Hermione'nin ağzından...
Günler çok sakin ve sıradan geçmeye başladı. Artık Harry ve Ron'la çok vakit geçiremiyorduk çünkü onların Quddicth antremanları çok artmıştı. Takımın başına geçen yıl geçen Harry bu yıl işi bayağı sıkı tuttu. Ve şu an hiç olmadığı kadar çok çalışıyorlar. Quddicth kupasını kazanabilmek için. Bazen antremanlarını izlemeye gidiyordum ama sınavlara hazırlandığım için pek sık olmuyordu bu. Bu aralar baş ağrı ve dönmelerim yine başladı.Sürekli farklı yerlerime kramplar giriyor.Ateşim anıden yükseliyor kendim düşürüyorum çünkü bu sefer hastaneye gitmek gibi bir niyetim yoktu,orada durdugum sürece sınavlara çalışamam.Bugün haftasonu olduğu için okul yoktu. Gece geç saate kadar ders çalıştığım için bu sabah daha doğrusu öğlen saat 2'de uyandım. Tabikide Ron ve Harry yoktu. İşlerimi bitirdikten sonra giyindim. Titriyordum ama soğuktanmı başka birşeyden mi ayırt edemiyordum. Yılbaşına 1 ay gibi bir süre kalmıştı. Kat kat hırkalar atkılar giydikten sonra Quddicth sahasına gittim, Gryffindor trübününe çıktım. Tamda tahmin ettiğim gibi yine antreman yapıyordum. Tribün hiç kalabalık değildi. Zaten sadece Gryffindor takımı vardı. Ama dikkatimi çeken şey benim biraz ilerimde oturan Lavender Brown oldu. Ellerini birbirine kenetlemiş oynayanlardan birine bakarak kendi kendine konuşuyordu. Bir ara sanki Ronald dediğini duyar gibi oldum ama sonra yanıldığımı düşündüm. Kafası hep uçan birilerini takip ediyordu ama kim olduğunu anlayamayıp kendi haline bıraktım.
Ron'u izlemeye odaklandım. Biraz daha oynadıktan sonra mola verdiler ama süpürgelerinin üzerinde birbirleriyle şakalaşıyorlardı. O sırada Ron beni görünce yüzünde kocaman bir gülümseme oldu. Yanındaki arkadaşlarını bırakıp olduğum yere geldi. Bende trübünün önüne geldim."Günaydın sevgilim uyanabilmene sevindim"
Kıkırdadım.
"Sahi ya biz buraya geldiğimizde saat 11di,kahvaltıyada gelmedin. Kaçta uyandın sen?"
"2"
"Oha"
"Bütün gece ders çalıştım ama"
"Çok yorma kendini sevgilim. Şimdi nasılsın ağrın felan varmı? Yada ateşin"
Elini alnıma koyup ateşime baktı
"İyi,yok"
"Açık hava iyi gelmiştir,sabah vardı"
"Havalar soğuyor ondandır"
"Aynen"
"Bu yıl kupayı kazanıp Slytherini susturmamız lazım"
"Sizi geçmeleri imkansız sevgilim,her türlü kazanırsınız"
Arkadan Ron'a seslenmeye başladılar, yanağıma öpücük kondurup diğerlerinin yanına geri döndü.Bende yerime geçip antremanları bitene kadar onları izledim. Onlar aşağıya inince bende gittim, çok yorulmuşlardı ki zor yürüyorlardı. Kolay değil tabi neredeyse 5 saattir buradalar.
''Hermione sen kahvaltıda yapmadın yürüyün yemek yiyelim"
"Evet bende acıktım"
Hep beraber yemekhaneye gidip yemek yedik, ne güzel iyiyim diyordum ki yemeğin ortasında ani bir mide bulantısıyla masadan hızlıca kalkıp lavoboya koştum. En yakın tuvalet ne yazık ki mızmız Myrtle'nin tuvaletiydi.
İçeri aniden dalınca çığlık attı. Ben tuvaletlerin birine gittiğimde arkamdan bağırıyordu.
"Korkuttun beni! Öyle girilirmi içeri! Hem başka tuvalet mi yok neden buraya geldin! Ölümle ilgili kurduğum hayallerimi böldün!"
"Myrtle lütfen bi sus ya!"
Zar zor ayağa kalkıp tuvaletten çıktım. Aynaya baktığımda yüzüm mosmos olmuştu. Myrtle yanıma gelip yüzüme baktı.
"Sende o ten rengini beğenmeyip bana özendin dimi? Ama pek işe yaramamış sanki"
"Ne oluyor bana ya?"
Aynanın karşısında moraran göz altlarıma bakarken kapıyı bir kere tıklatarak Ron ve Harry içeri girdiler. Ron hemen yanıma gelip kollarımdan tuttu.
"Hermione noluyor iyimisin?"
"Yalnız burası kızlar tuvaleti! Ve benim!"
"Bir dakika dur Myrtle!"
"Midem çok bulanıyor,birde başım dönüyor"
Myrtle çığlık atıp etrafta dönmeye başladı. Hepimiz anlamsız bakışlar atıyorduk. En sonunda durup bana döndü.Yüzü neden gülüyordu?
"Yoksa sen hamilemisin!?"
"NE?!"
Ron dehşet verici bakışlar atarak bir bana bir Myrtle'ye bakıyordu.Harry şaşkınlıktan ağzı açık bir şekilde bana bakıyordu.
"Nasıl olur ama bu!? İmkansız! Biz-"
"Ron saçmalama yok öyle birşey"
"Nerden biliyorsuun! Ya varsaaaa"
"Saçmalama Myrtle!"
"Ron bence revire götürelim"
"Ya siz salakmısınız yok öyle birşey"
Harry tam gidecekti ki dönüp bir Ron'a bir bana baktı. Ne ima etmeye çalıştığını anladım.
"Hayır Harry öyle birşey olmadı. Hamile olmam imkansız şimdi saçmalamayı kesin ve çıkın şurdan"
Erkekler önden ben arkadan çıktım.Myrtle ortalığı karıştırmanın keyfiyle arkamdan tiz bir kahkaha attı.
"Hermione hiç ısrar etme ya kendin gelirsin ya zorla götürürüm ama revire gidicez,sürekli olmaz bu,var birşey"
"Ya bak Myrt-"
"Biliyorum öyle birşey yok bir anlık şaşkınlıkdı o ama lütfen tekrar gidelim revire belki bu sefer Bayan Pomfrey ne olduğunu bulur"
"Peki tamam"
Üçümüz tekrar Hastane Kanadına gittik. Bayan Pomfrey sesimizi duymus olmalı hemen geldi. Yüzümüz morardığını görünce beni hemen bir yatağa yatırdı.
Muayene etti,çeşitli şeyler içirdi.
"Çekilin bakıyım geri"
Erkekler biraz uzaklaşınca yatağın etrafındaki perdeleri kapatıp tekrar muayene etti,birkaç malzeme alacağını söyleyerek gitti. Elinde bir kat hastane kıyafeti ve birkaç alet getirdi. Kıyafetlerimi değiştirip yerime yattıktan sonra göğsümün biraz üstünden garip bir iğne benzeri birşeyle damar yolu açtı. Canımın acısına koca bir çığlık attım. Ron perdenin arkasından söyleniyordu. Bayan Pomfrey birkaç dakika sonra beni bir cihaza bağlamıştı.
Tam perdeyi açacakken elini tuttum önüm açık üstümü gösterdim.
"Bu halde mi perdeyi açacaksınız?"
"Ah çok pardon"
Kabloları oynatmayacak şekilden önümü biraz kapattı daha sonra perdeyi açtı. Ron ve Harry'de benim gibi, böyle bir aleti ilk kez gördükleri için şaşırmıslardı. Ron bana baktıktan sonra Bayan Pomfreye döndü.
"Orası ne alaka? Damar yolu koldan yapılmıyor mu?"
"Bayan Granger'in bu sefer ciddi bir sorunu var. En sonki geldiğinizden beri belirtileri geçmemesi anormal. Birkaç tüp farkli sıvılar alabilmem için mecbur göğsünden damar yolu açtım. Daha sonra onları inceledikten sonra ne sorunu olduğunu öğrenebilirsiniz. Birazdan uyku ilacı vericemki acı hissetmeden tüpler daha çabuk dolsun."
"Peki ne kadar duracam burada"
"Akşama kadar sonuçları öğrenirim, ne olduğunuza bağlı burada durma süreniz"
"Of sınavlar ne olacak"
"Hermione sınavları boşver zaten hepsini çalıştın,sağlığın daha önemli"
"Bay Potter haklı"
Bayan Pomfrey gittiğinde hemen yanımdaki sandalyelere oturdular. Ron elimi tuttu.
"Canın çok acıyormu?"
"Evet. İlk kez böyle bişey görüyorum"
Bayan Pomfrey başka bir serumla yanımıza döndü.
"Şimdi Bayan Granger'i uyutucam burada durmanıza gerek yok 2 saat sonra uyanmış olur o zaman gelirsiniz"
"Gitmesek olmazmı"
"Gidin ben iyiyim"
Erkekler dışarı çıkarken Bayan Pomfrey de bana uyku ilacını veriyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Romione [𝑘𝑖𝑠𝑠𝑖𝑛𝑔]
FanfictionR. Sen yanımdaysan bir ömür böyle durmaya razıyım sevgilim.