36. Güzel Haber

71 5 5
                                    

Hermione'nin ağzından...

Hamile olduğumu öğrendiğimizden sonra Ron işi bırakıp evde dinlenmem konusunda çok ısrar etti. 9 ay boyunca evde oturmayacağımı söyleyerek susturdum. Bu akşam ise 3 haftalık olan bebeğimizi ailedeki herkese söyleyeceğiz. Patronumla konuştuğum için bana ağır iş vermemeleri konusunda çalışanlarıyla konuştu. Bugün izinliyim. Ron da işe gitmedi çünkü ilk olarak benim anne ve babama bu güzel haberi vereceğiz. Dün akşam annemlere nasıl söyleyebilirim diye çok düşündüm ve en sonunda karar verdim. Minik bir kutunun içine bir adet biberon,emzik,bebek patiği ve kurdeleler koyup kuyuyu süsledik.Kahvaltımızı yaptıktan sonra hazırlanıp Londra'ya annemlerin evine ışınlandık. Gelişimiz de süpriz olmuştu. Annem elinde kaşıklarla kapıyı açtı.Bizi görünce hem sevindi hem de şaşırdı.
"Hoşgeldiniz çocuklar! Bu ne güzel bir süpriz! Bende tam kek yapıyordum hemde en sevdiğinden kızım"
"Ay canım annem"
Annemle sarılıp içeri geçtik. Babam işte olur sanıyordum ama evdeydi. Elinde bir kupa koltukta oturuyordu. Bizi görünce o da şaşırdı. Oturduğu yerden kalktı, sarıldık.
"Ne güzel süpriz"
"Sen neden işe gitmedin baba?"
"Biraz grip oldum o yüzden"
"İyi denk gelmişiz"
"Aynen"
"Hadi siz oturun ben fırını kapatıp geliyorum"
Biz oturup babamla muhabbet etmeye başladık daha sonra annemde muhabbetimize katıldı. Annemin fırından çıkmış sıcacık keklerinden yedik. Beni heyecan sarmaya başlayınca Ron'un bacağını dürttüm. Başını salladı.
"Biz size birşey getirdik"
"Merak ettim neymiş acaba"

Asamı çıkartıp elime salladım. Sabah süslediğimiz kutu elimde belirdi. Annem ve babam meraklı gözlerle bakarken ben heyecandan titremeye başladım. Kutuyu onlara uzattım. Babam anneme verdi.
"Sen aç hayatım"
"Peki"

Annem kutunun kurdelesini çözüp açtı. İçindeki biberon,emzik ve patiği ellerine aldıklarında ilk ne olduğunu anlamadılar. Sonda ikiside aynı anda şok olmuş bir ifadeyle bana bakınca elimi karnıma koyup gülümsedim,başımı evet anlamında salladım. Annem büyük bir çığlıkla oturduğu yerden firlayıp bana sıkı sıkı sarıldı. Yanaklarımı,alnımı öperken ağlıyordu. Babam annemi çekip bana sıkıca sarılınca bende göz yaşlarıma engel olamadım. Daha sonra ikiside Ron'a da sarıldılar. Annem ağladıkça ben daha çok ağlıyordum. Herkes yerine geri oturduktan sonra babam anneme döndü.

"Canım ağlama bak kız seni gördükce daha çok ağlıyor"
Güldüm. Annem gözyaşlarını sildi.
"Benim bebeğimin bebeği olacakmış bey ne yapmamı bekliyorsun!"
"Tamam sustum"
"Nasıl öğrendiniz kızım?"
Merdivenden düştükten sonra hastanede olanları anlattım anneme.
"Aman kızım dikkatli ol"
"Çok dikkat ediyorum artık anne"
...

1 saat sonra eve geri döndük. Eve girdiğimde kendime engel olamayıp kahkaha atmaya başladım. Ron'un garip bakışlarını farkettim.
"Noldu güzelim?"
"Birşey olmadı,gülme tuttu birden"
"Peki. Ah mektup gelmiş"
Ron masanın üzerinde duran mektubu okudu.
"İkizler çağırıyor"
"Çağırıyorlarsa git tabi"
"Bana söz ver dikkatli olucaksın. Birşey olursa hemen haber vericeksin"
"Tamam"
Dudağıma öpücük kondurdu.
"Hoşçakalın hayatımın anlamları"
"Baybay babasıı"
Güldü,baya büyük gülümsedi. Son sözüm çok hoşuna gitmişti. Aniden dönüp dudağıma sert bir öpücük bırakıp dükkana buharlaştı. Arkasından güldüm. Üzerime pijamalarımı giyip makyaj masasına oturdum. Asayla yapmak yerine teker teker uğraşıp saçıma iki tane balık sırtı örgü ördüm. Örgülerime boncukta taktım. Radyodan bir şarkı açıp evin içinde biraz dolaştım. Mutfağa geçip 1 kupa bitki çayı yaptım. Kitaplıktanda bir kitap seçip balkona çıktım. Nerdeyse 2,3 saat boyunca kitap okudum. Kitabı yerine bıraktıktan sonra akşama kadar oyalancak birşeyler buldum kendime. Akşam saat 7 gibi Ron eve dönünce hazırlanıp kovuka buharlaştık. Bizim hemen arkamızdan Harry,Ginny ve Sirius da geldiler,Ginny uyuyan bebeğini kendi odasına yatırıp geldi. Yemek masasını kurduk. Herkes biryere oturdu. İlk birkaç dakika nasıl söyleyebileceğimi düşündüm. Daha sonra düşünmekten vazgeçtim, yine Ron'un bacağını dürttüm. Ne olduğunu anlamayıp bana döndü. Herkes birileriyle konuştuğu için masa hiç sessiz değildi. Derin bir nefes alıp cesaretimi topladım.
"Hamileyim!"
Aniden masadaki tüm sesler kesildi. Herkes bana döndü. Birkaç saniyelik kısa bir sürede herkesin yüz ifadesini inceledim. Herkes çok şaşırmıştı. İlk kendine gelen Bayan Molly oldu. Büyük bir çığlık atarak sandalyesinde kalkıp bana doğru geldi. Bende sandalyemden kalktığımda sıkıca sarıldı bana.
"Ah güzel kızım ne kadar mutlu oldum anlatamamm"
Güldüm. Herkes Ron ve bana sıra sıra sarıldı. Sarılma faslı bittikten sonra yemeğe devam ettik.Bayan Molly bir yandan,Ginny bir yandan bir sürü sorular soruyordu.
"Kızı rahat bırakın yemeğini bitirsin bari"
Böylece masada sessizliği sağladık. Yemekten sonra uzun uzun konuştuk tabi. Geç saatte eve geri döndük. Pijamalarımızı giyip yattık. Ron'un kollarının arasında uykuya daldık...

Romione [𝑘𝑖𝑠𝑠𝑖𝑛𝑔]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin