Met moeite haal ik adem. Het enige wat ik zie zijn zwarte vlekken voor mijn ogen. Door het schot in mijn been kan ik eigenlijk niet lopen. De 2 mannen laten me los en ik val met een klap op de grond. 'So Jack,' begint Karl, 'it looks like you finally admit who the real boss is.' Dan wordt ik weer van de grond afgetrokken. 2 mannen slepen me letterlijk de gang door. Ze openen een deur en gooien me in het kamertje.

SKYLAR P.O.V                

De deur gaat open en een veel te knappe jongen komt naar me toe lopen. 'Hey Skylar.' zegt hij, terwijl hij op de rand van m'n bed gaat zitten. 'Hi Tristan, how are you doing?' 'Fine, but the big question is: how are you?' Hij trekt de dekens van me af en trekt mijn shirt omhoog om naar m'n wond te kijken, voor zover je die nog kunt zien onder al dat verband. 'Well, I'm fine also.' zeg ik halfliegend, ik verga namelijk van de pijn. Tristan haalt een stukje van het verband weg. Hij fluit even zachtjes tussen zijn tanden. 'What?' Ik kijk hem vragend aan. Tristan haalt zijn schouders op. 'It won't stop bleeding.' Ik knik langzaam. 'And I guess that isn't really nice?' Tristan lacht zachtjes. 'That's right babe. You have to stay here a little longer.' Ik schiet overeind, gelijk gil ik het uit van pijn. Voor ik uit reflex terug kan vallen pakt Tristan me vast. 'Ssssht Sky, don't move.' fluistert hij lief. Ik knijp mijn ogen dicht van pijn. 'Ssssssh, just breath slowly.' zegt Tristan, terwijl hij achter me gaat zitten. Ik leg mijn hoofd in mijn nek en bijt mijn tanden zowat stuk van pijn. Ik probeer steeds meer naar achteren te hangen, maar Tristan houdt me tegen. 'Don't move, you only make it worse.' Hij houdt me vast en fluistert rustgevende woorden. Na een poosje is de ergste pijn voorbij. 'Good girl,' zegt Tristan terwijl hij me kusjes op mijn wang geeft. Voorzichtig ontspan ik mijn spieren en ga ik tegen Tristan aan zitten. 'Nice done sweetheart.' zegt hij zachtjes terwijl hij met zijn hand over mijn buik strijkt. Ik zucht diep en sluit mijn ogen. Tristan slaat zijn armen om hem heen en trekt me tegen zich aan. 'You're beautiful,' fluistert hij in mijn oor terwijl hij mijn been streelt. Zachtjes haal ik mijn schouders op. Tristan lacht lief. Precies op het moment dat hij me een kus op mijn wang wil geven draai ik mijn hoofd naar hem toe. Zijn lippen raken bijna mijn lippen. Hij trekt zijn hoofd terug en kijkt me aan. Verlegen kijk ik van hem weg. Zachtjes voel ik zijn lippen nu echt op de mijne. Ik draai weer terug naar hem en zoen hem terug. Tristan legt zijn handen op mijn heupen. Ik streel met 1 hand zijn nek, de andere leg ik op zijn been. Tristan gaat op zijn rug liggen en trekt me heel voorzichtig op zich.

Brown hair, blue eyes & a gunWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu